Kabanata 30ReunitedNANG araw ding iyon. Pinirmahan ko ang kontratang nagpapatunay na simula bukas, opisyal na akong sekretarya ng isa sa pinaka successful businessman sa Pilipinas. Tyson Clyde Kratts. Pinirmahan ko ang kontratang nilatag ni Tyson sa akin kanina. Ang kontratang nagsasabing, dalawang milyon ang sahod ko kada kinsenas. Dahil sabi niya, ipapa-iba niya na lang ang laman noon sa kanyang abogado kaya iyon na lang ang pirmahan ko.Pumayag naman ako dahil sa isip isip ko, kahit minsan tuso ang damuho mag-laro. May isang salita naman siya bilang lalaki. At iyon ang pinanghahawakan ko ng pirmahan ko ang kontrata.Nag-yaya ako uuwi na pagkatapos niyon. Pero si Tyson. Hindi pumayag. Dahil gusto niya, sabay na lang kami umuwi sa mansyon mamaya. Hindi na lang naman ako nag-protesta o tumutol doon dahil kahit ako... gusto ko rin muna mag-stay sa opisina niya para malaman kung ano ba ang magiging trabaho ko bilang sekretarya niya simula bukas. Pero... hindi ko na natuloy ang plano

Kabanata 32Doubt"HERE'S the full files I needed to review. Summarize all of it and I need you to pass it to me today too," bagsak ni Tyson sa lamesa niya ng ga-bundok na mga papeles na halos tangkaran na ng ulo niya sa sobrang dami. Kararating ko lang ngayon sa opisina niya dahil pinatawag niya nga ako. At pagkapunta na pagkapunta ko pa lang sa harapan ng table niya. Iyon agad ang pinang-bungad niya sa akin.Napa-kurap kurap pa ako at saka lumunok. "L-Lahat talaga ng mga papeles na ito ang t-trabaho ko ngayong araw Tyson?" kahit hindi ko gustuhin lumabas na para bang nagr-reklamo ako sa damuho, dahil boss ko siya, wala na akong nagawa ng kusang lumabas iyon sa bibig ko. Ang dami kasi talaga! A-At mukhang imposible ang pinapagawa niya. Hindi ko kaya itong tapusin ngayong araw sa isang upuan lang!Tumaas ang isang kilay ng damuho sa akin. "Do you have a problem with that Ms. Keisha?" tanong niya pa na para bang nangangasar. Tumiim ang bagang ko roon. Dahil parang alam ko na ang gina

Kabanata 34JelousyHINDI na umalis sa isip ko ang babaeng tinutukoy ni Mr. Reyes na dinadala ni Tyson dito sa opisina niya pati na rin ang babae sa litratong nakita ko noong naglilinis ako sa library. Malakas kasi talaga ang pakiramdam ko na ang tinutukoy talaga ni Mr. Reyes pati ang babae sa litratong nakita ko ay iisa lang sa buhay ni Tyson. At kapag naiisip ko iyon. Parang may malaking kamay na pumipiga sa puso ko. Ang lalamunin ko rin ay tila parang may malaking tipak ng bato sa kalagitnaan dahil nahihirapan ako lumunok sa hindi ko alam na dahilan. Huminga ako ng malalim saka umiling. Bumalik na lang ako sa naudlot kong trabaho. Hindi ko na ni-reply-yan pa ang text sa akin ni Tyson dahil ang saya at kilig na naramdaman ko kanina sa mensahe niya ay unti unting nilamon ng kakaibang pait na kumakalat na ngayon sa buong sistema ko dahil sa babaeng konektado sa buhay niya. Natapos ang lunch break at nagsibalikan na ulit ang mga tao sa HR. Minuto rin silang nag-kuwentuhan bago tuluy

Warning: SPGKabanata 36MarkedPARANG may sariling bibig ang kaibuturan ng pagkaka-babae ko dahil sa lakas ng sigaw nito na siyang kumakalat sa buo kong katawan habang magkatitigan kami ni Tyson ng mata sa mata. Tahimik ang buong paligid ng rest room at ang tanging mabilis at malakas na tibok lang ng puso ko ang tanging ingay na pumipintig sa tainga ko. At nang uti-unti nang nilapit ni Tyson ang mukha niya sa mukha ko. Mas lalong nabaliw ang puso ko at pakiramdam ko, nang mga oras na iyon, aatakehin na ako sa puso anumang oras. Siniil ako ni Tyson sa mababaw na halik na napalitan kalaunan ng mapanukso. Hanggang sa unti unti na ito maging malalim na halik. Pinilit ko makisabay sa galaw ng kanyang matamis at nakakaliyong labi. Pero wala. Talo pa rin ako sa huli dahil ang dominanteng labi pa rin ni Tyson ang namamayani sa bawat pagbabanggaan ng aming mga labi sa isa't-isa. Ume-ecko na rin sa buong rest room ang tunog ng malalim naming halikan ni Tyson na siyang mas lalo lang nagpawa

Kabanata 38NoiseTINULUNGAN ako ni Tyson magbihis pakatapos ng maramdamin eksena naming iyon dito sa restroom. Nagtatawanan at minsan nangi-ngitian pa kami na parang baliw kapag nagkakatitigan. Hindi ko alam kung bakit. Pero— parang may humahaplos na magaan na kamay sa puso ko kapag nangyayari iyon. Tumawa ulit ako sa hindi ko na mabilang na pagkakataon ng magkatinginan kami ni Tyson sa kotse niya ng nasa kalagitnaan na kami ng byahe pauwi."Ano ba Tyson! Bakit ka ba tumatawa? Nakakainis ka!" natatawa kong hampas sa binata na tipid ding humalakhak gamit ang baritono niyang boses. Nilingon ako nito at nginisian ng pilyo. "What?? What the hell did I do?" siya. At saka umiling pa. Natawa ulit ako sa hindi ko alam na dahilan bago ko walang hiya hiyang sinandal ang ulo ko sa malapad niyang balikat. Tinitigan ko ang mga kotse sa harapan namin na naka-hinto rin bunsad ng traffic dahil rush hour na. Hindi na ako nagsalita pagkatapos niyon. Nakangiti lang ako ng malawak sa daan habang si