Hindi lang ang halik ni Rowan ang nagpainit sa buo kong katawan, kundi pati na rin ang mahigpit na pagdidikit ng aming mga balat. Wala nang silbi ang lamig ng ilog—tinabunan ito ng apoy na unti-unting sumisilab sa loob ko."Fanessa… galit ka ba sa ginawa kong paghalik sa’yo?" tanong niya, mahina ngunit puno ng kaba.Umiling ako, nananatiling nakatitig sa kanyang mga mata."Nakakakiliti… at ang sarap pala ng halik," bulong ko.Mahinang tawa ang isinagot niya, ngunit nanatili pa rin ang kanyang bisig na nakayakap sa akin. At doon ko naramdaman ang kakaibang bagay na tumutusok sa aking sikmura."Kung gano’n… puwede ba kitang liga—""Ano ’yon?" agad kong putol sa kanya."Ha? Ang alin?"Hindi ako sumagot. Sa halip, iniangat ko ang kamay ko mula sa dibdib niya pababa sa puson… at nang mahawakan ko iyon, biglang napamura si Rowan."Ahhh!" Muntik na akong mapasigaw. "Rowan, may ahas!" Agad akong kumapit sa kanya, tarantang nagkubli sa kanyang likuran.Ngunit sa halip na tumulong, malakas siyan
ปรับปรุงล่าสุด : 2022-07-23 อ่านเพิ่มเติม