All Chapters of A Husband's Vengeance : Chapter 21 - Chapter 30

Halos ibalibag ni Victoria ang pinto ng kanilang silid pagkapasok niya dahil sa galit na nararamdaman niya. Hindi siya makapaniwala na mayroong ibang anak ang kaniyang asawa at alam din niya sa sarili na hindi niya ito magagawang tanggapin. Masyado siyang nabigla sa nangyari dahil sa tagal na panahon nilang mag asawa ni Logan, kailanman ay hindi nito nabanggit sa kaniya na mayroon itong anak sa iba. " Victoria, mag usap tayo. " Pumasok si Logan sa kanilang silid na handang ipaliwanag ang lahat ngunit bago pa man maibuka ang bibig niya, nakatanggap na siya nang malakas na sampal mula kay Victoria. " Hindi ako makapaniwalang nilihim mo saakin ang tungkol dito, " gigil niyang saad habang ang mga mata ay punong-puno na galit at pagkadismaya. " Ilang dekada na tayong mag asawa at kahit minsan, wala kang nabanggit saakin na mayroon kang anak sa iba! " " Makinig ka muna saakin, Victoria. Kahit ako'y walang ideya na buhay pala ang anak namin ni Lucinda. Nabigla rin ako dahil sa pagkakaal

Malamig ang parehong palad ni Lucine na hindi niya alam kung dahil ba sa kaba o lamig sa loob ng kotseng sinasakyan nila. Panay rin ang kaniyang sulyap kay Owen na nagmamaneho ng sasakyan at kanina niya pa ito hinihintay mag kuwento ngunit naghihintay lang din ito na magtanong siya. Pumikit si Lucine at huminga nang malalim bago basagin ang katahimikan sa loob ng sasakyan. " K-kailan pala kayo nakauwi dito? " tanong niya. " Mag i-isang linggo na rin, " tugon ni Owen na saglit siyang tinignan bago ibalik ang tingin sa daan. " Noong nakaraang araw ka pa sana namin pupuntahan ni Morriss pero palaging maraming tao sa karinderya niyo. May mga inasikaso rin kaming mga papeles kaya natagalan bago ipaalam sa'yo na nakauwi na kami. " Napatango siya at tumingin sa harapan. " Kumusta si Amadeus? " Sumilay ang ngiti sa labi ni Owen. " Mas maganda kung ikaw mismo ang makaalam. " Binalik ni Lucine ang tingin dito. " Bakit ayaw mo pang sabihin? Mayroon bang problema? " " Mas maiging sakani

Parang lumulutang sa alapaap si Janina na kanina pa ngumingiti at tumatawa na mag isa. Kanina pa ito gustong komprontahin ni Lucine subalit sa tuwing magtatangka siya, wala sa linya ang mga sinasagot ng kasama niya. Bigla tuloy siyang napatanong sa sarili kung tama ba na isinama niya pa si Janina sa pagbili ng mga kasangkapan sa kabilang bayan. " Nabili na natin lahat ng mga nasa listahan, " ani Lucine matapos guhitan ang huling nakalista sa papel na hawak niya. " May gusto ka pa bang daanan? Baka may bibilhin ka? " " Kape, " wala sa sariling sambit ni Janina. " Hindi ko akalaing masarap pala ang kapeng barako. Mapait pero masarap...sobrang sarap." Nagsalubong ang kilay ni Lucine saka siya tinignan. " Hindi na kita maintindihan kanina pa, Janina. Siguradong puyat ka lang kaya ka lutang. Hayaan mo, sa susunod hindi na kita pipiliting sumama saakin. " " Hindi, sasama ako! " tila bumalik na ito sa katinuan. " Kailangan ko lang talaga ng kapeng barako sa umaga para magising ako. Lalo

" Pinatatawag niyo raw po ako? " Pagkapasok na pagkapasok niya sa opisina, parang gusto niyang umatras bigla nang makita sa loob si Venice na prenteng nakaupo sa sopa. Masama ang tingin nito sa kaniya na hindi na rin naman bago pa sa kaniya. " Oo, maupo ka. Kadarating mo lang ba? " tanong ng kaniyang ama habang inaayos ang mga papel na nasa ibabaw ng mesa nito. " Opo, halos kadarating ko nga lang, " hindi siya umalis sa kinatatayuan niya. Wala siyang balak magtagal sa opisina nito lalo na't kasama niya si Venice. " Ano po ba ang dahilan at pinatawag niyo ako? Importante po ba ang sasabihin ninyo? Mayroon pa kasi akong kailangan gawin sa kwarto." " Kung nagmamadali ka, umalis ka na. Para namang pinipilit ka, " pagpaparinig ni Venice ngunit hindi ito pinansin ni Lucine at nanatili ang tingin sa ama, hinihintay na sabihin ang dahilan kung bakit siya pinatawag. " Gusto ko lang sana kayong tanungin kung mayroon ba kayong importanteng gagawin sa darating na linggo? Kung mayroon man, p

Simula nang mabasa ni Lucine ang isang bahagi ng dyaryo patungkol sa kaniyang ama, hindi na naalis sa isip niya ang ideya na maaari ngang ipakilala siya nito sa publiko bilang anak kagaya na lamang ng sinabi ni Venice. Kahit anong isip niya, hindi niya mahanap ang dahilan kung bakit kailangan itong gawin ni Logan gayong ginamit niya pa itong banta noon. " Salubong na salubong ang kilay mo. Masama pa rin ba timpla mo dahil sa nangyari kanina? " Nabalik siya sa wisyo nang marinig ang boses ni Janina na nakatayo sa harapan niya. Nasa loob siya ng kahera habang ito'y nasa labas at nakasandal sa nagsisilbi niyang mesa. " Hindi, may iniisip lang ako, " aniya saka tumingin sa paligid nila upang makita kung mayroon pa bang parokyano sa karinderya. Hapon na at paubos na rin ang mga putahe nila, hinihintay na lang nila kung may mga papasok pa bago sila mag desisyong magligpit upang magsara. " Siya nga pala, alam mo ba kung saan ang bahay ni Morriss? " Nabalik ang kaniyang tingin kay Janina