“SH*T!” mura ko, saka mabilis na napabalikwas.I almost jumped in surprise when I saw Willard—cool and composed, sitting in front of me with a book in hand.“How long have you been here?” he asked.Tumango lang ako bilang sagot. Seryoso siya, kaya naman hindi ko mapigilang kabahan.“Why are you here, Ms. Levine? Sa pagkakaalam ko, hindi na kita estudyante.”Masyado niyang pinapahalatang ayaw niyang makita ang mukha ko. Napanguso ako habang pinaglalaruan ang mga daliri ko.Sa tuwing suot niya ang salamin niya, hindi ko mapigilang mapahanga sa kanya.“Ms. Levine,” untag niya sa akin.“Ah… eh, ano kasi…”‘Gusto kang makita ng anak mo.’ – Syempre, hindi ko 'yon sinabi sa kanya.“Anong oras na?” tanong ko habang hinahanap ang orasan sa opisina niya.Alas-syete na ng gabi. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtantong halos apat na oras na pala akong nandito sa office niya.“You're avoiding my question, Ms. Levine.”“Hindi ah! Naghahanap kasi ako ng pupwede kong tulugan… Akala ko kay Mrs. Judeth
Huling Na-update : 2022-09-18 Magbasa pa