Ilang minuto rin akong nakatayo lamang sa likuran ng kapatid ko. Pinanuod kung paano siya nasasaktan habang pinagmamasdan ang papalayong pigura ng anak. At kung paano siya nagkaroon ng anak at apo sa edad niya ngayon ay siya ngayong tumatakbo sa utak ko.He's just 32 for pete sake. Ang kuya kasi ay malihim. He's secretive and mysterious sometimes. At kung kukwentahin ko ay nagkaanak na siya in his teenage life then. What the heck.Nang akmang lalapitan ko ang kapatid ko ay pinigilan ako ni Freianne. Sa lalim ng narating ng isip ko ay hindi ko na namalayan ang paglapit niya sa akin.Hinuli niya ang siko ko at nang lingonin ko siya ay inilingan niya ako. Kumunot ang noo ko sa pag iling niya at pagpigil sa aking akmang paglapit sa umiiyak kong kapatid."hayaan mo muna si kuya Harry baby. This is one big revelation and he seemed not ready yet na sabihin sayo ang tungkol dito" she sounded concerned towards my brother.Nilingon ko si kuya. Hinahagod niya ang maliit na likod ng batang tila na

KimWalang tigil sa paninikip ang dibdib ko. Sinasabayan ang bawat paglandas ng mga luha ko. Nasaan na si tita Regina na malambing sa akin? Naiwala ko ba ang pagmamahal na mayroon siya sa akin sa paglipas ng panahong nawala ako sa mundo nila?Ngayon ko tinatanong ang sarili ko. Tama bang umalis ako noon? Tama bang tinakasan ko ang sakit ng pagtalikod sa akin ni Freianne noon?Yumugyog ang balikat ko at nangatog ang tuhod. Dali dali akong nilapitan ni Freianne at mahigpit na kinulong sa kanyang mga bisig. She was hushing me. I could feel her hands trembling."I'm sorry...I'm sorry baby please stop crying...please" paulit ulit niyang bigkas sa malamyos na tinig. Sa takot at lambing na mababakas sa boses niya ay lalong bumalong ang luha ko sa mga mata. But i kept on crying on her arms and her whispers and gentleness won't do anything to lessen my pain.Ang gentle ng bawat haplos niya sa likod ng ulo ko. Wala ring tigil ang pagbulong niya sa tainga ko sa napakalambing na boses. Hinahagod

Pagkapark ko ng sasakyan ko sa garahe ay sinalubong kaagad ako ni daddy. Nakapameywang siyang nakatayo sa harapan ng main door ng bahay at nakatanaw sa akin. Seryoso ang mukha at blanko ang mga mata. Ginapangan ako ng kaba sa blanko niyang awra. He must be angry or disappointed dahil sa Hindi ako nakapagpalaam sa kanya ng maayos nang lumipat ako sa condo ni Freianne but i am pretty sure that he knew everything already base on his looks right now.Tila umuurong ang tapang ko. Humigpit ang kapit ko sa steering wheel na tila ba dito ako kumukuha ng lakas at tapang. Sunod sunod na malalalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako nagdesisyong buksan na ang pinto ng sasakyan at lumabas. But then lumitaw ang malawak na ngiti ni daddy pagkakita sa akin. Malawak na binuksan ang mga bisig at magiliw akong sinalubong ng napakahigpit na yakap. Nagulat ako roon. Nagulat at mangha sa biglang pagbabago ng kanyang awra nang masilayan na ako ng tuloyan ng kanyang mga mata. Dala na rin siguro

FreianneAng ganda ganda ni Shan. Ang mga mata ko sa kanya lamang nakatuon habang mabagal siyang naglalakad at sinasabayan ang awit na pumapailanlang sa kabuuan ng lugar.I was surprised to have this kind of happiness and acceptance deep within me. I thought I wouldn't be able to watch her marching down the aisle but I was totally wrong. Kasi heto ako at masayang pinapunod siyang naglalakad palapit sa babaeng buong pusong naghihintay sa kanya sa altar.Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang sayang nararamdaman ko for them. Basta ang sigurado ako ay maluwag dito sa puso kong tinatanggap ang binigay sa akin ng tadhana. Masaya akong sa piling ng isat isa sila nagtapos.A wide and a genuine smile formed in the corner of my lips when my eyes landed to Kim. She was sitting next to Mark. Si Mark kasi ang best man ng kasal at si Kim naman ang Brides maid. Hindi ko alam pero parang may kung anong humahatak sa mga mata ko at nanatili na lng sa kanya ang mga mata ko. I felt like i was hypnotized

FreianneSa pagmamahal marami tayong kailangang matutunan at pagdaanan. Kailangan nating pagdaanan ang mga sakit at paulit ulit na pagkasawi para sa masayang ending na nakalaan sa atin. Sa pagmamahal hindi sa lahat ng pagkakataon ay puro saya. Madalas nga mas maraming hirap at sakit na pagdadaanan kasi iyon ang magpapatatag sa atin upang harapin ang araw araw na pagsubok na binabato sa atin ng tadhana.Kahit na minsan nakakapanghina na. Kahit na minsan wala na tayong maibigay kasi kinain na ng takot at doubts ang lahat lahat sa atin. But with all the pains i had been through I must say I became more tough. Tough para harapin ang bawat bato sa akin ni tadhana. Tough to bear all the pains and heartaches na paboritong ilatag sa akin ng pagkakataon.Hinila ako patayo ni Kim gamit ang kanang braso niya. Hindi ko magawang kumurap sa kabila ng panlalabo ng mga mata ko. We were both crying as we stares at each other.Nang makatayo ako ay buong pagmamahal ko siyang kinulong sa mga bisig ko. N