"JACK, ihatid mo sila sa bahay. May pupuntahan lang ako," pagkasabi niyon ni Clyde ay nagpaalam naman siya sa kanyang mga magulang at sinabi na may kakausapin lang. Bago siya tuluyan umalis ay nilingon niya pa si Zahra na ngayon ay buhat-buhat na ang kanilang anak. Nang dumako ang tingin niya sa bata ay napatiim-bagang siya saka tuluyan na tumalikod. Dumating na sila rito sa Agrianthropos City. At hindi nakaligtas sa kanya ang pagbakas ng pagkamangha sa mga mukha ng mga ito maging ng kanyang Ama. He might have seen a lot of hideouts but this island is an incredible one. Ngayon taon lang natapos ang bahay na pinagawa niya rito sa isla. Wala naman talaga siyang balak dahil nga marami na siyang bahay. Pero dahil sa sulsol ni Indi ay nagpagawa na rin siya. Tama naman ito. Baka dumating ang araw na kailanganin niya na manatili sa isla. Mas okay na may sariling tutuluyan kaysa mag-check in sa mga hotel na dinaig pa ang five-star hotel sa mahal ng singil. Afford niya pero sayang pa rin. Mas

NANG MAKALABAS si Clyde mula sa banyo ay natigilan siya nang makita si Zahra na nakaupo sa may gilid ng kama, patalikod sa kanya. Tuwid na tuwid ang pagkakaupo nito habang nakatingin sa gawi ng anak nila. Kaya naman nagpasya na lang siya magtungo sa walk-in closet para magbihis. Lahat naman ay nakaayos na at may mga gamit na rin siya rito. Pinili niyang magsuot ng itim na t-shirt at cargo short na itim rin ang kulay, nasa bahay lang naman sila. Matapos niya magbihis ay lumabas na siya. Ganoon na lang ang pagtataka niya nang hindi na makita si Zahra. Kasabay nang paghakbang niya ay ang pagbukas ng pinto at iniluwal si Manang Aiza. "Nandito ka pala. Pinaakyat ako ni Zahra para bantayan si Wyatt," sambit nito. "Nasaan siya?" tanong niya."Nasa hapag-kainan kasama ng mga magulang mo." Tumango lang siya saka tuluyan nang lumabas ng silid. Naabutan niyang nakaupo na ang mga magulang at si Zahra. Humalik siya sa kanyang Ina saka binati ang ama. "Let's eat," sabi ng ama niya nang makaupo

HINAYAAN NI CLYDE ang sarili na magpakasawa na titigan ang payapang natutulog na si Zahra. Hindi niya alam kung paano o ano'ng nangyari. Nakita na lang niya ang sarili na yakap-yakap ito. Hanggang sa maramdaman niya ang paglalim ng paghinga nito tanda na tuluyan na itong nakatulog. Seryoso siya sa sinabi. He'll stay with her forever. Even his brother can't stop him. After hearing what happened two years ago, a voice from the back of his mind told him that they had planned everything. Ayaw niyang tanggapin 'yon. Dahil hindi niya alam kung ano ang kaya niyang gawin kapag nalaman na pinagkaisahan siya. Tipid siyang napangiti nang kumunot ang noo nito saka kumibot ang mga labi. Nanaginip. At mukhang isang magandang panaginip 'yon lalo pa ng ngumiti ito. Hindi niya napigilan ang sarili na haplusin ang pisngi ni Zahra. She looks so fragile while sleeping. Kahit ano'ng tapang ang ipakita nito sa kanya ay lumilitaw pa rin ang Zahra niya noon. Iyong malambing at makulit. Malalim siyang napabu

MABUTI NA LANG at 1st attack pa lang ang nangyari sa Papa ni Clyde. Ligtas na ito at kasalukuyan nagpapahinga sa ospital. Mas minabuti niya na manatili ang ama roon at bukas na lang pauwiin. Nagamot na rin ang sugat niya at ngayon nga ay wala sa sarili siyang nakatingin sa kawalan. Bago sila umuwi ay dinaanan nila si Wyatt para mapanatag si Zahra na ligtas ito. Mabuti na lang at nakaunawa naman si Trace na ayaw niyang pag-usapan ang nangyari. Halata naman kasi ang pagtatanong sa mga mata nito nang tingnan ang kamay niyang may benda. Pagkabalik nila sa bahay ay agad niyang kinuha ang sobre na pinatabi niya kay Jack. At ang mga nabasa ay nagbigay linaw sa kanya. Kung paano naitago ang tunay na pagkatao ni Lorenzo. Mapakla siyang natawa, nakakabaliw lang ang mga nangyayari. Ngayon nalaman niya na ang katotohanan kung bakit siya nalayo sa tunay na mundo ay napapamura na lang siya. Ano ba dapat niyang gawin? Naramdaman niya ang pag-upo ni Lorenzo sa katapat na sun lounger. Kasalukuyan siy

"CONFUSED about what?" "Us. Magkayakap tayo ngayon na parang walang nangyari sa pagitan natin. I mean…wa-wala ka bang pamilya?" Tila may bumara sa lalamunan ni Zahra nang bitawan ang mga salita na 'yon. Natatakot ba siya sa isasagot nito? Siguro oo. Dahil kung mayroon na itong pamilya. Saan sila lulugar? "Did you see anyone with me?" Balik-tanong nito kaya naman napaangat siya ng tingin. Nagsalubong ang mga mata nila. Those cobalt blue eyes that she adores so much. Lalo na sa tuwing tinitingnan siya nito ng puno ng pagmamahal. Katulad na lang…ngayon? Bigla siyang napabangon dahil sa pagbilis ng tibok ng puso niya. Iniwas ang tingin saka yumuko. 'Is he still in love with me?' tanong niya sa sarili. Naramdaman niya ang pag-ayos nito ng upo. Hindi pa rin bumabalik sa normal na pagtibok ang puso niya. Ayaw niyang umasa pero…pwede pa ba na mabuo ang pamilya niya? Napatingin siya sa kamay niya nang hawakan nito 'yon."Kung ano man ang nakita mo noon sa party ay wala lang 'yon. Siguro nga