Gising na si Nana Conrada bago pa sumapit ang alas kuwatro 'y medya ng umaga. Nagluto lang siya saglit ng sinangag at daing para sa almusal ng mga anak at lumarga na rin siya papunta sa katabing bayan ng Maasin. May dadaanan lang siya muna roon bago bumalik sa Casa.Dala niya sa wallet ang pangalan ng taong pupuntahan doon. Isinulat iyon ni Manong Jerry para hindi niya makalimutan."Punta ka doon sa gilid ng simbahan ng San Simon. Ipagtanong mo lang sa mga taga roon kung nasa'n kamo si Mameng. Kilala siya du'n. Maaga pumupuwesto 'yon doon," bilin sa kanya ni Manong Jerry noong nagdaang gabi matapos nila mag-inuman sa rooftop.Mabuti na lang at nakasakay na siya agad ng jeep at wala pang trenta minutos ay narating na rin niya ang terminal ng mga tricycle ng Maasin. Nagpahatid siya sa isa sa mga tricycle driver doon na naabutan niyang nagkakape pa habang nakikining ng balita. "Mama, may kilala ka na Mameng na nakapuwesto raw sa simbahan?" tanong niya sa driver habang binabaybay na nila

Sandaling tumigil si Minggay sa tabi ng kalsada. Sumandal siya sa poste ng kuryente para hindi matumba. Malakas ang tibok ng kanyang puso at nagbubutil-butil na ang pawis niya sa leeg. Kahit wala na ang bulong, parang may naiwan pa rin itong alingawngaw sa kanyang tenga.Umusal siya ng maikling dasal kahit na hindi naman talaga siya relihiyosong tao. Humingi siya ng panibagong proteksyon at gabay sa panginoon kung ano ang gagawin sa tila bagong utos na gustong ipagawa sa kanya ni Serberus. Hindi pa ba sapat na sinusunod niya ang lahat ng gusto nito? Na mistula siyang alipin? Bakit kailangan pati si Ate Isabel? Bakit hindi na lang siya makontento sa mga dugong inaalay nila? Bakit kailangan pa niyang gawing komplikado ang lahat? Gustong sumigaw at sabunutan ni Minggay ang sarili. Isinusumpa niya ang araw na tumapak siya sa Casa Del Los Benditos. Pinipigilan na lang niyang maiyak dahil nahihiya siyang makita ng mga taong dumadaan.Kaysa mag-aksaya sa pamasahe, napagpasyahan ni Minggay n

"Sa ngalan ng ama, ng anak at ng espiritu santo. Amen." Yumuko si Father Mer pagkatapos niyang bigyan ng bendisyon ang mga maninimba. "Tapos na ang misa. Humayo kayo nang mapayapa."Umawit ang choir na nakapuwesto sa gilid, malapit sa altar. Nagpalakpakan ang mga tao. Pero imbes na samahan ni Father Mer ang mga sakristan niya sa pag-martsa palabas ng simbahan at para makamayan na rin ang mga parokyano, agad na nanakbo ang pari sa may likod ng altar. Napahawak siya sa pader. Sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso na para bang ito'y sasambulat na sa kanyang dibdib. Ang mga palad at batok niya ay nagsisimula nang mag-pawis. Narito na naman muli ang pakiramdam na may sasalpok na kometa sa kanya. Sinusumpong na naman siya ng kanyang anxiety attack.Umupo siya saglit sa isang sulok, tumingala at ipinikit ang mga mata. Huminga siya nang malalim. Pakiramdam ni Father Mer anumang sandali ay bigla siyang tutumba at malalagutan ng hininga. Kumapit siya sa bangko at mas pilit pang pinakalma ang

Unti-unti nang nagbabalik sa wisyo si Isabel. Idinilat niya ang mga mata. May kalabuan ang nakikita niya pero alam niyang nasa loob siya ng isang umaandar na sasakyan base sa lakas ng hampas ng hangin na dumadampi sa kanyang mukha at sa nadaraanan nilang mga gusali. Sinubukan niyang umupo nang tuwid at agad din siyang napasandal muli. Bigla kasing umikot ang buong paligid niya."Ma'am, 'wag na po kayong malikot at baka madagdagan lang 'yang sakit niyo sa ulo," sabi ng boses sa kanya. Tinignan niya ang may-ari at agad na nanumbalik ang kanyang alaala."I-i-ikaw... driver. Sa'n mo 'ko d-dadalhin," hindi makapagsalita ng diretso si Isabel dahil hilong-hilo pa siya sa lakas ng palong natamo niya sa ulo."Relax ka lang d'yan," nakangiting sabi sa kanya ni Manong Jerry.Ipinikit ni Isabel ang mga mata at mamaya pa ay naramdaman na lang niyang tila bumabagal na ang andar ng kanilang sinasakyan. Hindi pa rin niya tuluyang maibukas nang matagal ang mga mata dahil para siyang maduduwal. "Hay,

Sapo ni Father Mer ang nalamog niyang tagiliran. Nakasandal siya sa mainit na pader ng silid. Ginapang niya ang apat na dipang layo mula sa puwesto niya kanina hanggang sa kasalukuyan niyang kinalalagyan kahit na halos panawan na siya ng ulirat. Pinanood lang siya ni Manong Jerry na parang insektong tinanggalan ng mga paa."Anong kasalanan namin sa inyo? Bakit nandito ate ko? Anong ginawa niyo sa kanya?" "Sssssh, huminahon ka, Father. Kailangang mangyari ang dapat mangyari?" si Nana Conrada. "Anong hinahon? Anong dapat mangyari? Hindi ko kayo maintindihan!" Nagpalipat-lipat ng tingin si Father Mer kina Nana Conrada at Manong Jerry. Naghihintay ng kapaliwanagan."May sumpa ang bahay at simbahang ito. Sumpang nandirito na simula noong itatag ang haligi ng mga gusaling ito. May bantay na kailangan naming pakainin para iligtas tayong lahat sa kapahamakan," nanlalaki at namumula ang mga mata ni Manong Jerry habang nagsasalita."Anong pinagsasabi niyo! Hindi ko kayo maintindihan! Mga hayo