(Haidei POV)Raaaaawr, ang lamig grabe! Tumatagos sa buto ko ang lamig. Grrrrr.Nasa garahe ako ng school hinihintay ang kotse na sundo ni Stan."Haideiiiiiiiiiii!" tawag ng isang boses babae sa likod!Napalingon ako."Kezen?" Ang bunsong kapatid pala ni Stan."Damn, I'm so cold!" reklamo niya lapit at isiniksik ang sarili niya sa akin.Napailing ako at inakbayan siya para kahit papaano mainitan siya sa balat ko. She is such a cute girl. Kabaliktaran kay Stan. Si Kezen kase mala-anghel samantalang itong si Stan mala Lucifer, napakagwapo sana demonyo naman."Thankyou," nakangiting pasalamat naman ni Kezen."Uwi na ba tayo?" tanong ko."Sure," tumingala siya at nginiti-an ako.Nagulat na lang kami nung biglang papalapit si Stan sa amin habang hinuhubad ang coat nito.Napailing ako.Ang lamig na nga naghuhubad pa ng coat. Feeling niya yata cool tingnan.Biglang hinablot ni Stan si Kezen mula sa pagkakayakap ko at binalot ng coat niya ang kapatid. "Hoooo, ang lamig lamig. Hug me hug me!"

(Darius POV)Napamulat ako mula sa pagkaka-idlip dahil sa tunog ng cellphone ko.Napailing ako at dinampot ito para sagutin ang tumatawag."Hello.""Lord, pinapapunta ka na ngayon sa CU, para pagusapan ang school transfer mo," sabi ng nasa linya.Kilala ko na agad. Isa siya sa mga professors ng CU. Ang nag-aasikaso ng transfer ko."I'll be there in a minute," sagot ko at pinatay na ang linya.Napakapa pa ako sa noo ko na kumikirot parin dahil sa pagkakahampas ng bote. Mabuti na lang ang natatabunan ang sugat ng bangs ko.Dali dali akong naligo at nagbihis para makapunta agad sa Crown University.New school, new environment. Hmmm***( C. U. )Papasok pa lang ang kotse namin ng mga underlings ko ng hinarang na ng guard."Pwede po bang malaman kung sino po kayo?""Darius Vargas. Your principal is expecting me.""Sila po?""Mga bodyguards ko!""Ikaw lang po ang pwedeng pumasok Sir, pasensya na," turan ng guard.Umismid ako at sumang-ayon na rin, ayaw ko namang makatawag ng pansin sa mga

(Haidei POV)Hindi na ako nakapalag nung hilahin ako palabas ng gate at ipinasok ng lalaki sa kotse niya.Damn it! Kapag di ako mahanap ni Stan sa resthouse magagalit talaga yon!"Saan mo ba ako dadalhin? Anong kailangan mo? Sino ka ba?" Sunod sunod na tanong ko."I am Darius, I am here to train and protect you!" Sagot niya."Who the hell wants a protection? I am big and strong to do it myself. Unless someone wants me dead." Napaisip ako."Exactly! Inutusan ako ng daddy mo na iuwi ka." "Si Dad? Why?"Damn, I miss home. What is he up to this time?***(Mansion)Sa isa sa malaking bahay ng Dad ko ako dinala ni Darius.Sa tindig at itsura niya, hindi naman siya tauhan lang ng Daddy ko. Mas mukha siyang kasosyo ni Daddy at ang mga kagaya niya yong tipong may dahilan lahat ng gagawin."We are here," saad niya bukas ang pinto ng kotse at pinababa ako."Bakit mo ako dinala dito?""You are going to live here temporarily," malamig na sabi niya."Where is Dad?""He is not here.""I see."Napas

(Haidei POV)Hila hila na ako ni Stan papunta sa kung saan nung may humarang na sasakyan sa harapan namin. Kasunod ng sasakyan ang mga guard ng school."Bawal po magdrive dito sa school ground Sir!" Harang ng guard sa sasakyan.Bumukas ang pinto ng sasakyan at lumabas si Darius.Sumiksik ako sa likod ni Stan at hinigpitan ang hawak sa braso niya."Get in the car Haid, where going home!" tawag ni Darius."What?!" Singhal ni Stan kaya piniga ko ang braso niya. "Calm down," bulong ko sakanya.Epal talaga tong si Darius."Your Dad just called," turan ni Darius."I'm staying at Stan's tonight," sagot ko."Kung ayaw mong mag-away pa kami ni Stan dito at gumawa ng eksena, sumama ka na lang." pamimilit ni Darius.Nagkatinginan kami ni Stan. It's my dad, I want to know what he is up to.Bumuntong hininga ako at lumapit na kay Darius. Akmang isasara na ni Darius ang pinto nung biglang pumasok si Stan."What are you doing?" Takang tanong ni Darius."I insists to go with her otherwise don't think

(Darius POV) (2 weeks earlier) Kumuha ako ng isang piraso ng bato mula sa lupa. Medyo malaki. Maging ang mga bitag ko ay nawasak dahil sa masamang bagyo kagabi. Sa palagay ko kailangan kong maglagay ng mga bago. Habang lumilingon ako sa paligid, napagtanto ko kung gaano kalakas ang bagyong iyon. Ang ilang mga puno ay nabunot sa lupa, ang makapit na mga ugat na dati'y nagpapanatili sa kanila na matayog ay lumalabas na. Ang iba ay naging mga tuod na mukhang delikadong maupuan o mabagsakan. Ang mga mas malaki ay nananatiling tuwid ngunit nawalan ng libu-libong mga dahon, na ngayon ay tumatakip sa lupa kasama ang dose-dosenang mga sanga na ngayon ay nakakalat sa lahat ng dako, ang ilan ay hanggang tatlong talampakan ang haba at ang ilan ay nahati sa dalawa. Alam kong masama ang bagyong iyon, marahil ang pinakamasamang nakita ko simula nang lumipat ako rito o pinili kong manirahan dito hindi ako nakatulog ang mga patak ng ulan na humahampas sa bubong na parang unos ng bala ang dahilan