KENT"Kilala ko siya matagal na at alam ko ang lahat ng sikreto niya pati na ang tungkol sa bunga ng ginawa mo sa kaniya." Napakurap ako sa lumabas sa bibig nitong lalaki na ito. 'Bunga ng ginawa ko sa kaniya? What does he mean?'"What do you mean?" Hindi ko mapigilang tanong sa kaniya. "Nothing. Sinasabi ko lang na alam ko ang ginawa mo at anong naging epekto no'n kay Nikita." Seryoso lamang nitong sabi bago sumimsim sa wine na nasa table namin."I.." I don't know what to say nor knows how to form a sentence. Parang natutop ang dila ko. Gusto kong may masabi pero alam ko namang wala rin talaga sa hulog ang ginawa ko kay Nikita. Ano namang idadahilan ko? Maski ako ay naguguluhan pa rin sa naging desisyon ko. "Kent, aaminin kong matagal na akong may gusto sa best friend ko. Ngayon na wala na kayo sinabi ko sa kaniyang liligawan ko siya at sisiguraduhin kong sasagutin niya ako. Hindi ako magpapasalamat sa 'yo sa pag-iwan mo sa kaniya pero nagpapasalamat ako sa 'yo dahil nagkaroon na

KENT"Is everything okay?" Tanong ko kay Lauren. Magkasama kaming nagpunta sa shop kung saan kami susukatan ng sizes namin para sa wedding gown and tuxedo. Nakapili na ng disenyo si Lauren at siya na rin ang pinapapili ko ng sa akin. Ang motif namin sa kasal since mahilig sa Lauren sa gold ay Greek na parang sa Greek Gods and Godesses. May mga columns sa reception at sa simbahan kung saan kami dadaan ni Lauren which is inspired from the Acropolis of Athens. Even her gown has a touch of gold. Pinaaga na nila Mommy at kagustuhan din talaga ni Lauren dahil gusto niya sakto sa Valentines ang anniversary namin, kung kaya't imbes na 10 months ang sana ay preparation namin, naging 9 months nalang halos. "Yes, babe." Nakangiting saad nito at lumapit sa akin upang yakapin ako. Niyakap ko nalang din ito pabalik. "I love you, Kent." She whispered which made smile. Niyakap ko nalang siya bilang tugon.Noong malaman ko ang tungkol sa pinagdadaanan ni Lauren, doon ko nabuo ang desisyon kong ito

KENTNapabuga ako ng hangin matapos kong pindutin ang save sa laptop ko. Mahirap na at baka hindi pala naka-autosave, masasayang lang pagod ko gayong ibanv software ang gamit ko. Sumandal ako saglit at napatingala sa kisame, pagod na pagod sa ginawa ko. Kasalukuyan akong nag-aanalisa ng mga data patungkol sa bagong laro na dinedevelop ko. Ito 'yung trabaho na binigay sa akin ng tatay ko. Dahil pinirmahan nga ni Mr. Tsing ang documents ay wala na ring naggawa ang tatay ko kung 'di ang pumayag sa mga plano ko. In fact, he, as well as the board members, are so impressed with the news na nakuha ko ang loob ni Mr. Tsing para sa proyekto kong ito. Now he's part of our business. The most successful entrepreneur na minsan ng na-feature sa magazine ay naging investor na rin namin. I stand up to take a quick shower. Masyadong naubos brain cells ko sa mga inalisa ko. I'm doing this alone dahil iyun ang gusto ni dad. But they're still monitoring everything that I'm doing dahil hindi biro ang na

NIKITA"Aray ko, Hanz!" Daing ko dahil nagsisimula ng sumakit ang tiyan ko. Hindi tuloy ako makapaglakad ng maayos dahil sa sobrang sakit. Kanina pa pala pumutok ang palubigan ko habang natutulog ako, hindi ko man lang naramdaman, kaya ito ako ngayon paika-ika sa sakit. Parang may tumutusok sa pwetan ko, matatae pa yata ako. Normal lang daw ang contraction kapag malapit na ang labor, hindi naman ako aware na ganito pala 'yun kasakit. Nilapitan na rin ako sa wakas ni Hanz. "Wait Niks..." Sabi niya pa bago lumayo sa akin at kinuha ang bag ng mga gamit na hinanda namin noon. "Okay let's go." Sabi niya at sinukbit sa balikat niya ang bag na dadalhin namin papuntang hospital. "Aray!" Daing ko pa habang napapapikit dahil sa sakit na nararamdaman ko. I know I'm having a contraction now. Nabasa ko ito sa google noong inaral ko kung ano ang signs na manganganak na 'ko at ang process nito. Tama nga ang sinabi ng doctor. Ngayon palang natatakot na akong hiwain ang ibaba ng vagina ko papunta

NIKITANagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Doon ko lang naalala na nanganak na pala ako at biglang nakatulog kung kaya't hindi ko na nakita pa ang anak ko nang maigi. Akmang tatayo na sana ako nang may kamay na pumigil sa akin kung kaya't napalingon ako rito. "Wait lang, Witch, kapapanganak mo palang. Huwag ka munang masyadong magagagalaw at baka mabinat ka pa." Saway ni Hanz sa akin. "Nasaan ang anak ko?" Tanong ko agad sa kaniya dahil gusto ko ng makita ang anak ko. Dapat hindi ko iniiwan ang anak ko roon. Paano nalang kapag napagpalit ng doktor ang anak ko sa ibang bata katulad ng napapanood ko sa teleserye? Hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-overthink. "Nasa nursery room, pinagpapahinga pa si baby para makapag-adapt na sa paligid niya. Saka doon daw muna siya habang pinapainitan pa nang maigi" Sabi ni Hanz. Ngunit hindi talaga mapalagay ang puso ko. Gusto ko na siyang makita at mahawakan. Pinilit kong buhatin ang sarili ko paupo ngunit bumagsak din nang maramda