WHITE VALENTINE’S DAY at naisipan kong gumawa ng chocolates. Hindi ko alam kung mahilig dito si Bella, pero kung hindi, kami-kami na lang nina Meirin at Migz ang uubos nito.Nasa kusina ako at nagpupuyat nang bumaba si Dad.“What are you doing? Wala ka bang pasok bukas?” tanong niya at dumiretso sa ref.“Gumagawa po ako ng chocolates. March fourteen bukas, baka gusto niyo rin igawa ng chocolate si Mom. May mga ingredients pa pong natira.”“Sino namang bibigyan mo?”Kumuha siya ng isang kutsara ng mixture at tinikman iyon. Tumango-tango siya at nag-thumbs up sa akin.It simply means pasado ako. Dad is a good cook, so I

PAGLABAS NAMIN ni Bella sa haunted house, sinalubong ako ng malakas na suntok sa mukha ni Eugene.“Kasalanan mo ito!” sigaw niya pa.Sina Migz at Meirin ang umawat at nakipag-usap sa kaniya na hindi ko na inintindi pa. Puno ang isip ko ng nangyari kanina.When Bella whispered my name, I had this sudden urge to kiss her. Pero makalipas nang ilang sandali ay sinabi niya na hindi siya makahinga, kaya napalitan ang term na naisip ko. From kiss to mouth-to-mouth. Well that’s different, indeed.I even held her face in place, and lower my head to level with her. Nagtama pa ang mga ilong namin kanina.How I wish I could go back in time and undo that scene. Dahil ang lakas ng suntok ni Bella sa sikm

I DECIDED to not make any contact with Raizel and the twins. Nagpaka-busy rin ako sa schoolworks. Kahit mabilis ko lang na matatapos iyon ay binagalan ko para may reasonable reason ako para tumanggi sa mga pagyaya nila.Hindi sa ayaw kong sumama o nagkaroon ako ng sama ng loob sa kanila.It’s just that this is not normal.We have known each other for a long time now, and I never see Raizel as a man. Pero sa mga nakalipas na linggo, hindi ko alam kung bakit bigla na lang nagbago.Was it because of that one night?Pinakaulit-ulit ko sa sarili ko na kalilimutan ko na iyon, pero lalo lang tumatatak sa isip ko.And in the past few days, whenever my skin felt

“MISS, OK ka lang?”Mahihinang tapik sa pisngi ang unti-unting nagpagising sa akin. Pagmulat ko ng mata, isang matipunong lalaki ang nakita ko. Mag-uumaga na rin base sa kulay blue na kalangitan. Nakahiga ako sa isang bench, at mukhang sa parke pa ako nagpalipas ng gabi. Nakatayo sa gilid ko ang isang lalaki.“Buti at gising ka na. Don’t worry, wala namang masamang nangyari sa iyo. Buti at napadaan ako, kung hindi, baka…”He didn’t finish his words, but I knew what he meant. Agad akong nahintakutan sa naisip. “Thank you…”Naupo na rin ako. Gusto ko nang umuwi at magtago. Pero nang yumuko ako at mapatingin sa nanginginig kong mga kamay, nagsimula na akong humagulgol. Natatakot ako. Paano na lang kung walang mabuting tao na napadaan lang sa amin kagabi?Saan ako pupulutin ngayon?Buhay pa kaya ako?

TATLONG LINGGO na lang, graduating na si Bella. At isang linggo na pero hindi ko na siya nakikita sa loob ng campus. Maging ang boyfriend niyang ubod ng swapang, na katawan lang ang kayang iyabang.Nagiging boring na ang araw. Ngayon pa lang, ramdam ko na hindi kumpleto ang araw ko, maging ang pagtambay ko kung wala si Bella na may kakambal na kamalasan sa love life. Hindi ko na magagamit ang binoculars ko para kuhanan ang mga nakakatawang reaksyon niya.Sa graduation nila, sana magsuot siya ng mahabang toga. Tapos matapakan niya, mapapangiwi siya. Tapos sakto naroon ako sa harap niya, and click. Kita ko na naman ang malaking butas ng ilong niya dahil sa inis.Nasaan kaya iyon? Ang tahimik eh.In the end, I still want to think that I just want to see Bella’s funny moments. I don’t want to think it further and admit that I am falling for her.“Nasaan na kaya si Ate CC?” tanong ni Meirin sa tabi ko.Nag-cut na naman kam