Bago pa man makasagot si Alaric ay agad na pinatay ni Yvonne ang tawag. Natakot siyang baka um-oo ito o kaya ay magalit ito."Bakit ka ba naman kasi naglasing, Margarita!" inis niyang litanya.Binalikan niya ito sa backseat at kinalkal ang contacts nito sa cellphone. Tinawagan niya ang driver nito at hinintay roon para naman may maghatid sa kapatid niya."Ihahatid ko na rin po kayo, Miss Yvonne," presinta nito.Hindi na siya tumanggi. Ano'ng oras na rin iyon at baka mapahamak pa siya sa daan.Tahimik lang naman siya sa biyahe. Ayaw niyang magtanong kung kumusta ang ama niya. Malamang kasi na galit ito o disappointed dahil hindi siya nagpakita sa meeting. At malamang na nagdidiwang ang asawa nitong si Susan.Nawala sa iniisip niya ang atensyon matapos matanaw sa tapat ng gate niya ang sasakyan ni Alaric. Napaahon siya mula sa pagkakasandal sa upuan at napatitig doon. Binalot siya ng kaba. Sana ay tulog ito!"Diyan na lang po. Tatakbuhin ko na lang po ang distansya," tarantang utos niya

Walang tatalo sa kabog ng puso ni Yvonne sa oras na iyon dahil sa tawag ng kanyang ama. Ni hindi siya nakasagot agad."Pumunta ka ngayon din dito sa mansyon!" galit pa nitong utos bago pinatay ang tawag.Napapikit siya nang mariin at mahigpit na hinawakan ang cellphone."Shit!" mahinang mura niya dahil alam niyang magigisa na naman siya at hindi niya alam kung paano lulusutan iyon!Kahit ayaw niyang magpunta sa mansyon ng ama niya ay pinilit niya ang sarili. Sa harap pa lang ng malaking gate ay nangangatog na ang mga binti niya. Kung hindi niya nabungaran si Margarita ay baka hindi siya ngumiti."Yvonne! Thank you nga pala at tinawagan mo ang driver," tukoy nito noong naglasing ito.Pilit siyang ngumiti at tumango lang. Hindi siya makakibo. Natatakot nga siya na marinig nito ang pag-uusapan nila ng ama niya."Nandito na ang anak mo sa labas," maanghang na bigkas ng mama ni Margarita.Agad na kumuyom ang kamao niya dahil sa Ginang. Naalala niya rin kasi bigla ang usapan nila sa opisina

Mapangahas na pinagalaw ni Yvonne ang kanyang mga labi. Ayaw marinig ang mga sinasabi ni Alaric. Ayaw niya na pinamimigay o pinahahanap siya nito ng iba!Marahan niyang kinagat ang ibabang labi nito at kahit na ramdam niyang nilalayo siya nito ay nagpabigat pa siya lalo sa itaas nito. Bahala na itong hindi makahinga!Kaya lang siya ang naghabol ng hininga matapos nitong patulan ang h*lik niya. Namilog ang mga mata niya at naitukod ang kamay sa kama para makalayo rito ngunit kinabig nito ang batok niya at walang pasabing pinasok ang dila sa loob ng bibig niya."Uhm—"Napapikit siya nang mariin matapos maging masuyo ang h*lik nito na tila pinapaamo ang mga labi niya. Kun'di niya pa ito marahang tinulak sa d*bdib ay hindi pa nito titigilan ang mga labi niya. Kusa itong lumayo nang nakangisi habang siya ay binigyan ito ng matalim na tingin at kunwaring pinunasan ang mga labi niya."Don't kiss me if you don't like it," sarkastikong bigkas nito.Napairap siya ngunit natameme rin. Tama naman

Nanikip ang d*bdib ni Yvonne lalo na noong tuluyang bitiwan ni Alaric ang kamay niya. Hindi siya nakakilos. Napatitig lang siya sa kamay niyang naiwan sa ere."I will be doing this, not because you made me choose it. I am doing this because I want to," diretsong bigkas ni Alaric kay Don Frederick.Napalunok siya at naitago ang kanyang kamay. Malinaw naman na mas pinili nito ang pagiging Castellanos. Wala na siyang laban doon. Pero ang puso niya, daig pa ang sinaksak ng punyal dahil lang hindi siya nito pinili."I will welcome you with open arms," natutuwang sambit ni Don Frederick.Kumuyom ang kamay niya at halos manlabo ang mga mata dahil sa luha matapos mapansing lumapit nga sa matanda si Alaric. Namanhid ang mga paa niya roon. Gusto na niyang umalis dahil talo siya sa laban pero ang mga paa niya ay ayaw kumilos.Dapat talaga ay hindi na siya naghabol. Sa huli ay hindi rin pala siya nito pipiliin."I'm sorry, Lo. I don't want to be a Castellanos if that means leaving my wife. I will

"What?! Are you kidding me?!" hindi makapaniwalang tanong ni Margarita.Hindi siya makakilos sa pwesto niya. Nangyari na ang kinatatakutan niya. Hindi niya alam kung paano iyon pagtatakpan.Tumikhim si Alaric at iniwan ang lababo. Seryoso itong lumapit sa kanya at hinapit ang bewang niya. Kitang-kita niya tuloy ang panlalaki ng mga mata ni Margarita dahil sa ginawa nito."I'm telling the truth. Yvonne is my wife. We have been married for about—""No. Hindi iyon totoo, Margarita. I'm sorry, pinalayas siya at wala lang siyang mapuntahan kaya siya nandito," mabilis niyang agad na paliwanag."What the f*ck, Missy? What are you saying?" nalilitong baling sa kanya ni Alaric.Pinirmi niya ang mga labi at binaklas ang hawak nito sa bewang niya. Mali talagang binalikan niya ito."And you think you can fool me, Yvonne?" hinanakit ni Margarita.Napapikit siya nang mariin matapos makita ang pangingilid ng luha nito."I'm sorry," mahinang bigkas niya para sa kanyang kapatid."What the f*ck are you