“Isang dalaga na naman ang nakitang walang buhay kanina. May kagat daw ito sa kanang leeg at ang ikinamatay ay blood loss,” kibit balikat na ani Hyla.Ang tinutukoy niya ay ang ibinalita kaninang umaga. Pang limang biktima na ito ngayong buwan. Pala-isipan sa amin kung sino ang gumagawa ng krimen. Nag-aalala na rin ang mga tao dahil nakakatakot nga naman. Hindi namin alam kung sino naman ang isusunod ng pumapatay.“Sinasabi mo bang bampira ang gumawa no’n?” natatawang tanong ni Yvonne.May mga bali-balita na hindi raw isang normal na tao ang pumapatay. Ang iba’y sinasabing aswang ang may gawa. Ang iba nama’y naniniwalang cannibal. Ang isang kaibigan ko naman ay naniniwalang bampira ang may gawa. May punto naman siya roon.Tinignan siya ng masama ni Hyla, “Oo, wala namang ibang makakagawa ng ganoon.”Blood loss ang sanhi ng kamatayan kaya hindi malayong bampira nga. Kung cannibal naman dapat pati ang katawan ay kinain. Kung psycho naman, hindi lang kagat ang gagawin no’n sa biktima.Hu

**Nakaharap ako ngayon sa body sized na salamin habang sinusuklay ang mahaba kong buhok. Nang mahati ko na sa gitna ang buhok, sinuklay ko ang magkabilang gilid at pinagtagpo iyon sa likod. Lumingon ako sa kaliwa’t kanan upang siguruhing pantay na bago ko inikot ’yon para itali ng bun. Napangiti naman ako nang makitang malinis ang pagkatali ko. Mula sa likod ay hinati ko ang natirang buhok para ipwesto ’yon sa harap.I’m wearing a black, fitted, spaghetti strap sleeveless for my top. Pinatungan ko lang ng light blue maong jacket dahil parang bumalik yata ang lamig kahit malapit na magkatapusan. Gustuhin ko man mag maong skirt kaso dahil sa klima, white skinny jeans na lang ang isinuot ko. Umupo ako sa stool at sinuot ang white wedge high heels shoes ko na nakahanda na. After doing my outfit, kinuha ko na ang white shoulder bag ko at bumaba na.“Saan ang rampa mo?” tanong ni mama habang nakaupo sa sofa. Nakataas pa ang kaliwang kilay nito habang magkakrus ang mga kamay at paa.Napataw