Lahat ng Kabanata ng You're Mine, My Best Friend : Kabanata 21 - Kabanata 30

PARANG hindi makapaniwala ang parents ko nang aminin kong nagkaanak ako. At ngayon ay halos mangiyak-ngiyak si mommy habang nakatingin sa kambal.Buhat ni daddy si Shannel at buhat naman ni Loraine si Aeron na tawa nang tawa habang pinupugpog ng kapatid ko ng halik sa mukha.Nakaupo lang ako sa sofa habang sa kabila naman si mommy. Si daddy at si Loraine ay parehong nakatayo at tuwang-tuwa sa kambal. "Anak naman, paano mo nagawa sa amin 'to? Bakit ka naglihim? Ganoon na ba kami ka walang-kwenta ng daddy mo para sa ‘yo? Ni hindi mo man lang sinabi sa amin na may dalawang apo na pala kami," mangiyak-ngiyak na sabi ni Mommy sa nagtatampong boses. "Hindi naman po sa gano'n, Mom. Masyado lang kasi magulo ang isip ko no’ng mga panahong 'yon. I'm sorry.""Huwag mo nang pagalitan pa ang anak mo, ang mahalaga ay nakita natin ang mga apo natin. Ikaw talaga masyado kang dramatic!" natatawang sabat ni dad at naupo na sa tabi ni mommy habang buhat pa rin si Shannel.Inis na pinalo ni mommy ang b

Talagang hindi niya man lang itinanggi ang pagiging taksil niya. Siguro tama lang na hindi niya na malaman pa ang tungkol sa kambal, dahil talagang nakakainis na siya. Paglabas ko ng hotel ay madilim na pala sa labas, at nang mapitingin ako sa aking pambisig na relo ay 6:42 p.m. na. Pumara ako ng taxi at nagpahatid pauwi. Pagdating ko sa bahay ay si mommy agad ang nakita kong nakaupo sa sofa katabi ni daddy habang nanunood ng TV. Hindi ko alam na nakauwi na pala si dad. "Oh, ba't ngayon ka lang?" tanong ni daddy nang makita ako. "May pinuntahan pa kasi ako, dad. Ang kambal nasaan?""Naroon sa kuwarto ng kapatid mo at baka tulog na,” mom replied. "Magbihis ka na doon para makapag-dinner na tayo, pabantayan mo muna sa mga katulong ang kambal at baka mag iyak kapag nagising nang walang katabi."Tumango lang ako kay mommy bago umakyat ng kuwarto ko at nagbihis. Pagkatapos kong nagbihis ay pumasok ako sa kuwarto ni Loraine, at tulad nga ng sinabi ni mommy ay tulog na ang kambal, mar

HALOS puno ng mga iba't ibang laruan ang backseat ng kotse dahil sa dami ng binili ni Drex para sa kambal. Kung hindi pa ako umapela ay baka pati tindihan ng toys ay bibilhin na niya. Buti na lang talaga ay naka-rubber shoes lang ako, dahil kung hindi ay paniguradong sumasakit na ang mga paa ko sa mga oras na 'to dahil sa kakalibot-libot kanina sa loob ng mall."Tila napagod ang mga anak natin. Hindi ko alam na ganyan pala sila kapag natutulog, ang sarap pagmasdan," basag ni Drex sa katahimikan habang nagmamaneho at panay ang sulyap sa kambal na ngayon ay nakatulog at tila napagod sa pamamasyal.Nanatili lang akong tahimik habang nakasandal ng upo sa loob ng kotse.Alas otso na ng gabi nang makauwi kami.Pagdating sa bahay ay agad na ipinasok ni Drex ang kambal sa kuwarto at inihiga sa kama.Dumiretso ako sa loob ng banyo at naligo dahil parang nanlalagkit na ako sa sarili kong pawis.Nang matapos ako sa pagligo ay lumabas na ako ng bathroom habang tapis ng puting tuwalya.Napahinto a

"TWO years ago, I saw you with Leila in your office. N-Naghahalikan kayong dalawa, at hindi lang 'yon dahil nakahubad pa si Leila. That day, sasabihin ko na sa 'yo ang t-tungkol sa p-pagbubuntis ko, p-pero gano'n 'yong naabutan ko. I thought you cheated on me, that's why I left you, Drex. I'm really sorry kung ngayon ko lang nalaman ang totoong nangyari. I'm really sorry!" pagpatuloy ko sa pagsasalita habang umiiyak sa kanyang dibdib at nakayapos pa rin sa kanyang katawan.Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya at nanatili lang siyang nakatayo habang yapos ko. Hindi ko makita ang expression ng kanyang mukha dahil nakasubsob ako sa kanyang dibdib, kaya naman unti-unti akong nag-angat ng tingin.Nakatitig pala siya sa akin, sa mukha ko.Wala akong mabasang emosyon sa kanyang mukha, kaya hindi ko alam kung galit ba siya o ano. Magaling siya pagdating sa pagtatago ng emosyon."Kung gano'n iniwan mo ako dahil lang do'n? Tingin mo ba ay kaya kitang pagtaksilan at ipagpalit sa ibang babae?

WALANG alinlangan kong tinugon ang kanyang labi. I missed him so much. I miss his lips, his body, I miss all of his. It's been two years at hanggang ngayon ay nadadala pa rin ako sa kanyang mga uhaw na halik.Nang maihiga niya ako sa ibabaw ng kama ay saka siya bumitaw sa labi ko at tinitigan ang mukha ko bago ngumiti nang matamis sa akin.He touched my face using his right hand. "Are you sure about this? Do you want me to continue?" he asked in a canorous tone. "I don't wanna force you anymore, so tell me if you want me to stop this."I slowly shook my head. "No. Don't stop, Drex. Just continue, please? I missed you so much. And I want you to continue!" I flirty answered, touching his face down to his sexy lips."You don't have to beg for it. I love you, my queen." He kissed my forehead. "I love you so much!"Matapos niyang halikan ang noo ko ay muli niyang sinakop ang labi ko, kaya muli akong tumugon at iniyakap ang mga braso sa kanyang leeg, hanggang sa naramdaman ko na lang ang pa