Dahil doon ay sunod-sunod na nag putok ng baril at nagsilabasan na ‘din ang mga tauhan ng kanilang kalaban. Nasa isang mataas na building sila na nakatago sa syudad, mapapaghalataan mo talaga na mayroon silang kakaibang ginawa kaya nasa liblib na lugar ito. Kahit ano pa ‘yan ay walang pakialam si Anastasia. Ang mahalaga ay mailigtas niya si Tanner. “Anastasia!” napalingon siya likuran ng isigaw ni Tyler ang pangalan niya, naging dahilan iyon para maiwasan niya ang putok ng baril ng lalaking nasa second floor. Nang makagulong siya sa sahig ay agad niyang pinaputukan ang taong iyon. “Anak!” lumapit sa kaniya ang daddy niya at ganoon ‘din si Tyler at Melany. “Sinasabi ko na nga ba! Dapat naiwan ka nalang doon! Buntis ka Anastasia!” sermon na sabi ni Tyler sa kaniya. Bago kasi sila pumunta sa lugar na iyon ay nagpumilit si Anastasia na sumama upang siya mismo ang magligtas kay Tanner. Kahit na kakaunti palang ang alam niya tungkol sa pakikipaglaban ay gusto niya pa ‘rin na tumulo

“Pero ano doc? ‘Wag ka naman pong pabitin haha!” awkward na sabi ni Kathy ng putulin ng doctor ang sasabihin niya. “Pero may nakita kaming injury sa brain niya. As of now nagsasagawa pa kami ng test tungkol dito pero may malaking possibility na magkaroon siya ng amnesia,” Parang nanghina ang tuhod ko dahil sa aking narinig. Mabuti nalang at mayroong humawak saakin. “Anastasia!” alalang tawag nila saakin pero hindi ko sila pinansin. Nakatingin lang ako sa doctor ni Tanner. “N-nagkakamali lang kayo ng diagnose diba doc?” umiling siya saakin kaya mas lalong nanghina ang tuhod ko kasabay ng pagtulo ng aking mga luha. “N-No! Hindi mawawala ang ala-ala ng asawa ko! D-doc hindi totoo ‘yan!” hindi ko na napigilan ang mga luha ko dahil sa aking nalaman habang inaalalayan naman ako ni Tyler at daddy. “I am sorry, ‘wag kang mag-alala. Gagawa kami ng paraan para malaman agad kung maaagapan pa natin. Please excuse me,” Nang mawala sa harap ko ang doctor ay iyak na ako ng iyak. Ayaw tumigil

Hindi na napigilan ni Anastasia ang tumakbo papunta sa kinauupuan ni Tanner at niyakap ito. Nagsimula nanamang tumulo ang luha niya dahil doon kung kaya hinagod naman ni Tanner ang likuran niya. “Shh… don’t cry. Sabi mo magkaka-baby tayo ulit diba? Ibig sabihin buntis ka, hindi pwede sa’yo ang umiyak ng umiyak,” mas lalong naiyak si Anastasia dahil sa sinabi nito ngunit natigil lang ng magsalita muli ang doctor. “Out of ten it is 3,” napabangon si Anastasia mula sa pagkakayakap kay Tanner. “W-what?” napalingon siya kay Tanner at nakita niyang napayuko ito kasabay ng pagkuyom ng kaniyang kamao. Agad niyang hinawakan ang nakakuyom nitong kamao na ikinatingin sa kaniya ni Tanner. Natigilan ang lalaki ng makita niyang nakangiti ito sa kaniya. “I-it’s okay Tanner, ‘wag mong pilitin na maka-alala baka sumakit ang ulo mo,” nag desisyon na si Anastasia, gagawin niya ang lahat para bumalik ang ala-ala nito. Hindi niya kailangang pilitin ang lalaki basta ipapakita niya ang mga bagay na gina

“PUPUNTA kayo sa Cebu? Paano ang checkup ni Tanner, anak?” Tanong ng daddy niya sa kaniya matapos niyang kausapin ito kasama ang mommy niya ng umuwi siya sa kanilang bahay upang kumuha ng ilang gamit ni Tanner. Mayroon na kasi itong gamit sa kanilang bahay kaya hindi na siya mahihirapan lalo na at isang gabi nalang ‘din ang itatagal doon ng lalaki. “Daddy, ‘yon lang ang alam kong paraan para bumalik ang ala-ala ni Tanner. Ang bumalik kung saan kami unang nagkakilala,” pagkasagot niyon ni Anastasia ay inilagay na niya sa bag ang damit na kinuha niya para kay Tanner. Habang ang mommy at daddy naman niya ay nagkatinginan sa isa’t-isa dahil doon. “Hindi kaya mas makasama lang kay Tanner ‘yon anak?”natigilan si Anastasia dahil sa tanong ng kaniyang ina. “Bakit naman po makakasama mommy?” “Kasi malayo ang Cebu anak, tyaka tulad ng sabi ng daddy mo paano ang regulat check-up ni Tanner?” Ngumiti siya sa mga ito at umiling. “Wala kayong dapat ika-alala mommy, daddy. Nakausap ko na ang d

“TANNER? Bakit nandito ka? Nasaan si Anastasia?” Napalingon sila kay Tanner ng makita nila itong dumating at siya lamang mag-isa. Ang mga bata ay napahinto sa paglalaro ng mga buhangin dahil sa biglang pagsasalita ni Emily. “Nasa kubo siya, sabi niya saakin ay sumunod ‘daw ako sa inyo para makita ko ang paglubog ng araw. Siguro sa ngayon tulog na siya,” “What? Hindi mo dapat siya iniwan!” tayong sabi ni Tyler kaya agad naman hinawakan ni Emily ang kamay ng asawa. “Tyler, ano ka ba. Si Anastasia na mismo ang nagsabi, ayos lang ‘yan,” nakangiti nitong sabi sa kaniya na ikinakunot lang ng noo ni Tyler at walang nagawa kundi ang bumalik sa pagkakaupo sa damuhan. “Kuya! Siguradong kaya pinapunta dito ni mommy si daddy para ikwento natin sa kaniya ang nangyari nu’ng nandito tayo,” bulong na sabi ni Amari kay Asher kaya napalingon ito sa kaniyang kakambal at napaisip. “Hmm… maybe your right Amari, pero hindi tayo pwedeng magtagal para makauwi tayo agad at masamahan si mommy,” sunod-suno