Habang mahimbing pa din na natutulog ang dalaga. Tatlong nurse ang pumasok sa kwarto upang imonitor ang lagay nito. " Napakaganda niya no? Pati ang kutis, napakaporselana. Para bang naliligo sa gatas" nakangiting ani ng isang nurse na siyang nagpupunas ng pisngi ng dalaga. " Sinabi mo pa, pati ang mga mata niya ay hindi pangkaraniwan. Napakapusyaw na kulay ginto. Hindi kaya, isang siyang dayuhan? " Gatong ng isa pang nurse. "Maaari, ang kanyang itsura ay hindi pangkaraniwan sa ating mga pilipino. Ngunit ang impormasyon nakalakip ukol dito ay kabaliktaran." Sagot ng isa pang nurse. " Ang kanyang mga magulang ay parehas na pilipino, " " Hindi kaya siya ay ampon? " " Manahimik ka, Clara. Marinig ka ng mga binata " saway ng pinaka-matanda sa kanila at siyang tumatayong head nurse. Napatakip naman ng bibig ito kasabay ng pagtingin sa paligid. " Paumanhin" " Nakita ko ang mga impormasyong ibibigay ni young master, pati na din ang mga litrato ng pamilya ng dalaga. Magkamukh

" Looks like they knew it was us behind the incident. " Sagot pa ni Luther. (Shit, how could... We're careful...) " This is expected, it just arrives early. " (But how can we deal with them while you're pretending to be someone's boyfriend? This is messed up!) " I can do both. Don't worry. We'll be there in a minute." Sagot ni Luther bago ibinaba ng tawag. Napapangisi naman si Kheed iniisip na ang kaibigan ay hindi magawang bitawan ang dalaga. Sa wakas ay matapos ang tatlongpung minutong paglalakbay ay nakarating na ang dalawa sa private resthouse ni Lucas. " You made it. Congratulations!" Bungad ni Lucas kasabay ng pagpalakpak nito sa dalawa. Iling lang na nilagpasan ito ni Luther samantalang ang kasama nito ay nakatingin sa hawak na bungkos ng bulaklak. " Sa bilis nito magpatakbo, Ang daming nalagas na bulaklak. Paano pa natin maibibigay to kay Samantha? " " I already bought a bouquet for this day. Don't worry about it. " Sagot ni Lucas. " What?! Bakit ngayon

" Wow..." Namamanghang nakatingin ako sa isang napakalaking gate na kulay ginto. Gate pa lang ay halata mo nang mayaman ang nakatira sa lugar. Hindi ko pa man nakikita ang mismong bahay nito ay hindi ko na mapigilang mamangha sa mga nakikita. Bukod kasi sa kulay gintong gate nito ay may matataas at mayayabong na puno ang nakahanay sa Daan papasok, gayon din ang makukulay na halaman sa tabi nito. Para ito ang lugar na nakita ko sa aking panaginip bago ako magising. " Punasan mo muna ang laway mo, madami ka pang makikita." Natatawang narinig kong sabi ni Kheed na siyang nagmamaneho ng sasakyan, katabi ko. Natawa din ako sa sinabi nito saka umiling. " Sayang ang punas, mamaya na lang para isang punasan na lang." Biro ko pabalik dito na nagbigay halakhak dito. " Sa wakas may nakaka-appreciate na ng humor ko!" Natatawang sabi pa nito. Naiiling na nakangiti naman kami ni mama dito. " Bakit nga pala hindi ang boyfriend ko ang sumundo sa amin?" Biglang tanong ko habang nakatingin sa

" Alagaan mo ang sarili mo, anak. Huwag kang magpagutom at ang mga gamot mo, inumin mo sa tamang oras," Bilin sa akin ni mama. Malungkot akong tumango. Hinawakan nito ang pisngi ko saka nagpakawala ng malalim na hininga. " Kaylangan ako ng kapatid mo, anak. Sana maintindihan mo. " Tumango naman ako. Naintindihan ko kung bakit nito kaylangan umalis, hindi ko lang maiwasang malungkot. Pagkatapos kasi ng ibinalita sa amin ni Kheed tungkol sa kapatid ko ay nagmamadali na si mama para umalis. Nawawala ito at kaylangan hanapin. Nag-aalala din ako para sa kapakanan nito. " Don't worry, Sam. Paparating na si Luther." Palubag-loob na ani pa ni Kheed. Tumango ako muli. Bukod kasi kay mama ay aalis din si Kheed pati na din si Lucas. Sasamahan nila si mama na maghanap kay hunter. Kaya ang tanging maiiwan para makasama ko ay ang sinasabi nilang boyfriend ko. Bago pa man tuluyang sumakay si mama sa kotse ay may inilagay ito sa kamay ko. Isang kwintas. Magtatanong sana ako kung para saan i

" Dude, ikaw na muna ang bahala dito. May ibang iniuutos si boss." Paalam ko kay Lucas matapos bumaba ng sasakyan. " Saan ka pupunta at anong inutos sayo?" Tanong nito, katabi ang Ina at kapatid ni Samantha. Tumingin ako dito saka umiling, " Mamaya ko na lang sasabihin. Nagmamadali si boss." Sagot ko na lang saka isinara ang pinto ng sasakyan. Hindi ko maaaring sabihin sa harapan nang mga ito ang sinabi sa kanya ng kaibigan. Hindi pa sila sigurado at walang matibay na ebidensya. Hindi din niya gustong masaktan ang mag-ina. Kitang kita niya ang pagdadalamhati ng mga ito. Totoo ang luhang lumalabas sa mga mata nito. Iling na lumisan siya ng lugar at sinimulan ang misyon na ibinigay ng kaibigan. Sa totoo lamang ay hindi niya gusto ang misyon na ito. Hindi niya gusto pang usisain ang pagkatao nang dalaga. Natatakot na katulad din ito nang kapatid. Namatay nang dahil sa mafia. Ito din ang dahilan kung bakit niya piniling sumama sa grupo ni Luther. Upang hanapin at pananagutin an