Chapter 17

" Hindi ho ba maganda ang araw ninyo, young master?" Tanong ni manang Lucinda sa binatang tahimik na sumisimsim ng alak sa kopita. Hindi naman ito sinagot ng binata, ramdam pa din ang inis sa pangigi-alam ng dalaga.

Walang kahit na sinuman ang maaaring manghimasok sa buhay niya. Wala.

" Napakaganda at bait ng inyong nobya, hindi nakakapagtakang ito ay inyong nagustuhan." Muling pang nagsalita ang matanda naghihintay ng reaksyon mula sa binata ngunit katulad ng una ay walang naging tugon ito. Buntong-hiningang umiling ang matanda, naaawa para sa kadarating lamang na dalaga.

Napakasaya nito kanina na para bang nabigyan nang buhay ang napakatagal na panahon nang malungkot na mansion.

Gusto niya ang dalaga kahit sa sasaglit pa lamang niyang nakakasama ito. Masigla at masiyahin, tamang-tama lamang para sa kanilang amo na pinaglihi sa sama ng loob.

Hindi na muli pang nagsalita ang matanda, alam na walang magiging pagbabago sa mga sasabihin niya; sinarili ang awa sa dalaga nang may b