Napa kusot ako ng mata at halos mahintatakutan ako ng wala namang tao sa harapan ko. Lasing na ba ako?? Tinapos ko na ang pag-iinom at umalis na ako sa lugar na 'yun.. Sumakay ako sa motor ko at pinaharurot ito ng mabilis palayo sa lugar kung saan ako naka tambay kanina. Hindi ko alam kung uuwe ba ako ng Mansyon o didiretso muna ako kay Stevenson o kay Draeden. Kaso alam ko naman na masungit ang asawa non' kaya naisipan ko na lang na kay Stevenson pumunta. Siya lang ang makakatulong sa'kin, sapagkat siya naman ang nakaka kilala sa Mara na 'yun. I need to know more about her, para naman mapaamo ko siya at makuha nang isang gabi lang. Nang matigil na 'tong kabaliwan ko. Hindi ko na kinakaya ang takbo ng isipan ko, natatakot ako na baka mahulog ako at masaktan na naman. Haixt! Nakarating ako sa bahay ni Stevenson, dahil hindi niya alam na pupunta ako nagulat ito ng dumating ako sa bahay niya. "Bro. Anong meron? Bakit hindi ka man lang nagpasabi na pupunta ka. Tuloy ka." ani nito.Pum

At the Forrester Hotel..Dito naisipan ni Sir Stevenson mag lunch kami nila Miss Andrea. Ewan ko ba bakit sinama niya pa ako rito para ano maging chaperone nila. Hindi naman ako masokista para matagalan ang sweetness nilang dalawa. Alam ko naman na sila na rin yata. Ay! Ewan. Magpapaalam na lang ako mas mabuti pa nga."Sir Stevenson, mauna na po ako." pagpa paalam ko."Ha? Sandali lang Mara, nagmamadali ka yata. May hinihintay pa tayo." ani nito."Huh? Sino po?" Hmm! hindi kaya si Sir Draeden. Ang alam ko may asawa na 'yon. Hwag niyang sabihin si bweset ang dadating at hindi nga ako nagkamali nang makita ang pagmumukha ni Ace. Bakit ba siya nandito. Kainis! Bago pa ako maka tayo nakalapit na ito."Hi! Bro.""Hello! Miss Mara." nakangiting bati nito."Hello!" ngiting asong pakita ko rito. Pero, sa loob loob ko ang sarap niyang tapakan kainis."Aalis ka na?" tanong nito. Kakadating ko lang ha. Iniiwasan mo ba ako Miss Mara?""Huh?! Hindi ah! bakit naman kita iiwasan aber?" tanong ko ri

TWO WEEKS LATER..After ng hinatid niya ko ginawa ko ang lahat para iwasan si Ace.. Pero, kahit anong iwas ko hindin nangyayari lalo na't kaibigan niya ang boss ko. Haixt! Katulad ngayon may events sa Forrester Hotel, pero nag change plan kaya sa isang resort na lang gaganapin ang pag proposed ni Sir Stevenson kay Miss Andrea, sana all na lang ako talaga ako. Ako kaya kailan??? Habang nag hihintay kaming lahat na magising si Princess Andrea ay este ma'am Andrea, nag re-ready na ang mga staff ng resort para mamayang gabi at si ma'am Andrea naman kasalukuyang tulog, dahil pinatulog ng kunwaring nagpa kidnapped sa'kaniya. Nakakakilig nga e' sana may isang tao rin magparamdam sa'kin ng ganiyan. 'Yung para kang prinsesa. Parang si sleeping beauty na matagal na nakatulog at ginising ng halik ng kaniyang prinsipe. At dahil nga doon, hindi ko naiwasang ngumuso at gayon na lang ang gulat ko ng may biglang humalik sa'kin..Napa dilat ako ng wala sa oras at kitang kita ko si Ace na nasa harapa

Lumipas ang Isang buwan. Wala la rin akong balita kay Ace. Hindi talaga sigurong mahalaga ako para sa'kaniya. At habang tumatagal na hindi ko nakikita si Ace, mas lalo akong nalulungkot at nang hihinayang. Paano kung mag asawa na sila noong babaeng 'yon. Paano na ako?? Haixt!"Ayan kasi nasa huli talaga ang pagsisisi lagi." hiyaw ng traydor kung isip.Ginugol ko na lang ang mga bawat araw ko sa pag aasikaso sa trabaho at sa mga plano namin ni Zach para makuha na ang mga kapatid ko kay Mamu at magkakasama na rin kami.At ngayon nga ang araw na pinaka hihintay ko. Zach call me about the operation."Hi! Mara, are you ready? Nasakote na ang dumukot sa mga kapatid mo at may ilang na ligtas na mga bata. Hindi lang matukoy kung kasama ba ang mga kapatid mo." "Oo ready na ako, Zach. Sana ligtas ang mga kapatid ko." "Magkita na lang tayo sa headquarters ha. Hihintayin kita Mara." "Sige."Wala na sa linya su Zach, ngunit hindi mawala wala ang kabang nadarama ko ng mga oras na 'yon. Sana Lord

Matapos naming makapag check-up. Natutuwa ako sa nalaman ko na healthy ang ongoing baby ko. "Mara, kanina ka pa tahimik r'yan. May problema ka ba?""W-Wala naman Ace, naisip ko lang kung gaano kabait ang boss ko.""Si Mr. Forrester?" "Oo, kahapon kasi nagpaalam na sana akong magre-resign sa company, kaso pinigilan niya ako.""Huh?! Bakit mo naman ginawa 'yon. Hindi naman siguro sagabal kung magta trabaho ka pa rin sa company. Ayon lang extra careful ang bilin ni Doc. Pero, tama naman ang boss mo. Pwede ka naman mag stop mag work.""Paano ang gastusin naming magkapatid kaunti lang rin naman ang naiipon ko.""Ako ng bahala roon." "Hindi na Zach, nakakahiya na marami ka ng naitulong sa'kin. Tama na 'yon." ani ko. Totoo naman na nahihiya ako kay Zach. Lalo na't wala naman akong balak na sagutin siya. Lintik kasing puso ko napaka hirap turuan. Sakabila nang pagkawalay ni Ace sa'kin, parati pa rin siyang laman ng isip ko. Alam ko naman na hindi dapat. Pero, anong gagawin ko kung palagi n