บททั้งหมดของ Ang pulubi kong Fiancé: บทที่ 21 - บทที่ 30

Jheanne's PovDahil sa dami ng trabaho na tinutukan ko, at idagdag pa ang magkasunod na pagpunta nina Hugo at Janna sa opisina ko ay nawalan na ako ng gana mananghalian. Pati ang project ko sa Iloilo ay kinansela ko na muna. Binigay ko muna iyon sa iba kong kasamahan. Napag-isip-isip ko kasi na walang makakasama si Ubi sa condo kapag umalis ako, kaya kinansel ko muna ang trabahong iyon. Kung hindi pa nga ako pinilit nina Albie at Zsa na kumain muna sa labas ay siguro nasa opisina pa rin ako ngayon at nagtatrabaho pa rin.Sa isang Korean Restaurant kami ngayon at kasalukuyang kumakain. Habang abala ako sa kinakain ko ay abala naman silang dalawa sa pagkukuwentuhan about sa mga nobyo nila. Si Zsa kasi ay may nobyo rin na engineer pero sa kabilang company naman iyon. Ayon kay Zsa ay hindi raw ito gusto ng lola ng kasintahan nito. Pera lang daw ang habol ni Zsa sa kasintahan nito bagay na hindi namin pinaniwalaan ni Albie dahil laking mayaman si Zsa. About naman kay Albie, ang nobyo nama

Ubi's Pov Naibaba ko ang cellphone at putol na rin ang linya ngunit ang kaba na nadarama ko kanina nang marinig ko ang boses na iyon mula sa kabilang linya ay naroon pa rin. Malakas ang pagtambol ng aking dibdib at hindi maintindihan ang sarili kung bakit ako nagkaganoon. Lumabas si Jheanne mula sa banyo at naabutan ako sa sala na nakaupo sa sofa habang nakatulala. Nilapitan niya ako at inakbayan."Are you okay, Ubi?" aniya.Tumango ako ngunit nanatiling nakatingin sa kawalan."Sure ka ba? Mukhang hindi ka kasi okay. Teka, nagugutom ka ba? Gusto mo ipagluto kita? Alam mo hindi na ako nakadaan ng pagkain kanina kasi dumiretso na ako pauwi e, pero hayaan mo bukas ibibili kita ng pasalubong—""Nakapagluto na ako. Kare-kare." putol ko mula sa sasabihin niya.Narinig ko ang pagsinghap niya, pagkatapos ay nagulat ako nang hawakan niya ang magkabila kong pisngi upang pihitin ang leeg ko paharap sa kaniya. Ngayon ay nakatitig na kami sa isa't isa."Talaga? Nagluto ka?" Hindi makapaniwala na g

Jheanne's Pov Nagulat ako nang mapagbuksan ko ng pintoan si Ubi. May bitbit itong supot at nakangiti itong nakatingin sa akin dahilan upang rumambol ang aking dibdib."Hi, baby." ani niya sa akin. Hindi ko naitago ang pamumula ng aking pisngi at aminado akong kinilig sa endearment na tinawag niya sa akin, kahit na palagi ko na itong naririnig mula sa kaniya ay para bang bago pa rin ito sa aking pandinig."H-Hello," utal kong sambit, "bakit ka narito?" Hindi dapat iyon ang gusto kong sabihin pero iyon ang lumabas sa aking bibig.He sighed, "Why? Ayaw mo bang nandito ako?" may himig pagtatampo ang boses niya.Kaagad ko naman siyang hinila papasok sa loob ng opisina ko at pinaupo sa isang couch. "Naku, hindi ah. Nagulat lang ako, Ubi." paliwanag ko rito. Sinulyapan ko ang supot na ipinatong niya sa ibabaw ng lamesa ko. "Teka, ano ba ang nasa supot na iyan?" tanong ko sa kaniya."Our lunch. I cooked for you, and I hope you'll like it." sabi niya at binuksan na ang supot.Hindi kaagad ako

Jheanne's Pov "Hija, bakit ang tagal naman ng fiancé mo?" Napabaling ako kay Ma'am Rosita. She had this look na para bang nanamlay siya dahil wala pa rin si Ubi. Malalim akong napabuga ng hangin sabay tingin sa aking relos. Mag-iisang oras na pala kaming naghihintay kay Ubi hindi ko lang namalayan dahil abala kami kanina sa pagkukuwentuhan ni Ma'am Rosita."Pasensya na po, ma'am, ha. Ang tagal nga niya e. Ano kaya kung puntahan ko siya sa Restroom?" wika ko."Sige—" Nag-ring ang cellphone nito na nakapatong sa ibabaw ng lamesa kaya sabay pa kami napabaling roon, "excuse me, hija." Tinangoan ko naman siya.Binalingan ko ulit ang bukana ng Restaurant habang siya'y may kinakausap sa cellphone nito. Halos humaba na ang leeg ko kakaabang kay Ubi ngunit hanggang ngayon ay wala pa rin siya. Nasaan na ba ang lalaking iyon? Tumae ba siya ng bato kaya ganoon siya katagal sa banyo? Kanina ko pa nga siya gustong puntahan kaso hindi ko naman alam kung saang Restroom siya pumunta. "Ah, hija, I'm

Hugo's Pov Binalibag ko ang lahat ng gamit na makita at madaanan ko. "Buwesit!" galit kong sigaw sa hangin.Pinagsusuntok ko ang pader dahilan upang tumiklop ang balat ko sa aking kamao at lumabas ang dugo mula roon. Naramdaman ko ang matinding hapdi pero binalewala ko ito. Pumupuyos ang kalooban ko sa lalaking iyon. Gustong-gusto ko siyang sakalin ngayon, pero papano? Binali niya ang isang braso ko!"Fuck!" gigil ko pang sigaw.Pumasok ako sa kusina at kumuha ng maiinom na beer sa refrigerator gamit ang isang braso ko. Nasa bahay ako ngayon at wala sa condo namin ni Janna. Mabuti na rin at wala rito ang babaeng iyon. Dahil kung nagkataon, mapupuno na naman ng talak ang tenga ko ngayon lalo na kapag nalaman niya ang ginawa ko kanina.Alam kong wala na kami ni Jheanne, at ako ang dahilan ng pagkawasak namin, pero napag-isip-isip ko na mas bagay talaga kaming dalawa kaysa sa bestfriend niya, at gusto ko siyang bawiin sa lalaking iyon."Ubi? Hahaha! Bakit naman ganoon ang pangalan niy