Carlos' Pov Three months later.Pirromalli Veterinarian Clinic.This clinic is owned by me. Pinatayo ko ito noon dahil likas na mahilig ako sa mga hayop, katulad ng aso. I am also a businessman. I'm running a Handyman Business Company. Maliban doon ay isa rin akong licensed architect. Nagtapos ako ng Bachelor of Architecture in Italy, where my dad, Rocco, lives. Limang taon mahigit ang ginulgol ko upang makapagtapos sa kursong nais ko. My dad is also the owner of Pirromalli Services Corporation in Italy kaya hindi niya ito maiwan roon. Siya ang namamahala dahil hindi ko pa ito kayang hawakan sa ngayon, at isa pa ay may sarili akong negosyo na pinalalakad. Taga Italy si Daddy, nang magbakasyon doon si Mommy pagkatapos nitong makapagtapos ng pag-aaral dito sa Pilipinas ay doon sila pinagtagpo at nagkakilala. And that's where their love story started.Napangiti ako nang maalala ang kuwento ni Mom. Ever since ay hindi siya nagsasawa sa pagkukuwento niya sa akin ng love story nila ni Dad

Carlos' PovI dreamed about the woman I met in my clinic. Sa panaginip ko ay masaya kaming nagkukuwentuhan na dalawa. We also shared kisses, and we ended up making love in a dark room full of sensations.The woman called me Ubi, many times, and it was like my real name to her. Para bang iyon talaga ang pangalan ko. We are both happy, kitang-kita ko rin sa panaginip ang sarili ko na puno ako ng pagmamahal para sa kaniya. Hanggang sa bigla kong nakita ang sarili ko na iniwan ang babaeng nakatulog na dahil sa pagod mula sa mainit namin na p********k. Lumabas ako ng isang silid na walang lingon-likod. Ngunit bago ako tuluyan na makalayo ay narinig ko ang isang malakas na boses na siyang tumawag sa pangalan ko."Ubi!"Isang sikat ng araw na nagmumula sa bintana ang tumama sa mga mata ko dahilan upang magising ang diwa ko.Kinusot-kusot ko ang aking mga mata habang inaaninag ko ang silid na kinaroroonan ko.I'm in my room. Bumangon ako at ininat-inat ang katawan habang tinutungo ko ang bin

Jheanne's Pov Nanlamig ang buong kalamnan ko at paulit-ulit na tumugtog sa aking isipan ang sinabi ni Ma'am Rosita.Kung si Ubi nga ay si Carlos at ito nga ang nawawala niyang anak ibig sabihin...May asawa na si Carlos...kasado na ito.Wala sa sarili akong napatayo habang binabalot ng sakit ang aking puso. Ang tatlong nakaupo ay naging isa ang tingin sa akin at binalot ng pagtataka kung bakit ako biglang napatayo.Si Ma'am Rosita ang unang nagsalita at pinigilan ako sa braso nang akmang tatalikuran ko silang tatlo."Hija, saan ka pupunta? Hindi pa tayo nagsisimulang kumain." pigil nito sa akin na may halong paghihinayang ang tono ng boses.Walang salita ang namutawi sa aking labi. Tulala ako at nagsisimula na rin mabasa ang aking mga mata dahil sa mga luha na lumalabas mula rito.Ang pagtanong ni Ma'am Rosita ay hindi ko na sinagot bagkus nagpatuloy ako sa paghakbang hanggang sa tuluyan niyang bitawan ang braso ko. Bahala na kung iisipin niyang bastos ang pag-uugali ko, basta ang a

Jheanne's PovNanatili akong nakatitig sa pintong nilabasan niya. Kanina pa siya nakaalis pero heto ako't nakatayo pa rin sa kinatatayuan ko at patuloy na tumutugtog sa isipan ang sinabi niya.Hahanapin niya raw ako.Mapait akong napangiti. Gagawin niya ba talaga iyon para sa akin?Pero papaano kung mauubos ako? Paano kung sa paghihintay ko sa kaniya na maalala ako ay ako naman itong makalimot sa kaniya?Bumuntonghininga ako. Ang bigat sa dibdib nitong mga natuklasan ko. Ni minsan ay hindi sumagi sa isipan ko na magmamahal ako ng isang pulubi, pagkatapos ay malalaman kung may amnesia pala ito, at iiwan na lang ako bigla dahil burado na ako sa isipan niya nang bumalik ang tunay niyang alaala. Akala ko sa pelikula lang iyon nangyayari, pero hindi pala.Muling naglaglagan ang mga luha ko. Ang sakit na, pero talagang mahal ko si Carlos. Ganoon naman talaga siguro kapag nagmahal ka, kailangan mong magsakripisyo para sa taong mahal mo, kailangan mong umintindi sa abot ng makakaya mo, at ma

Carlos' Pov Napamulat ako ng mga mata at marahas na napabangon."Carlos!" Narinig kong bulalas ni Ninong Esmael. Napabaling ako rito at nabakas ko ang pagkagulat sa kaniyang mukha.Humingi ako ng paumanhin sa kaniya. "Pasensya na po, ninong, pero kailangan ko ng umalis ngayon din." wika ko at kaagad na tumalikod."Teka, saan ka naman pupunta? Why are you in a hurry? May naalala ka ba?" sunod-sunod na tanong niya sa akin. Mabilis itong naglakad papalapit sa akin. "Okay ka lang ba, Carlos? Sa itsura mong iyan alam kong galit ka, sino ba ang kaaway mo?" Napatiim-bagang ako at nakuyom ko ang aking mga kamao ng mahigpit.Ang babaeng iyon!Ano ang kasalanan ni Christina sa kaniya at nakaya niya itong patayin! She's a murderer!Binalingan ko muli si Ninong. Wala na akong panahon na magpaliwanag pa. Kailangan kong puntahan si Mia ngayon din at magtutuos kaming dalawa!"I'm sorry po ninong pero saka na ako magpapaliwanag sayo.""Carlos—"Hindi ko na siya hinintay pang magsalita. Mabilis na