“Ano?!” Galit na sigaw ni Klarence nang basahin ang resignation letter ni Jonas. “Bakit ka aalis? Kakasimula mo lang ha? Nahihibang ka na ba?” dagdag niya pang sigaw. Kunayri pa ay natatakot si Jonas sa sigaw ni Klarence na para bang isang pusa. “May nangyari lang Sir, napagtanto kong hindi ko kaya ang pinapagawa sa akin dito.” Nakayukong sabi ni Jonas. Halos manlaki ang mata ni Klarence, napaawang ang bibig dahil sa narinig. “Seceretary ka, malamang iyon talaga ang gagawin mo. You kow waht? Nevermind, umalis ka at huwag mong hayaan na makita kita kahit saan dahil hindi ako magdadalawang isip na sirain ang buhay mo!” sigaw niya ulit at kinuha ang ballpen para padabog na pirmahan ang reisgnation letter ni Jonas. “Thank you, Klarence.” Mas lalong nanggiliti sa galit si Klarence nang marinig niya lang ang pangalan niya at hindi na tinawag na Sir. Umalis si Jonas sa opisina ni Klarence, hinubad ang pekekng salamin sa mata at itinapon sa basurahan. Nakita iyon ng ibang impleyado, nagin

Kinabukasan si Jonas na ang naging driver din ni Aricella at habang nasa likod na nakaupo si Aricella sa kotse naiilang siya kay Jonas. Hindi niya alam kung paano kausapin si Jonas dahil iniisip niya pa rin ang status ni Jonas na galing sa dating kaibigan ni Aricella na si Klarence."Ma'am nandito na po tayo, nag-text na rin po si Signore Igneel po na susunduin ka niya sa lobby." Nakangiting sabi ni Jonas pero agad din itong nawala nang makita ang mukha ni Aricella na nagtataka kaya agad ding tinakpan ni Jonas ang kanyang bibig nang mapagtanto niya ang kanyang sinabi. "Ang ibig ko pong sabihin ay inaantay ka na po ni Sir Igneel sa lobby," bawi niya. "Sige, salamat sa paghatid. Tatawagan na lang kita kung magpapasundo ako---""Ma'am, si Sir po raw ang tatawag sa akin kung susunduin kayo." Dahil sa sinabi ni Jonas, mas lalong kumunot ang noo ni Aricella at mas lalong nagtataka sa sinabi nito. Bakit si Igneel ang magsasabi o magdedesisyon tungkol sa pagsundo sa kanya? "Bakit siya ang

Habang nagmamaneho si Jonas hindi niya na maiintindihan ang kanyang nararamdaman dahil pinagpapawisan na siya lalo na't kasama niya ang galit na si Igneel. Hindi niya naman talaga alam kung nasaan nagpunta si Aricella dahil noong umalis siya ng bahay nila Aricella para puntahan si Igneel at sunduin naroon pa si Aricella, nag-aantay rin kay Igneel. Hindi niya inasahan na aalis ang kanyang binabantayan. Alam niyang ang huling linya ni Igneel bago sila umalis para hanapin si Aricella ay sigurado siyang may mangyayaring hindi maganda sa kanya. "Kanina ka pa nagmamaneho, alam mo ba kung saan natin siya pupuntahan?" malamig na tanong ni Igneel kay Jonas.Lumunok ng dalawang beses si Jonas at dahan-dahang tumango. "Tumawag sa akin si Ricco at nakita niya kung nasaan si Ma'am Aricella, Signore." Kinakabahang sagot ni Jonas. "Saan? At Anong ginagawa? Akin na ang telepono mo, tatawagan ko si Rocco." Agad namang ibinigay ni Jonas ang kanyang telepono kay Esteban na hindi nagdadalawang isip. H

Masayang nakauwi sina Aricella at Igneel sa bahay, naririnig pa ang tawanan nilang dalawa at nagising si Janette. Agad siyang bumangon nang naingayan siya sa mga boses na nasa sala, kinukusot niya pa ang kanyang mga mata para tignan kung kanino nanggaling ang ingay na naririnig niya. "Anong ginagawa ninyong dalawa at anong oras na? Bakit ngayon lang kayo nakauwi?" Inaantok na tanong ni Janette pero naroon pa rin ang inis dahil sa nabulabog angkanyang mahimbing na pagtulog. Natahimik silang dalawa at umayos ng tayo. "I'm sorry Ma. Kumain lang kami sa labas kaya natagalan at may pinuntahan lang," sagot ni Aricella, pinipigilan ang tawa."Kumain sa labas? Hindi ba't kasama mo si Daniel? Nasaan siya? Siya ba ang naghatid sa'yo rito?""Ma, si Igneel ang kasama ko kaya hindi ako hinatid ni Daniel and nauna na akong umalis sa kanya, sinundo ako ni Igneel. Matutulog na po kami, Mama. Pasensya na ang good night." Lumapit si Aricella sa kanyang ina at hinalikan ito sa pisngi. Nauna siyang um

Anong nangyayari sa mukha mo, anak?” tanong ng ina ni Daniel nang makita ang pasa nito sa mukha. Agad din namang imiwas si Daniel, bumaling siya saglit sa kanyang ama na si Daniel na hindi nakatingin sa kanya, perte itong kumakain na tila ba walang nakikita at naririnig. “Napaaway lang ako kagabi, Mom pero hindi naman malala. Nagkasagutan lang sa club—”“You’re still clubbing, Daniel. Ang sabi ko naman sa’yo iwasan mo na iyan dahil hindi rin iyan maganda sa negosyo natin. And you can’t show that to our client, that face. Kilala mo ba ang mga nakaaway mo?” tanong ni Sanra. Umiling lang si Daniel habang nakatingin pa rin sa kanyang ama na ngayon ay nakatingin na sa kanya. “No, Mom. I don’t know them. Okay lang ba kung hini muna ako sasama ngayong araw sa meeting? I just need to calm myself at hindi rin maayos kung ito ang makikita ng mga clients natin…”“But you need to be there—”“Hindi siya sasama, may ipapagawa ako sa kanya.”Lahat ay nanahimik, kahit na ang dalawang kapatid ni Da