DOMINIQUE’S POVKinabukasan, maaga ako’ng umalis ng bahay at hindi na nag abala na mag almusal. Marami pa ako’ng tatapusin na paper works dahil ayaw kong matambakan ng trabaho.I was wearing my usual skirt today but I paired it with a black sleeveless top and topped it with a cardigan. Dala ko parin ang mga folders sa pag alis dahil ibabalik ko ito kay Miss Santos.“Sexy natin, ah! Chix!”Inirapan ko si Suzette nang sabihin niya ‘yon.“Tulungan mo na lang kaya ako rito!” pinadala ko sa kanya ang ilang foolders bago kami sumakay sa jeep.Nang makarating kami sa kompanya, pansin ko agad ang sulyap ng karamihan sa’kin sa ground floor pa lang.“Agaw pansin ka. Tignan mo, naglalaway yung guard sa legs mo!” inginuso ni Suzette ang guard sa labas.“Manahimik ka nga!” irita kong bulong. “This is my usual outfit!”Ganito naman ako palagi. I love wearing skirt, sometimes dress. Ang top lang ang bago sa’kin ngayon.“Hindi naman usual na kita ang cleavage mo, teh!” giit niya. “Baka hindi makapagt

DOMINIQUE’S POVHalos ilang minuto ako’ng nakaupo at tila nawala sa sarili habang patuloy ang iyak ni Mama at Diana. Matapos kong maproseso sa sarili ang nalaman ay marahas ako’ng tumayo at walang ano-ano ay malakas na sinampal si Diana.Nagitla siya dahil doon maging si Mama pero hindi niya ako pinigilan ngayon.“Iresponsable ka!” sigaw ko at sinampal pa siya ng ilang beses.She tried to cover her face but I also slap her hands away. Bawat lagapak ng kamay ko sa mukha niya ay nag iiwan ng marka kasama ang pag sabog ng kanyang luha.“A-Ate, sorry…sorry,” iyak niya at tinakpan ang buong mukha.Malalim ang pag hinga ko habang masama na nakatingin sa kanya.She’s crying harder and I don’t care! She deserves more than that slap!“Paano mo ito nagawa, Diana? Hindi ka ba nag-iisip?!” mariin kong itinuro ang ulo niya. “Ano’ng silbi ng utak mo kung ganoon?! Ilang taon ka na?!”Wala ako’ng narinig kundi iyak niya kaya marahas kong tinnggal ang kamay na nakatakip sa mukha niya.“Ilang taon ka p

DOMINIQUE’S POVI don't know why it happens to me, to feel pressure from someone. All my life, I’ve been so fierce. I don't allow myself to be dominated by someone just because they are better than me.Pero ngayon? Para akong napipi. I’m here sitting right after my boss in his own car.“Are you sure you’re just fine?” Rouge asked while driving. “You’re trembling in cold. Do you want some hot coffee-““No,” I said.Mas humigpit ang yakap ko sa sarili kasama ang malaking towel na binigay ni Rouge. Pinatay niya rin ang aircon ng sasakyan niya kaya mas nahiya na ako’ng mag salita.Sana lang ay walang makaalam tungkol dito, na mag kasama kami. Ayaw kong maakusahan ng kabit.“Are you usually going home alone? Without friend with you? Where’s Ms. Suzette?” he asked as if he’s interrogating me.I let out a heavy sighed.“Ngayon lang ako mag isa dahil may emergency si Suzette kanina,”Sa labas lang ako nakatingin. Malakas parin ang ulan.“Your boyfriend had a car so why doesn't he pick you up-

DOMINIQUE’S POVI don't know how I managed not to punch Rouge after what he did. Pagkatapos ko mag pahinga saglit sa clinic ay bumalik na rin ako sa trabaho kahit medyo masakit parin ang ulo ko.Tingin ko nga, lalong sumakit ang ulo ko dahil kay Rouge.Ang nurse naman sa clinic ay kakaiba ang tingin sa’kin bago ako makaalis. I feel like she wants to ask me something else, she seems curious about the small cat fight of me and Rouge she saw that obviously gave her a bad impression about me.“Bakit ba bumalik ka agad? Namumutla ka parin, oh!” pangungulit ni Suzette sakin.“Lalo lang sumakit ang ulo ko roon,”“Bakit? Mataray ba yung nurse?” agad niya’ng bulong. “Maganda ba?”Umirap ako. “Puro ka chismis. Mag trabaho ka na lang,”“Ang sungit naman,” aniya.Napahilot ako sa sintido bago umiling. Maybe it's a good idea that I did not go to work. My headache just got worse.My whole day working did not goes so well. Bukod sa naging away namin ni Rouge kanina, mas lalong sumakit ang ulo ko sa

DOMINIQUE’S POVMaraming nangyari sakin sa loob ng isang linggo at sa lahat ng nangyari na ‘yon ay pare-pareho lamang…mga problema. Hindi ko alam kung sinumpa ako para magkaroon ng problema araw-araw at hindi maubusan. Ang nangyaring away sa pagitan namin at magulang ni Mike ay hindi ko makalimutan at sa tuwing naaalala ko ‘yon, gusto kong isampal sa kanila na hindi naman talaga namin kailangan ng tulong nila.I hated them for insulting us and being so irresponsible for their child's act!“Dominique, sundin na lang natin ang gusto ng kapatid mo…”Nilingon ko si Mama na nakaupo sa sofa habang pinanonood akong matapos kumain dahil papasok na ako sa trabaho. Nangungusap ang mata niya kaya hindi ko mapigilang pilit na ngumiti. “Ito na naman ba tayo, Ma?” pagod kong tanong. “Kung ayaw nila na panagutan si Diana, magandang kasuhan natin sila dahil paniguradong may laban tayo lalo na at menor de edad pa lang siya. She's only 16! Mali po ba ang opinyon ko?”"Maganda nga iyon pero... hindi iy