Billionaire's Hardheaded Wife のすべてのチャプター: チャプター 21 - チャプター 30

“What the fuck?!” Pagalit na tanong ni Kier nang mabalitaan ang nangyari sa kanyang asawa. Mahigpit niyang kinuyom ang kanyang kamao, at nandilim ang kanyang paningin. Mahigpit siyang napahawak sa kanyang cell phone. “Ulol! Umuwi ka na gago! Kami na ang bahala dito.” Assure sa kanya ni Jase. “Who the fuck shot her?!” Galit na tanong ni Kier kay Jase habang nakayukom pa rin ang kamao. Itinaas ni Jase ang dalawang kamay na tila ba sumusuko. “Relax bro, hindi ako ang may ganu’n.” Sabi sa kanya ni Jase habang nakatingin sa kamao niya na nakayukom. Lalong sumama ang tingin ni Kier. “Do you think I can calm down knowing that my wife is shotted?!” Mas lalong tumaas ang boses ni Kier. “Puta!” Jase reacted, “kumalma ka nga! Ang init na naman ng ulo mo!” Nakasimangot na pagpapakalma niya kay Kier. “Pinag book na kita ng ticket mo. Umalis ka na at lumayas sa harapan ko.” Jase added at tinulak na palabas ng office si Kier. Kier sighed and he looks stress. IT’S been two days since I got

“Shit!” React niya. “Now, you’re crying.” Para siyang lalomg na-stress. Hindi ko nga alam kung bakit ako naiiyak. Natatakot ako sa kanya. Bakit ba kasi ang init ng ulo niya? “Bakit ba ang init ng ulo? Sigaw ka ng sigaw, hindi naman kita sinisigawan.” Masakit na loob ko na sabi sa kanya. Palagi na lang siyang naninigaw. “Bakit ba ang manhid mo?” Kumalma na siya. Pinunasan niya ang luha niya. “I like you.” Amin niya sa akin. “Palagi ka na lang naninigaw.” Iyak ko. “Shit! I just want to fix this marriage.” Frustrated na naman na sabi niya. Ang dali niyang mainis. “Ayaw ko sa’yo! Ang pangit ng ugali mo!” Masama na loob na sabi ko sa kanya. “Ikaw diyan, sabi mo sa akin na hindi ka na aalis pero umalis ka na naman.” Sumbat ko. “That’s my work! I need to go because they need me there.” Naiinis na sabi niya. See, galit na naman siya. “Pero sabi mo hindi ka na aalis.” “Shielyn, you just want us to fight. Binabalik mo na naman, pinag-usapan na natin iyan.” “Bakit? Totoo nama

Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulala dito sa sala simula nang umalis siya. Basta na niya na lang akong iniwan. Tama ba iyon? Naalala ko ang mga sinabi ng mom niya sa akin kaninang umaga. Siguro kaya ayaw sa akin ng mom niya dahil sa inaasta ko kay Ken. Sumasakit ang ulo ko kaka-overthink. Ginulo ko ang buhok ko at balak na tawagan si Sean nang marinig ko ang kotse ni Ken sa garahe. Umuwi na siya. Nandito na siya. Nadatnan niya akong nandito sa sala. Bumuntong hininga siya at lumapit sa akin. “Wife…” tawag niya sa akin. Napakunot ako ng noo nang mapansin ang nasa gilid ng labi niya. “What’s that?” Tukoy ko sa sugat labi niya. Hinawakan niya iyon. “This is nothing.” Matamlay na sagot niya at tuluyan na siyang nakalapit sa akin. Mukhang nasa mood na siya at kumalma na. “Wife… I’m sorry.” Hinging paumanhin niya at pumikit ng mariin. “Sorry din…” Matagal akong tumingin sa labi niya. “Pero, ano iyang nasa labi mo?” Curious na tanong ko. “I had fight in the ba

“I have the thirty-five percent shares in the company Mr. Saltzman.” Sa isang maaliwas, malaki at malamig na kwarto ay nandoon lahat ng mga shareholders na nag-aagawan sa posisyon sa kumpanya. “Look at your last report. The sales decrease and you loss almost twenty percent of the profit. You’re not the right boss in this company.” Matapang na sabi ng isang sa mga investor at kalaban ni Ken na kinukuha ang kanyang posisyon sa kumpanya. “Hindi na kami papayag na mawalan pa ng another percent sa kumpanya na ito. Mas malaki ang shares na meron ako. Ten percent na lang ang meron ka.” Kalmado lang na nakikinig si Ken habang mayabang at confident na nagsasalita ang kanyang nasa harapan. Nakapabilog sila sa isang malaking pabilog na lamesa at lahat sila ay nakasuot ng corporate attire. “Pwede ko ng kunin ang kumpanya sa’yo.” Dagdag nito sa sinabi. Emotionless lang ang pinapakita ni Ken, at seryoso lang na nakatingin sa kausap. “Mr. Han, according to our latest report we get the big

“Don’t listen to them. Don’t try to change for them.” Masungit pa rin na sabi niya. “Pero tama naman sila. Babae dapat ang nagsisilbi at nag ta-trabaho sa bahay.” Katwiran ko. Tumingin siya sa akin, “Shielyn bakit ba ang tigas ng ulo mo? Kailan ka makikinig sa akin?” Seryosong tanong niya sa akin. Hindi ako nakasagot sa tanong niya. “Kung makikinig ka sa kanila, sila na lang dapat ang pinakasalan mo.” May bahid na pagka inis na sabi niya. Na-hurt ako sa sinabi niya at hindi na nagsalita. Ang sakit niya magsalita. “Sige, tapos papakasalan mo ‘yung business partner mo?” Masakit na damdamin na tanong ko sa kanya. Napahinto siya sa tinanong ko sa kanya. “Let me guess it, you heard that from Jase and Nathan. Am I right?” Kalmadong tanong niya sa akin. Tumango ako sa kanya. Guilty akong tumango. Malalim siyang bumuntong hininga. “Hindi ko na alam ang gagawin ko sa’yo.” He murmured. Para sobrang konsensya ang naramdaman ko sa inakto niya. “Sino ba siya?” Tanong ko sa kanya. “My