Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulala dito sa sala simula nang umalis siya. Basta na niya na lang akong iniwan. Tama ba iyon? Naalala ko ang mga sinabi ng mom niya sa akin kaninang umaga. Siguro kaya ayaw sa akin ng mom niya dahil sa inaasta ko kay Ken. Sumasakit ang ulo ko kaka-overthink. Ginulo ko ang buhok ko at balak na tawagan si Sean nang marinig ko ang kotse ni Ken sa garahe. Umuwi na siya. Nandito na siya. Nadatnan niya akong nandito sa sala. Bumuntong hininga siya at lumapit sa akin. “Wife…” tawag niya sa akin. Napakunot ako ng noo nang mapansin ang nasa gilid ng labi niya. “What’s that?” Tukoy ko sa sugat labi niya. Hinawakan niya iyon. “This is nothing.” Matamlay na sagot niya at tuluyan na siyang nakalapit sa akin. Mukhang nasa mood na siya at kumalma na. “Wife… I’m sorry.” Hinging paumanhin niya at pumikit ng mariin. “Sorry din…” Matagal akong tumingin sa labi niya. “Pero, ano iyang nasa labi mo?” Curious na tanong ko. “I had fight in the ba
“What does that old dictator woman wants?” Napatingin ako kay Ken nang bigla siyang magsalita. Nagbabasa siya ng reports. Basta, meron siyang binabasa na graph. “Grabe ka naman.” Sagot ko sa kanya. Ang sama talaga ng ugali ng lalaking ito. He rolled his eyes. Napaka attitude niya talaga. “What she wants?” Ulit niya. “She borrowed money.” Mahinang sabi ko. “You lent her?” Napatigil siya sa kanyang ginagawa. Hindi ako sumagot. Tinaasan niya ako ng kilay at tumango naman ako. “Tsk!... she looks like money.” He whispered. Ikaw, mukha kang papel. Masyadong mapapel sa buhay. Tinaasan niya ako nang kilay nang mapansin niyang hindi ko inaalis ang tingin ko sa kanya. “Why did you borrowed her?” Tanong na naman niya. Chismoso ang lalaking ito. Ang dami niyang tanong. “Babayaran naman niya daw next week. Kapag nag sahod na siya.” Maliwanag na paliwanag ko. “Did you believe her? She’s just manipulating you. Don’t believe to her lies. Hindi ka babayaran nu’n.” He persuading me to be
“I have the thirty-five percent shares in the company Mr. Saltzman.” Sa isang maaliwas, malaki at malamig na kwarto ay nandoon lahat ng mga shareholders na nag-aagawan sa posisyon sa kumpanya. “Look at your last report. The sales decrease and you loss almost twenty percent of the profit. You’re not the right boss in this company.” Matapang na sabi ng isang sa mga investor at kalaban ni Ken na kinukuha ang kanyang posisyon sa kumpanya. “Hindi na kami papayag na mawalan pa ng another percent sa kumpanya na ito. Mas malaki ang shares na meron ako. Ten percent na lang ang meron ka.” Kalmado lang na nakikinig si Ken habang mayabang at confident na nagsasalita ang kanyang nasa harapan. Nakapabilog sila sa isang malaking pabilog na lamesa at lahat sila ay nakasuot ng corporate attire. “Pwede ko ng kunin ang kumpanya sa’yo.” Dagdag nito sa sinabi. Emotionless lang ang pinapakita ni Ken, at seryoso lang na nakatingin sa kausap. “Mr. Han, according to our latest report we get the big
“Sean…” Malungkot na tawag ko sa pangalan ng aking kaibigan. Ngumiti siya sa akin ng malapad. Mabuti pa siya palaging masaya. “Anong nangyari sa’yo?” Tanong niya habang malawak pa rin ang ngiti niya sa akin. Bakit hindi ko kaya maging masaya ng ganu’n? “Pumunta ako sa kumpanya kanina at narinig ko pinag-uusapan ng mga empleyado ni Kier na in relationship daw silang dalawa nu’ng business partner niya.” Malungkot na kwento ko kay Sean. “O, tapos? Edi mag in relationship din tayo!” Bulalas ni Sean na parang natuwa pa sa naisip na idea. “Totoo yata ang sinabi sa akin ng mga kaibigan ni Kier, na dapat magpapakasal na silang dalawa. Alam mo ang ganda niya at mukhang mas may dating pa kesa sa akin.” Down na kwento ko kay Sean. Para akong nanliit sa sarili ko. Bakit hindi ako ganu’n kaganda? Bakit hindi matangos ang ilong natin? Mukhang limang beses naliligo sa isang araw ang babaeng iyon. Samantalang ako, dalawang beses lang sa isang linggo naliligo. Nandito kami sa labas. I texte
“Don’t listen to them. Don’t try to change for them.” Masungit pa rin na sabi niya. “Pero tama naman sila. Babae dapat ang nagsisilbi at nag ta-trabaho sa bahay.” Katwiran ko. Tumingin siya sa akin, “Shielyn bakit ba ang tigas ng ulo mo? Kailan ka makikinig sa akin?” Seryosong tanong niya sa akin. Hindi ako nakasagot sa tanong niya. “Kung makikinig ka sa kanila, sila na lang dapat ang pinakasalan mo.” May bahid na pagka inis na sabi niya. Na-hurt ako sa sinabi niya at hindi na nagsalita. Ang sakit niya magsalita. “Sige, tapos papakasalan mo ‘yung business partner mo?” Masakit na damdamin na tanong ko sa kanya. Napahinto siya sa tinanong ko sa kanya. “Let me guess it, you heard that from Jase and Nathan. Am I right?” Kalmadong tanong niya sa akin. Tumango ako sa kanya. Guilty akong tumango. Malalim siyang bumuntong hininga. “Hindi ko na alam ang gagawin ko sa’yo.” He murmured. Para sobrang konsensya ang naramdaman ko sa inakto niya. “Sino ba siya?” Tanong ko sa kanya. “My
Wala naman something sa kanila ni Shane at fake news lahat ang narinig ng asawa niya. He wants to scold his two friends inside his room but he doesn't have energy to do that. Papalagpasin na muna niya ang ginawa ng dalawang ito.“Alam mo kung gusto mo pa maka-usap ng maayos si Shielyn, try mo muna matulog, sa lagay mong yan para ka ng mamamatay.” Rude na sabi ni Nathan at muling pinahiga si Kier sa kama na kanina pa nanghihina.Bahagya na lang din nakabukas ang mga mata niya pero gising na gising siya. Hindi na maintindihan ni Kier ang kanyang nararamdaman.“Tumatawag ang mother in-law mo.” Imporma sa kanila ni Jase, siya ang may hawak sa cellphone ni Kier.“Maybe umuwi siya sa kanila.” Conclude ni Jase.Hindi makita at masagot ni Kier ang mga kaibigan dahil sa pangihihna na nararamdaman.“Hayaan na muna natin umpekto ang mga gamot within hours. Kapag lumagpas na ng five hours at hindi ka pa rin makatulog at hindi pa rin nawala ang sakit ng ulo mo dadalhin ka na namin sa hospital.” Na
Kier groaned again in pain nang makalabas na ang mga kaibigan niya. “Fuck!” He hissed. He wants to sleep at hindi na maganda ang pagsakit ng ulo niya. Ramdam niya na pagod na pagod ang katawan niya at sobra na siyang inaantok. He must remind to himself that he’s not a hero and robot. “Kier! Kier! Fiero lumabas ka diyan!” Kier tried to get up from bed and before he could open the door of his room ay kusa na iyon bumukas. Nagliliyab na mga mata ang sumalubong sa kanya. “Anong ginawa mo sa anak ko?!” Galit na tanong sa kanya ng kanyang mother in-law. “Mom…” he greeted. Nakatayo lang siya sa kama at hindi siya makahakbang ang isa niyang paa, pakiramdam niya ay para siyang mabubuwang kapag naglakad siya. Kailangan na niya talagang matulog. Parang any time ay bibigay na ang katawan niya. “Kuya Kier, okay ka lang?” Nag-alalang tanong sa kanya ni Layla. He look at her at iniwas din ang kaagad ang tingin niya. Kier close his eyes deeply. “Sinong kabit mo, ah? Akala ko ba malinaw an
Hapon na at tulog na tulog pa rin si Kier. Sinusubukan ko na umalis sa pagkakahinga pero nagigising lang siya. Naiihi na ako. Sobrang taas na ng sikat ng araw at ang sarap pa rin ng tulog niya. Sa benteng pagkakataon na subukan na humiwalay sa pagkakayakap niya sa akin ay doon pa lang ako nagtagumpay. I stretch my muscles. Pagkatapos ko mag CR ay muli ko siyang tinignan at napahinga ako ng malalim na hindi siya nagising. Hindi ko alam na meron siyang insomnia. Kaya pala madalas siyang gising buong gabi. Akala ko nagbabantay siya ng mga magnanakaw sa bahay kaya siya gising. Pumunta akong kusina at sinubukan kong magluto. Pagbalik ko sa kwarto ay gising na siya. “Ken?” Tawag ko sa kanya. Gising na ba siya? “Where the hell have you been?” Tanong niya habang nakatingin sa akin. “Nagluto lang ako. Gutom ka na ba? Gusto mong kumain na muna? Hapon na kasi.” Imporma ko sa kanya. Napabuntong hininga siya. “How many hours have I've sleep?” Seryosong tanong niya sa akin.