Lahat ng Kabanata ng Unexpected Marriage (Bud Brothers Series 1): Kabanata 61 - Kabanata 70

"Happy Birthday, Sam." narining kong bati sa akin ni Luigi.Nakakunot-noo pa rin na kaagad akong napatingala sa kanya. Hindi ko inaasahan ang kanyang sumunod na ginawa. Kaagad nanlaki ang aking mga mata ng gawaran n'ya ako ng mabilis na halik malapit sa gilid ng mga labi ko at malalaking hakbang na naglakad palabas ng Restaurant. He... kissed me! Naitulos ako sa aking kinatatayuan habang nasundan na lamang s'ya ng tingin. Bigla akong kinilabutan sa ginawa n'ya.Damn... Bakit n'ya ginawa 'yon?Malakas na tikhim ni Cait ang nagpabalik sa aking huwisyo. Nagtatanong na mga mata ang sumalubong sa akin."So, birthday girl, care to tell us kung anong ibig sabihin ng aming nakita?" nakapamaywang pang tanong sa akin ni Cait.I rolled my eyes. "Magkano ang ginastos n'yo sa paandar n'yong 'to?" iginala ko ang aking paningin muli sa loob. "Tapos nag-rent pa talaga kayo...""Sus.. umiiwas." umiiling na putol n'ya sa akin. Napangiti ako. "Hindi kami ang gumastos, si Kuya. Tsaka matagal na namin 'ton

Antok, pagod, sakit ng ulo at subrang hilo ang nararamdaman ko habang nasa kasagsagan kami ng byahe pauwi ng Taguig sakay ng kotse ni Sheeva. Si Cait ang driver namin katabi si Sheeva sa unahan. Kami namang apat sa likod. Kapwa mga tulog na ang mga katabi ko. Sinandal ko ang aking ulo sa upuan habang nakapikit ang aking mga mata. Kanina pa ako nag-iisip kung anong nangyari. Ang natatandaan ko lang humingi pa akong isang Margarita. Hindi ko alam kung nakarami ba akong nainom or ano at ganito ang nararamdaman ko. Ang bigat ng ulo ko. Para pa akong nasusuka.Maya-maya huminto ang sasakyan. Kaagad akong napadilat."Sh*t... ang sakit talaga." d***g ko habang sapo ang ulo ko."Okey ka lang ba Sam?""Kaya mo ba? Hatid ka namin sa Unit n'yo."Sabay pang tanong sa akin nina Cait and Sheeva habang nag-aalalang nakatitig sa akin."'Wag na. Kaya ko na. Ingat kayo sa pag-uwi ah. Salamat ulit sa...""Naku, basta ikaw. Kanina ka pa kakapasalamat. Nakakaumay na oy." sabi ni Cait.I chuckled. "Basta s

Nagpalipat-lipat ang mata ko sa isang tangkay na pulang rosas na inaabot n'ya at sa mukha nito. Napakunot-noo pa ako ng hindi ko makilala ang kanyang mukha. Hindi naman ito 'yong mga kagrupo ni Luigi na nagbibigay dati sa akin ng bulaklak.Kaagad nitong hinawakan ang kamay ko at nilagay doon ang pulang rosas sabay alis.Natitigilan na nasundan ko na lamang ng tingin ang papalayong lalaki.Teka... kanino na naman ba 'to galing?Nagtatakang pinagpatuloy ko ang paglalakad papasok ng Campus ng tatlong babae naman ang humarang sa akin at nakangiting inaabot ang tatlong tangkay ng pulang rosas."Pinapabigay lang po sayo Ms. Samantha." sabay-sabay nilang sabi sa akin at kaagad akong tinalikuran matapos ko itong abutin.Matagal kong tinitigan ang mga bulaklak na nasa kamay ko. Nagtataka ako kung sino na naman bang lalaki ang nagpapabigay nito sa akin.Malalim akong napabuntong-hininga at nagkibit balikat na lang.Pagdating ko sa kanto, lumiko ako. Kaagad

Simula ng magsipagsulputan ang mga babae n'ya pakiramdam ko lumakas pa lalo ang instinct ko or sadyang na-paranoid lang ako sa mga nalaman ko kaya lahat na lang binibigyan ko ng maling kahulugan. Sinasaktan ko lalo ang sarili ko sa mga mali kong akala. Nate-temp. akong pakinggan ang gusto n'yang sabihin sa akin pero na tuwing sumasagi sa utak ko ang mga babae n'ya nanghihina ako, naduduwag ako, kaya todo ako iwas. Kung ano-ano ng palusot ang mga ginagawa ko para 'wag lang s'yang makapagsalita. Umaarangkada kaagad ang bibig ko para hindi s'ya makapag-explain. Nagagalit s'ya sa akin na para bang gusto n'ya akong itali para pakinggang ko ang mga sasabihin n'ya pero sinasarado ko kaagad ang mga tainga ko. Ayaw kong makinig at mas lalong ayaw ko pang umalis sa tabi n'ya.Takot na takot ako na halos ikabaliw ko maisip ko pa lang na mapupunta s'ya sa iba. Na iba ang pipiliin n'ya at hindi ako. Pero sa tuwing inaangkin n'ya ako na parang sabik na sabik at kay tagal naming hindi nag

I chuckled.Biglang nagsalubong ang kanyang mga kilay. Lumapad lalo ang ngiti ko sa kanya."Seryoso ako sa sinasabi ko, Sam. Matagal na. Kaso ayaw mong pakinggan ang gusto ko sanang sabihin sayo. Iniiwasan mo ako at dinadakdakan." inis n'yang sabi sa akin."Masisisi mo ba ako, Wayne?"He heaved out a deep sighs. "I'm sorry kung nasabi ko ang mga 'yon sayo..."I sealed his lips with mine to stop him too. Tanggap ko naman ang lahat basta mangako lang s'ya sa akin na hindi n'ya na ako lulukuhin pa.Sinapo ko rin ng aking mga kamay ang mukha n'ya at nakangiti s'yang tinitigan sa kanyang mga mata. "Kung tanggap mo at kaya mong gawin lahat ng sinabi kong kondisyon para pumayag ako sa gusto mo, then my answer is a.... YES.""Yes?" gulat n'ya pang tanong sa akin.I nodded while smiling at him."Yes? Sure ka? Yes?"Nakasimangot na kaagad kong binitawan ang mukha n'ya at tinulak palayo sa akin.Bwesit.. pumayag na nga ako e. Ayaw pang maniwala.