Third Person Pov...Hindi ako mapaklai na naghihintay sa labas. Pwede naman na talaga akong umalis pero nag aalala ako sa kanya. Kabuwanan na niya pala pero lumabas pa siya. Kung ibang tao na yan hindi siay tutulungan!Lalo pa akong kinabahan sa sunod sunod na pagtunog ng kanyang telepono! Paano kaya ito. Kanina pa ang tumatawag sa kanyang cellphone. Bahala na sagutin ko na. Ang importante masabi kung andito siya ngayon sa ospital. "Hello." Nanginginig ang aking boses at kamay na sumagot. "Sino ka? Bakit nasa sa'yo ang cellphone ni Samantha?" Galit na boses ng nasa kabilang linya. "Sir, pasensiya po kayo at sinagot ko. Andito po kami sa os-" Hindi ko natapos na sabihin dahil sa paghysterikal niya. "What? Saang ospital yan? Anung nagyari sa kanya? Nasaktan ba sila?" Sunod - sunod na tanong niya. "Sir, Natividad Hospital po." Mabilis kung turan. Sino kaya yun bakit naman sobra ang galit niya at pag aalala. Antayin ko nalang kung sinuman siya mukha naman na kakilala niya ang aking p

Samantha Pov...Nagising akong nakatunghay sa akin si Rex pero hindi larawan ng masayang mukha kundi madilim na madilim ang mukha. Nagtayuan ang mga balahibo sa aking katawan, ngayon ko palang nakita ang ganitong hitsura niya kapag galit. Mukhang hindi lang siya basta galit ngayon. Oh my god! What I have done! Samantha, ihanda mo na ang sarili mo. Tanging bulong ko sa aking sarili."Samantha!" Mabigat niyang madiin na pagtawag sa aking pangalan kumbaga sa bomba ay sumabog na."R-Rex!" Nanginginig sa takot kung sagot. Ito ang unang pagkakataong matatakot ako ng ganito. Nakaramdam na ako ng takot before pero hindi yung ganito na para kang maiihi sa nerbiyos sabay lumalakas ang kabog ng dibdib mo. Parang tambol lang ng drum."What's the meaning of this? Bakit mo inilihim sa akin ito! Kaya ba hindi mo ako gustong sumama sa mga check up mo dahil may itinatago ka! Anu ba ang pinaplano mo? Anak ko yan Samantha. Damn it!" Galit na galit niyang sunod - sunod na tanong. Napaiyak ako sa takot sa

Anita Pov..."Baby! Wake up!" Garalgal at tarantang panggigising sa akin ni Jordan. Mapait pa ang aking matang hindi makasagot sa kanya."Anu bang oras na love? Bakit ang aga mo manggising?" Inaantok kong tanong sa kanya."Baby! Kailangan nating lumuwas pauwing Cebu ngayon." Garalgal pa rin ang kanyang boses. Unti- unti kong idinilat ang aking mata at tumingin sa kanya."Jordan, may problema ba?" Nag aalala kong tanong sa kanya."Hindi ko alam, pero tinawagan ako ng prersonal driver ni Rex. Sabi parang masisiraan na daw ng bait si Rex dahil dahil-" Hindi niya matapos tapos dahil sa pag- iyak. Biglang lumakas ang kabog sa aking dibdib. Umayos ako sa pag upo at hinila siya paupo sa kama."Baby, huminahon ka! Anung anung nangyayari?" Mahinahon kong tanong kahit gustong tumalon ang puso ko sa sobrang kaba."They're gone!" Mahina niyang sambit at hindi niya napigilan ang kanyang pagtangis."W-Who? S-Sino Jordan? Sino?" Naiiyak ko na ring ulit na tanong. Huwag naman sana panginoon! Huwag n

Rex Pov...Simula noong araw na nakita kong nasusunog ang tirahan ni Samantha, unti - unting nawala ang aking pag - asa na makikita ko pa silang muli. Sa pagliyab ng apoy ay alam mo na napakaimposible na may makaligtas pero kahit katiting na pag asa ay nagtira ako, baka naman! Lalong bumagsak ang aking mundo pagkakita ko sa mga sunog nilang katawan. Ang sakit sakit na sa sandali ko palang silang nakasama pero kinuha sila sa akin ng ganun kaaga. Yung saya na namamayani sa aking puso na magkakaroon din ako ng sarili kong pamilya bago dumating ang aking ika - 40 na edad ay gumuho. Sabi ko ito na ang pinakamasayang regalong natanggap ko sa buong buhay ko. Sobrang saya ko na walang mapagsidlan pa, ngunit isang malagim na trahedya ang tatapos sa kaligayahan na nagsimula ng namumuo sa aking puso.Balak kong pakasalanan sana si Samantha para mabuo ang aming pamilya, aakuin ko lahat ang responsibilidad. I love my children so much. Sam, sister or not, it doesn't matter I cared for her. She is a

Jordan Pov...Nayanig ang buo kong pagkatao pagkagising ni Rex na hindi ako kilala. I calmed myself and call his doctor what is exactly happening to him. Pagkatapos siyang tignan ng kanyang doktor ay bumaling sa akin."Sir, okay naman po ang pasyente pero siya ay may retrograde amnesia." Sabi ng kanyang doktor."Anu pong ibig sabihin ng retrograde amnesia dok?" Panay lunok ko ng aking laway na nag - aabang ng kanyang sagot."Retrograde amnesia ay kapag ang pasyente ay nakalimutan ang luma at bago niyang memorya." Paliwanag ng doktor. Hindi pwede. Hindi pwedeng pati kami makalimutan niya. Pwede niyang kalimutan ang mapait na dumaan sa buhay niya huwag lang naman kami.Pagkatapos kung kumain lumapit ako kay Rex na tulog na tulog dahil sa gamot na naiturok ng nurse. Bumuntong hininga akong nakatitig sa kanya. Hindi ko alam kung minamalas ba siya sa mga babae. Lagi siyang nasasaktan at napapahamak kapag babae ang pag uusapan sa likod ng siya ay hindi babaero. Bakit pinagdadaanan niya ang