-=Ram's Point of View=-Can't believe that it's been three weeks since Atilla moved into my condo unit, and never in my wildest dream that I will have a relationship with a prostitute but for some reason every time that I'm seeing Atilla I felt a certain familiarity with her na hindi ko maintindihan."Ouch!" mas nagulat ako kaysa sa nasaktan nang may pumitik sa noo ko at nang tignan ko kung sino iyon ay nakita ko ang nakataas na kilay nang bestfriend ko na si Miranda."Earth to Ram, kanina pa ako salita nang salita dito pero mukhang hindi ka naman nakikinig, mukhang napipilitan ka lang samahan ako eh." naiiling nitong sinabi.Nagpasama kasi ito sa akin sa bandang Makati para makapagbonding kami nito, pero kahit kasama ako nito ay hindi ko mapigilang hindi isipin si Atilla, I don't know what spell she uses to me para guluhin ang isip ko nang ganito, I used to be so focused sa lahat nang bagay ngunit pagdating na sa dalaga ay nawawala ang bagay na iyon and somehow it scares me."Sorr ma

-=Ram's Point of View=-Spending the whole day with Atilla is such an amazing experience, at mabigat nga ang loob ko nang kinailangan ko nang pumasok kinabukasan dahil gusto ko pa sana siyang makasama nang ilang araw pa, ngunit naging mapilit na din itong maayos na daw ito at pumasok na daw ako sa trabaho kaya wala akong nagawa kung hindi sundin ito."Bakit kanina ka pa nakatingin sa akin?" bigla kong tanong dito, magkasabay kasi kaming nag almusal bago ako pumasok sa trabaho at akala siguro ni Atilla na hindi ko napapansin ang manaka naka nitong pagtitig sa akin and the emotions that I'm seeing on her eyes are both endearing and scary dahil hindi ko alam kung ano ba ang iniexpect nito sa akin."Hindi kaya ako tumitingin sayo, busy ako sa pagkain dito eh." nahihiya naman nitong sinabi, kitang kita ko pa ang biglang pamumula nang magkabilang pisngi nito at hindi ko mapigilang tumingkayad para maabot ito dahil nasa kabilang side ito nang table at halikan ito sa labi."Magpapanggap ka pa

-=Atilla's Point of View=-"Atilla." narinig kong sinabi ni Ram pero minabuti kong magpanggap nang nakatulog na para hindi na ako tangunin pa nito, sa totoo lang nahihirapan na akong magsinungaling dito, sa totoo lang hirap na hirap ang loob ko sa ginagawa ko ngunit hindi ko alam kung paano tumigil at sabihin dito ang totoo.Halos thirty minutes din siguro akong nagpapatuloy sa pagpapanggap ko na tulog ako hanggang maramdaman ko ang pagbagal at pagtigil nang kotse at ang maingat na pagbuhat sa akin ni Ram paakyat nang unit nito, ni hindi ako nito ginising kaya naman patuloy lang ako sa pagpapanggap ko.Maingat ako nitong hiniga sa kama at sa totoo lang inaasahan ko ngang may mangyayari sa amin lalo na nung tinanggal niya ang suot kong damit ngunit nang tumabi na ito sa akin at maramdaman ang pag-angat baba nang dibdib nito ay saka ko lang napagtanto na agad itong nakatulog.Isang mahinang buntung hininga ang lumabas sa bibig ko habang nakatingin sa nahihimbing na itsura ni Ram, I can'

-=Ram's Point of View=-Patuloy na nagsasalita ang Daddy ngunit kaunti lang sa mga sinasabi nito ang nagreregister sa isip ko ang alam ko lang ay ang katotohanang maaring mawala sa amin ang lahat nang negosyo at pag-aari nang kumpanya na pinaghirapan naming mag-ama.Ayoko sisihin ang sarili kong ama dahil sa nangyari dahil alam kong nagkamali lang ito at labis nitong pinagsisihan ang mga maling naging desisyon nito, at ang desisyon na iyon ay ang ituloy ang planong magtayo nang negosyo sa US na labis kong tinutuluan lalo't hindi pa kami handa sa ganoong kalaking negosyo at isang maling desisyon lang ay maglalagay sa bingit na alanganin para sa mga negosyo namin sa Pilipinas lalo na't kakabukas lang nang isa sa pinakamalaking negosyo namin bandang province, were not ready yet for another project specially the plans that we have for a business that we were planning to open in US, no wonder bigla itong nagkaroon nang mild heart attack at nangailangan bumalik agad sa US, and now it's too

-=Ram's Point of View=-I know it's too good to be true when I found out about the help that was being offered, bilang isang businessman hindi basta basta maglalabas nang pera ang taong iyong unless may makukuha siyang kapalit ang hindi ko lang inasahan na hihinging nitong kapalit ay ang kalayaan ko, at mula noon hanggang ngayon ay ayokong may magmamando sa buhay ko, I value my pride more than anything."Please tell them that we don't need their help we can look for some other solution." malamig kong sinabi sa Dad ko at kitang kita ko ang panic sa mga mata nito."But Ram think about it, we only have less than two months para makakuha nang ganoong kalaking halaga, at nilapitan ko na ang mga kaibigan ko ngunit hindi nila makayang pahiramin ako." naiiling nitong sinabi dahil mukhang buo na kaisipan nito na iyon na lang ang tanging paraan para maisalba ang lahat nang negosyo namin, ayokong isipin ang bagay na iyon dahil may isang buwan at dalawang linggo pa kami at hinding hindi ako mawaw