AYEISHA 9 months later… “KAILAN ba ang balik mo, anak?” “Sa susunod na Linggo po kasabay ng mga bata.” “Oh, okay. Nga pala, wala pa ba sila hanggang ngayon?” Tumingin ako sa maraming taong papalabas. Ilang minuto pa lang bago lumapaga ang plane. “Kakarating lang, Mommy. Pero hindi ko pa sila nakikita. Nakausap ko si Halina kasi kaya ko nasabi.” “Gano’n ba, anak. O siya, ‘wag kalimutan ‘yong mga kapatid mo.” “Yes, Mom.” Kakababa ko lang ng telepono ko nang marinig ko ang pamilyar na boses. Kaagad na hinanap ko ang pinagmulan niyon. “Halina! Anak!” excited kong sambit nang makita siya. Pero natigilan ako nang makilala ang isang lalaking may pangko na bata. Mukhang tulog na tulog si Kalei. Nagtama ang aming paningin nang mapatingin siya sa gawi ko. Matagal na din simula nang huli kaming magkita. Hindi na ako magtataka kung naiinis siya sa akin hanggang ngayon. Pero ginawa ko lang ang sa tingin ko na nararapat. Kasal siya, hindi maiiwasang makarinig ng kung anuman ang mga anak

KING'S POV NAPANGITI ako nang malingunang nagpatiuna ang dalawang bata na bumaba. Nagpatiuna pa sa ina na bumaba na para salubungin sana sila. Nasa tapat kami ng Happy Hollow Park & Zoo ngayon, kararating lang namin. Papunta ako ngayon sa parking area kaya nauna na sila. Pagka-park ay lakad-takbo kong tinungo ang kinaroroonan ng mag-iina ko. Pero hindi pa man ako nakakarating nang makatanggap ng tawag mula sa aking sekretarya. Sinabi niyang dumaan si Jena, may hinatid na gamit ko. Pinalitan ko na kasi ang passcode ko sa lahat kaya hindi na niya alam. Hindi rin siya makapasok sa bahay dahil wala na siyang susi, naibigay na sa akin lahat. Masaya ako ngayon dahil matutuonan ko na nang pansin ang aking mga anak pati si Ayeisha. Sa wakas nga nagkasundo kami ni Jena para sa annulment. Ilang buwan ko din siyang hinabpl dito. Ayokong lumapit kasi kay Ayeisha na walang good news na dala. Alam ko namang pinipigilan ni Ayeisha ang sarili nang huli kaming mag-usap dahil kay Jena. Alam kong ma

AYEISHA NAGISING ako sa hitang nakadantay sa akin. Meron ding braso na nakayakap sa akin at bahagyang nakapaloob sa damit ko ang kamay niya. Hindi ko maiwasang mapailing. Sa pagkakatanda ko, may unan sa pagitan namin ni King. Tumingin ako sa mukha niyang payapa pa ring natutulog. Medyo okay na rin ang kulay niya, hindi kagaya gabi. Tinanggal ko nang dahan-dahan ang braso niya. Buti na lang hindi siya nagising. Bigla ko pa namang binitawan ang kamay niya. Unang ginawa ko pagkalabas ay tinawagan si Mommy pagkuwa'y ang mga bata. Hindi ko sinabing magkasama kami ni King. Pero sasabihan ko na lang paggising si King na tawagan ang dalawa. Tulog pa rin si King nang bumalik ako sa silid niya kaya sinamantala ko ang aking sarili na maligo muna. Kumuha din ako ng damit niya para hiramin. Naiilang ako ng kaunti dahil boxer lang ang suot sa baba. Buti na lang mahaba ang puting damit na nahila ko. Pagkatapos kong maligo ay sa kusina ni King ako pumunta. Nagluto ako ng breakfast namin saka

AYEISHA“KING?” ani ko sabay kunot ng noo.Nakaupo si King sa single chair na hubad. Tapos nakatunghay lang sa akin. Pansin ko rin ang namumungay niyang mata kaya napalunok ako. “H-hindi ka natulog?” Umiling siya sa akin.“Why?”“Baka paggising ko, hindi ito totoo.”“Sira ka talaga. Totoo nga ito. May nangyari nga sa atin kagabi. Kaya anong sinasabi mo diyan?”Napahilot siya sa sintido. “Sinong nagsabing may nangyari sa atin? Baka panaginip mo lang ‘yon.”“Ako malamang, kakasabi ko nga lang.” Sumilip ako sa ilalim ng kumot, hubad ako.“Are sure na may nangyari sa atin kagabi?”“Oo. ‘Di ba nga–” Natigilan ako nang maalala ang nangyari kagabi. “Oh. God!” Napaupo ako sabay kagat ng labi.“I’m so sorry.” Nag-peace sign pa ako. “Hindi ko sinasadya.”“So yeah. Sumakit lang naman ang puson ko. Nahirapan na rin akong makatulog. Damn!”“Bawi na lang ako,” ani kong nakangiti. “For now, matulog ka muna dahil kapag ngayon baka tulugan mo din ako. Magpalakas ka muna.” Tumawa pa ako. “Ano pa nga

KING’S POV Three months later… NALUNGKOT kong tinanaw ang papaalis na sasakyang kinalulunanan ng mga anak namin ni Ayeisha. Kahit din naman ang kambal namin ay sobrang nalulungkot dahil sa pagkawala ng ina nila. Sa totoo lang, halos wala na akong oras sa kanila kakahanap kay Ayeisha. Hanggang ngayon, wala pa rin kaming lead sa pagkawala niya. Ang taxing sinakyan niya ay peke lang din ang plate number at biglang nawala rin nang suyurin ang cctv kung saan sila pumunta. Sinakto niyang magpalit siguro ng sasakyan sa walang security camera kaya hindi rin matunton. At isa nga sa suspect ay si Mr. Hart. Kita naman sa CCTV at sa palitan nila ng mensahe ni Ayeisha. Wala pang kongkretong ebidensya pero hindi pa rin siya ligtas. Under investigation pa rin siya. Bawal siyang umalis ng bansa rin. Wala naman may ibang motibo kung hindi siya lang. Siya lang itong patay na patay kay Ayeisha. Kaagad na nagbihis ako. Pupunta na naman ako sa police station para makibalita. Pero bigo na naman ako. K