บททั้งหมดของ White Lies: Bud Brothers Series 2: บทที่ 91 - บทที่ 100

MARCO"Sigurado ka bang dito ang kuta nila?" nag-aalangan na tanong sa akin ni Wayne habang iginagala ang paningin sa paligid.Kasalukuyan kaming nasa mataas na tulay, ang 'Sula Bridge' na konektado papunta sa siyudad. Minamanmanan namin ang lugar kung saan dinala ang dinukot na kapatid ng kaibigan naming si Kate.Isang liblib at napakagandang lugar ang dinatnan namin sa probinsya ng Albay habang tina-track ang kinaroroonan ni Ryan. Bundok, maraming puno at napapaligiran ng tubig dagat ang natatanaw kong isla. May mga nakahilirang kubo at mga fish pond ata ang nasa harapan ng mga iyon. May natanaw din akong dalawang malaking barko na nakadaong sa kabilang gilid. Nagkalat din ang mga armadong kalalakihan. May mga babae rin akong nakita, mukhang mga turista na iwan. Hindi ako sigurado. Subrang ikli ng mga suot na shorts, labas pa ang mga pusod at blonde hair. Napakunot-noo ako sa nakita kong tattoo sa braso no'ng isang babae. Tadtad pa ng hikaw ang tainga, p

JILLIAN4 YEARS LATER."O, what's Mama said when baby Jewel Maxeen went inside the classroom?""Say good morning teacher, good morning classmate.""And?""Behave.""And?""Listen while teacher talking.""And?"Nagsalubong ang kanyang mga kilay sa muling tanong ko. Napangiti ako ng maalala ko ang parehong expression ng kanyang ama sa tuwing hindi no'n nagugustuhan ang sinasabi ko.Parang kailan lang ang huling usap naming dalawa. Kahit apat na taon na ang lumipas hanggang ngayon subrang sakit pa rin ng mga katagang sinabi niya sa akin. Kung subrang galit ang naramdaman ko at sakit sa lahat ng kahayupan na ginawa ni Itay sa amin ni Inay noon, mas matindi at malala ang ginawa niya sa akin habang ipinagbubuntis ko ang anak namin--ayy hindi, anak ko lang pala na si Jewel. Dahil ayaw niya sa anak ko!FLASHBACK..."Hep..." humarang si Jordan sa pintuan ng mini-groceries na katabi lan

JILLIAN"Alam mo bang may Joyce din ang pangalan ko?"Napatigil ako sa paghagod ng buhok ni Jasmin sa sinabi niya. Napatitig ako sa kanyang mukha. Dumilat naman siya at nakangiting tiningnan ako.Nasa washroom kaming dalawa. Binabanlawan ko ang nire-rebond kong buhok niya. Pagkatapos niyang ipakulot noong nakaraang buwan ngayon naman pinapaunat niya. Buti hindi nasisira ang buhok niya kahit kung ano-ano na ang kanyang pinaggagagawa.Ganun ba talaga ang mayayaman? Hindi alam kung ano ang gagawin sa pera kaya rebond dito, kulot doon. Shopping dito, bar hopping doon. Gala dito at kung ano-ano pa. Or baka ganun lang talaga siya? Sabagay unica iha. Sunod sa luho.Nahihilo ako sa kanyang ginagawa sa sarili niya. She's just twenty five years old. Ginawang tambayan 'tong parlor ni Jordan. Hindi naman siya spoiled brat dahil subrang bait. Kaya kasundo niya kaming lahat. Pero dikit siya masyado sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero magaan ang loob

JILLIAN"Next applicant, please."Kaagad tumayo ang isang babae. Parang isang modelo sa tangkad. Pati lakad at katawan ang ganda. Kaso parang pupunta ng club ang suot niya. Kunting tuwad lang kita na ang itim niyang underwear."Next applicant, please." muling sabi no'ng lalaki na nag-a-assist sa aming mga applicants.Kung gaano kami karami, ganun din kabilis ng interview ng Boss na nasa loob ng opisina nito. Hindi nga umaabot ng segundo lumalabas din ang mga babae. Kung hindi galit, mga luhaan. May nagmakaawa pa doon sa lalaki paglabas ng office ng applicant. Tuloy lalo akong binalot ng subrang kaba at nerbiyos. Pinagpawisan ako ng malamig. Pati kamay ko namamawis.Bakit kasi 'yong pinaka-BOSS pa mismo ang naga-interview? Bakit hindi galing HR or Manager kaya?Kahit anong pilit kong kalmahin ang aking sarili hindi ko magawa lalo't palapit na ako ng palapit sa katotohanan. Malapit na kaming maubos, lima na lang.Oh my goo

MARCOI grabbed my phone right away pagkalabas ni Jillian ng pinto. I dialed Thur number. Ilang ring lang kaagad itong sumagot."Magkita tayo sa hideout natin sa Fairview."Halos hindi bumuka ang aking mga labi na sabi ko sa kanya. Akmang may sasabihin pa sana ito sa kabilang linya pero hindi ko na siya hinayaan pang makapagsalita. Kaagad kong ibinaba ang tawag.Malalaking hakbang na lumabas ako ng opisina. Nilapitan ko si Chad."What happen? Bakit galit na galit 'yon?"I evily smirked. "I threatened her to accept the job I offered.""Wala ka talagang kupas, Boss!" he laughed. "What's the next plan?""Re-schedule my meeting to Mr. Fontanella tomorrow.""Oh, nasa Cebu siya bukas Boss. May event siyang dadaluhan doon.""Event?""Yes, welcome party... Ayon sa nasagap kong news darating 'yong kaibigan niyang isang businessman galing Italy, si Mr. Joaquin Steves.""Joaquin Steves?"