Lahat ng Kabanata ng Beelzebub's First Love: Kabanata 1 - Kabanata 10

PrologueNAGKAKAGULO sa isang bahagi ng Demon Realm habang naguumpukan ang iba't-ibang klaseng demons at pinapanuod ang dalawang kasamahan nila na naglalaban.Sobrang ingay ng lugar na kinalalagyan ng mga demons habang ang prinsipe nila ay nakaupo sa isang batong inihanda ng mga demonyo para sa kaniya habang nanunuod siya ng laban, na nag-uumpisa ng maging boring sa kaniya."Oi, hindi pa ba matatapos 'yan? Nawawalan na ako ng ganang manuod sa inyo."pahayag na sita ni Beelzebub, prinsipe ng Demon realm at bunsong anak ng Hari ng Demon Realm na si Dagon.Dahil sa pagka inip na nararamdaman niya ay sinabihan niya ang mga alagad ng kaniyang ama na bigyan siya ng kaaliwan, pero simula ng laban ng dalawang alaga ng kaniyang ama, at tanging ibang demons ang nageenjoy sa nangyayaring laban pero si Beelzebub ay naiinip at nawawalan ng gana sa pinapanuod niya." Hindi na ako natutuwa sa pinagga-gagawa niyo."pahayag ni Beelzebub na ikinatayo nito sa pagkakaupo sa may bato at mabilis ang kilos na

Chapter Two"Handa ka na ba, Beelzebub?"Hindi maipinta ang mukha ni Beelzebub habang nakaharap sila nina Endemion sa lagusan papunta sa mundo ng mga tao, ngayong araw ang alis nila sa demon realm at maraming mga alagad nila ang nasa kanilang likuran upang tingnan ang pag-alis nila."Hindi ko pinaghahandaan ang pag-alis na ito, Endemion, alam mong ayokong umalis sa demon realm para umapak sa mundo ng mga tao.."ani na reklamo ni Beelzebub na humalukipkip pa sa kinatatayuan niya bago nilingon ni Endemion si Belial na nakatayo sa likuran ng amo nito."Hindi ko inakala na isasama mo ang alaga mo sa pag-alis natin ngayon."kumento na ani ni Endemion na malamig ang tingin ni Belial na lumingon sa kaniya."Naroon ako kung nasaan ang kamahalan, ako ang tagabantay niya."sagot ni Belial na bahagyang ikinangiti ni Endemion ditoo."Ako ang itinalagang bantay ng prinsipe ng kaniyang ama, alaga ka lang ni Beelzebub."pahayag ni Endemion na agad ikinapalit ni Belial sa orihinal na itsura nito na marah

Chapter 04SA LOOB nang isang kalakihang bahay na malapit sa bayan ay nabili na iyon nina Endemion gamit ang ginto na meron sila demon realm. Kailangan nila ng matutuluyan habang nasa mundo sila ng mga tao habang hindi pa nila nakikita ang pakay nila, kararating lang nila sa bahay na nabili nila na may mga gamit na naman at kaunti nalang ang kailangan nilang idagdag."Mukhang kailangan nating bumili ng ibang gamit, at linisin ang buong kabaha---""Bakit kailangan mo pang dagdagan ang mga pangit na gamit na meron sa panget na bahay na ito? Hindi tayo magtatagal dito Ende--""Nahihirapan tayong matunton si Ahriman, mahal na prinsipe. Mukhang magaling makihalo si Ahriman sa mga tao kaya nahihirapan tayong matunton siya, maaring nasa katawan siya ng isang tao na mas mahihirapan tayong mahuli at makita siya. Kaya habang inaalam natin saan siya pwedeng makita at mahuli, mananatili tayo dito. Kaya pagtiisin mo muna, Beelzebub." Paliwanag na ani ni Endemion kay Beelzebub na kanina pa hindi na

SA KALAGITNAAN ng gabi, inilabas ni Endemion ang kaniyang itim na pakpak at lumipad papuntang bubungan ng bahay nila. Naroon si Beelzebub sa itaas ng bubungan na alam niyang inis na inis sa mga oras na 'yun. Hanggang ngayon ay hindi parin maunawaan ni Endemion kung bakit nag-uwi ng isang tao si Beelzebub, sa pagkakakilala niya dito ay masyado itong makasarili, mahilig makipagtalo sa ama nito at sa dalawa nitong kapatid, walang pakiealam sa paligid kahit may nasasaktan na ito, at higit sa lahat mabilis umiinit ang ulo ni Beelzebub, na namana nito sa amang hari nito.Hindi niya inasahan na taong alam ni Endemion na simpatya ang dahilan kung bakit dinala ni Beelzebub si Rana sa bahay nila at hindi lang dahil ayaw na nitong maulit ang paglilinis nito sa bahay nila. Anuman ang dahilan, sa tingin ni Endemion, may bahagyang impact si Rana dito at 'yun ang aalamin niya kung ano.Pagkarating ni Endemion sa bubungan ay nakita niya agad si Beelzebub na nakaupo at naglalabas ng itim nitong apoy s

PABAGSAK na umupo si Beelzebub matapos niyang magawa lahat ng linisin sa kabuuan ng bahay, na napapamura nalang siya dahil sa dami niyang ginawa. Hindi naman nakakaramdam ng pagod ang mga demonyong tulad niya, hindi lang sanay si Beelzebub sa gawain ng mga tao, lalo na at sa kanilang mundo siya ang pinagsisilbihan."Ito na ang huling gagawin ko 'to, hindi na ito mauulit, naiintindihan mo ba tao?" baling na sermon ni Beelzebub kay Rana na hindi parin umaalis sa pwesto nito simula ng iupo siya ni Beelzebub at sinabihang huwag tatayo o aalis sa kinauupuan niya."Dapat kasi Beel hinayaan mo nalang ako na maglinis, kakayanin ko naman eh." ani ni Rana na poker face na ikinatitig ni Beelzebub sa kaniya."Sa tingin mo may matatapos ka kung palagi kang nadadapa o nauuntog? Tsaka, ilang ulit ko bang sasabihin sayo na huwag mo kong tatawagin sa ibang pangalan."sitang sermon at reklamo ni Beelzebub." Hindi naman maiiwasan ang mga pagkakadapa at umpog ko dito sa bahay niyo dahil naninibago pa ako