WMS#38 C31 PAUL VINCENT POV“Hindi ba tayo magdadala nang mga tauhan?” tanong sa akin ni Diego.“Hindi na, mas makakabuti kung tayong tatlo lang ang pupunta roon.”“Sigurado ka bang naroon talaga ang kapatid mo?”“Hindi ko alam. Pero malakas ang pakiramdam ko na naroon si Donie.”“Bilisan n’yo na. mas maganda kung ganitong oras tayo pupunta.” Napatingin ako sa aking wristwatch at nakitang mag-alas dose na ng hating gabi.“Para naman tayong mga aswang nito.” Natatawa kong wika habang nailing. Sinamaan ako nang tingin ni John John dahil sa sinabi ko.“Malala na talaga ‘yang kaibigan mo,” natatawa ring wika sa kanya ni Diego.“Tsk, akala mo ba naglalaro tayo Dude?” tanong sa akin ni John John.“’Di naman kayo mabiro, tinatanggal ko lang naman ang kaba sa d*bdib n’yo!”“Ul*l! anong akala mo sa akin?”“Malamang tao!”“Tsk, bilisan n’yo na.” Wika ni John John kaya sumakay na kami sa isang bangka. Hindi ko alam kung saan ito nakuha ni John John pero talagang maasahan siya. hindi rin ito di-

WMS#38 C33 PAUL VINCENT POV“Son!!” Agad niyakap ni Mommy si Donie.“What happened to your face?” tanong ni Mommy habang umiiyak kaya napayuko ako.“Thank you Paul.” Napatingin ako sa aking balikat nang tapikin ito ni Daddy, at nag-angat nang mukha.“Thank you for saving your brother. I though you can’t save him,”“Hindi ako ganu’n kasama para hindi siya iligtas.” Balewala kong sagot sa kanya at umusog.“Hindi kayo safe rito, kaya mas mabuting pumunta muna kayo sa isang safe house.” Masama akong tiningnan ni Donie dahil sa sinabi ko.“It’s all your fault!”“Stop shouting?! Dapat pa nga magpasalamat ka sa akin, dahil kung hindi dahil sa ‘kin hindi mo malalamang isang sindikato pala ang magiging biyenan mo.”“What?!” Nilingon ko si Mommy dahil nagulat siya sa aking sinabi.“A-anong ibig mong sabihin Paul?”“Ang magulang ni Ligaya ang kumid-.”“Shut up!! Pwede ba ‘wag ka nang mangingi-alam pa!”“At bakit hindi?”“Enough!!” umalingaw-ngaw ang boses ni Daddy kaya tumigil kami.“Donie, you

WMS#38 C35LIGAYA POV“Mendoza, ayos ka lang ba?” tanong ko sa kanya nang lumabas ang Jeffrey Santos na ‘yon. Tama nga ako sa hinala ko na hindi siya ang nagligtas sa amin ni Daddy kun’di si Paul. Baka rin mga tauhan niya ang nag-ambush kay Daddy nu’n.“Ayo slang ako Captain, ano ba ang nangyari? Naguguluhan ako? bakit ginawa sa atin ‘to ni Major?”“Hindi siya si Donie. Siya ang kakambal niya.”“Kakambal? Akala ko ba walang kapatid si Major?”“’Yon din ang akala ko.”“Pero nasa’n si Major? Bakit niya hinayaan ang kambal niya na gawin sa sa ‘yo ‘to?” “Hindi ko alam kung totoo ang sinabi niya, p-pero sabi niya na nakidnap si Donie.”“Ano? At sino naman ang gagawa nu’n? mga rebelde ba? at bakit ka naman niya dinukot? Kung dinukot pala ang kapatid niya?”“’Yan din ang hindi ko alam Mendoza. Pero ang sabi niya si Daddy ang dumukot kay Donie.”“Ano?! Bakit naman gagawin ‘yon nang Daddy mo? Alam niya naman na nobyo mo si Major ‘di ba?”“Oo Mendoza, kaya nga gulong-gulo ako. gusto kong imbe

WMS#38 C37PAUL VINCENT POV“Mukhang naghahanda talaga ang g*go sa pagsalakay natin.” Wika ni John John habang tinitingnan o ang paligid. Masyado ngang maraming tauhan ito.“Siguro ang ibang tauhan niya ay galing kay James.”“Pwede rin, halatang pinaghahandaan tayo!”“Bakit hindi ka rin humingi nang tulong sa mga kaibigan mo sa Foedus Dude?” “’Wag na! ano ba ang tingin n’yo sa akin mahina? Isa pa busy sila ngayon,” “’Yong mga tauhan natin nakahanda na hinihintay na lang nila ang go signal mo.” Wika ni Jeffrey habang kinasa ang hawak niyang baril.“Bakit pala ang tagal nating sumugod Dude? Ano pala ang hinihintay natin dito?” Napapikit ako habang nakahawak sa aking noo. Ang sarap talagang batukan nang l*ko.“Hindi ka ba marunong mahintay?” “Nilalamok na nga tayo rito sa kakahintay.”“Mabuti at nakakapasok pala ang mga lamok sa walang kwenta mong sasakyan!” ngumisi naman ang g*go dahil sa sinabi ko sa kanya.“Gusto mong mauna ro’n?” Nilingon niya si John John dahil sa sinabi nito sa

WMS#38 C39LIGAYA POVKahit tapos na akong maligo ay hindi ko pa rin maiwasang mandiri sa sarili. Wala na talaga akong mukhang maiharap kay Donie. Muli kong pinunasan ang aking mga mata nang pumatak muli ang aking luha. Napatingin ako sa lamisita nang makita ko ang isang baril na nakalagay rito. Napatingin rin ako kay Paul na mukhang mahimbing na natutulog.Mabilis ko itong kinuha at tinutukan si Paul habang natutulog. Habang hawak ko ito at itinutok sa kanya ay hindi ko maiwasang manginig dahil sa labis na galit na nararamdaman ko.“Hindi na ako papayag na makakapayag na masasaktan mo pa ako lalo na ang pamilya ko Paul.” Wika ko at kinalabit ang gatilyo ng baril. Pero natigilan ako dahil hindi ito pumutok. Napatingin ako kay Paul habang malakas itong humalakhak. “Akalain mo? Bobo ka pala?”“H*yop ka!!” sa tingin mo ba, hahayaan kung maglagay ng baril kahit saan? Tsk, alam kung galit na galit ka sa akin at kaya mo akong patayin!”“Talagang papatayin kita h*yop ka!!” Ngumisi siya hab