Todos os capítulos de Amira: Capítulo 11 - Capítulo 20

AMIRA "SINASABI KO na nga ba eh." Sabay kaming natigilan ni Alvin sa pagtawa ng sumulpot sa aming harapan si Suzette na nakasimangot at masama ang tingin sa akin. "Suzette, anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Alvin na humigpit ang hawak sa kamay ko. Napatingin naman ako sa kanya. Mukha syang tense at napapalunok pa. "Hinahanap ka. Ang tagal mo kasing bumalik sa mesa. Ang sabi mo magsicr ka lang. Yun pala nakipaglandian ka lang kay Amira." Mataray na sabi ni Suzette. "So what kung makipaglandian ako kay Amira. She's my girlfriend and soon to be my wife." Sagot ni Alvin at hinapit pa ako sa bewang. Naginit naman ang pisngi ko. Parang may nagpipyesta sa loob ko dahil sa sinabi nya. Pero si Suzette ay tila binagsakan ng langit at lupa ang mukha. Mas tumalim pa ang tingin nya sa akin. Kinagat ko naman ang labi para pigilan ang ngiti. Baka lalo lang kasi syang maasar. May pagka war freak pa naman sya. "Hinahanap ka na kasi ni tita Melissa at tito Henry. Kaya bumalik ka na roon kung ay

AMIRA"AMIRA! ANONG nangyayari sa'yo? Bakit ka umiiyak anak?" Nagaalalang lumapit sa akin si inay ng makita ang luhaan kong mukha pagpasok ko ng bahay. Pinunasan nya ng kanyang kamay ang pisngi ko. Hindi naman ako makasagot dahil parang may nakabara sa lalamunan ko. Nang pumasok si itay ay ito naman ang binalingan ni inay. "Carlitos, bakit umiiyak ang anak mo?" Narinig ko namang humugot ng malalim na hininga si itay. "Yang anak mo, nakikipag relasyon sa anak ng Hermano na yun!" Mataas na boses na sabi ni itay. Tila hindi makapaniwalang muli akong tiningnan ni inay. "Anak, totoo ba yun?" Hindi ako umimik bagkus ay humikbi na lang. "Sabihin mo ang totoo sa inay mo Amira." Matigas na turan ni itay na nakapamewang pa. Hindi pa rin nabubura ang dilim sa kanyang mukha. Dahan dahan naman akong tumango at kumagat labi sabay yuko. Narinig ko namang bumuntong hininga si inay. "Bakit hindi mo sinabi sa amin anak?" "D-Dahil tutol po kayo sa aming dalawa ni Alvin -- " "Alam mo naman palan

AMIRA"UMIYAK KA ba?" Napalunok ako at napakurap kasabay ng muling pagpatak ng aking luha. Agad ko naman itong pinunasan at akmang ilalayo ang mukha sa kanya ngunit sinapo nya ito ng dalawang malaki nyang kamay. "Bakit ka umiiyak? Anong nangyari? May masakit ba sayo?" Nagaalalang tanong nya habang pinapalis ng kanyang daliri ang mga luha kong sunod sunod na muling pumatak. Ang puso ko masakit na masakit. Gusto kong isagot sa kanya. Nakakapagod nang umiyak. Masakit na ang mata ko. Pero sa tuwing naalala ko ang kataksilan ni Alvin kanina ay parang sinasaksak ng punyal ang puso ko. Kasabay ng muling pagbalong ng aking luha ay kumawala ang mga munting hikbi. "Amira, bakit ka ba umiiyak? Sabihin mo sa akin?" Mahinahon nang tanong ni señorito Yñigo pero bakas pa rin ang pag alala sa kanyang mukha. Umiling iling lang ako. Kinabig naman nya ako niyakap. Sumubsob na lang ako sa kanyang dibdib at doon umiyak. Akala ko naiyak ko na lahat ng sakit at sama ng loob ko kanina kasabay ng ulan.

AMIRA"AHH!" TUMILI ako ng may isang malaking bulto sa aking harapan. Nataranta pa ako ng haklitin nya ako sa bewang at takpan ang bibig ko. Nagpumiglas ako at pinagsusuntok sya sa dibdib. Ang bilis ng tibok ng puso ko sa sobrang kaba! "Shh Amira.. it's me." "S-Señorito Yñigo!" Natigilan ako at nanlaki ang matang inaninag ko ng maigi ang mukha nya. Naamoy ko ang pamilyar nyang amoy na gustong gusto ko. "Yeah.." Anas nya at binuntutan pa nya ng tawa. Parang ang sarap sa tenga ng tawa nya. "Sorry po! Akala ko may ibang tao nang pumasok." Tarantang sabi ko at bahagyang tinulak sya at lumayo. Maya maya pa ay kumalat ang liwanag sa buong kusina. Binuksan pala nya ang switch ng ilaw. Ngayon ay maliwanag ko na syang nakikita. Nakasuot sya ng t-shirt na puti at jogger na itim. Medyo magulo ang kanyang buhok. Mukhang kakabangon lang din nya at nauhaw dahil nakita ko ang basong nakalapag sa counter. "Nauuhaw ka rin ba?" Malumanay nyang tanong sa magaspang na boses. Lumunok ako at tuman

AMIRA"AMIRA ANAK, saan ka ba galing? Ang sabi nila Mona lumbas ka daw at may bibilhin ka." Salubong sa akin ni inay pagpasok ko ng mansion at makita nya ako. "Ah opo nay, may binili lang po ako sa labas." Sabi ko na medyo kinakabahan. Mahigpit na hinawakan ko ang plastic na may lamang bote ng pomelo juice at mineral water na may bawas na. Mabuti na lang ay ininom ko kaagad ang after pills kanina at tinapon ang balat. Kumunot ang noo ni inay. "Ano bang binili mo?" Tiningnan nya ang hawak kong plastic. "Ay sus, bakit bumili ka pa nyan sa labas eh meron naman nyan sa ref."Kumagat labi ako. "Eh, w-wala pong pomelo na flavor sa ref nay." Sabi ko na lang. Napakamot na lang si inay sa ulo. "Sige na, silipin mo na lang ang señor sa kwarto nya baka gising na. Ang itay mo dumaan kanina at hinahanap ka."Pagkabanggit nya kay itay ay kumalabog ang dibdib ko sa kaba. "Sa kusina lang ako anak para mag asikaso ng lulutuin sa pananghalian." Paalam ni inay at tumalikod na. Bumuntong hininga ako