บททั้งหมดของ Amira: บทที่ 41 - บทที่ 46

AMIRAHUMUGOT AKO ng malalim na hininga ng makababa na kami ni Tonio ng sasakyan. Nadito kami sa harap ng restaurant kung saan magkikita at maguusap kami ni Alvin at Suzette. Nakikita ko na nga sila sa loob at tila masayang nag uusap. "Sure ka ba talaga acla? Kung hindi ka sure pwede namang hindi na lang tayo tumuloy." Nagaalalang tanong ni Tonio. Nag aalala kasi sya na baka magkagulo lang kaming tatlo lalo na dahil kasama si Suzette. Tumango ako sa kanya. "Tara na sa loob baka naiinip na sila. Kuya, pahintay na lang kami dito." Sabi ko sa bodyguard ko at driver. Tumango naman sila. Pumasok na kami ni Tonio sa loob ng restaurant. Binati kami ng guard at in-assist ng isang staff. Tinuro ko naman ang pwesto nila Alvin na pang apatan ang mesa. Lumapit na kami sa kanila. Natigilan naman sa paguusap ang dalawa at parehas na nawala ang ngiti. Si Alvin ay titig na titig pa sa akin na parang hindi makapaniwala na nakikita nya ako. Bahagya ng nanunumbalik ang katawan nya. Noong huling kita

AMIRANATATAWA AKO habang pinapanood si Yñigo na tinuturuan ni inay ng tamang pagsuot ng diaper kay baby Alonzo. Seryosong seryoso ang mukha nya at napapakunot noo pa. Napapakamot pa sya ng ulo dahil medyo may kalikutan na si baby Alonzo.Napangiwi naman ako ng medyo dumiin ang sipsip ni baby Ynna sa utong ko. Matapos kong padedehen si baby Alonzo ay sya naman. Kung noong una ay halos mangiyak ngiyak ako kapag nagpapadede sa kanilang kambal dahil masakit. Pero ngayon ay nasasanay na ako. Ang suhestiyon kasi ni doctora ay mas mainam kung magpapabreastfeed ako. Makakabuti yun sa kambal. Mas masustansya ang gatas ng ina kesa sa formula. "Ah ganun lang ho pala yun." Tumatangong sabi ni Yñigo. "Pero lagi mo ring titingnan ang diaper nila kung puno na o may dumi na. Hindi komportable ang baby kapag ganoon dahil naiirata sila kaya iiyak sila." Paliwanag ni inay. Dahil sa wala pa kaming alam ni Yñigo kung paano ang tamang pagaalaga ng baby ay matiyaga kaming tinuturuan ni inay at nila mana

ALONZO"MA, MALAKI na ako." Natatawang sabi ko habang inaayos ni mama ang kwelyo ng polo uniform ko. "Kahit malaki ka na at tumanda ka baby pa rin kita. Kayo ng kambal mo at ni bunso." Sabi ni mama at pinisil pa ang pisngi ko. Natawa na lang ako. 16 years old na ako pero baby pa rin ako kung ituring nya, kami ng mga kapatid ko. Hindi naman sa ayaw ko kung paano ako itrato ni mama, natutuwa pa nga ako dahil ramdam kong mahal na mahal nya kami, sila ni papa. "Let's go na brother." Nilingon ko si Ynna na patakbong bumaba ng hagdan. "Ynna anak halika muna rito." Tawag ni mama sa kambal ko. "Yes ma?" Lumapit naman si Ynna kay mama. "Bakit naman ganyan kapula ang labi mo anak?" Ani mama na inayos din ang uniporme ni Ynna. "May pictorial kasi kami mamaya sa school ma. Isa ako sa mga model." Sabi ni Ynna. "Talaga ba? Baka naman may pinapagandahan ka na?"Nilingon namin si papa na pababa din ng hagdan. "Wala po pa. Sadyang maganda lang ako." Nakangusong sabi ni Ynna. Tumawa naman si