(Abby)Time runs so fast. Sa sobrang bilis ng takbo ng panahon, ngayon dalawang taon ko nang boyfriend si Vincent. Sa katunayan, we are celebrating our 2nd anniversary today.Vincent prepared a romantic dinner date for us. We are at the roof top of the hotel that he is working as a chef. Candle light pa ang dinner na inihanda nya. At naging mas romantic ang date namin dahil sa magagandang bituin sa langit.For me, Vincent is almost perfect. Handsome, smart and gentleman. Compatible pa kaming dalawa. At what more important is he never forcing me to have sex with me. Naiintindihan nya ang pilosopiya ko. Though, meron mga panahon na pinag- uusapan namin ang bagay 'yan, and there are times that I felt like he is seducing me. But when I say No, hindi na sya namimilit. Mahal nya daw ako. Kaya nyang maghintay kung kailan ako handa. At magiging handa lang ako, sa unang gabi namin bilang mag- asawa. Alam kong masyadong makaluma na itong paniwala ko, but bata palang ako, sinasabi ko na sa akin

(Abby)Kasalukuyan akong naglibot- libot sa buong venue ng party. I wanted everything to be perfect kaya halos oras- oras kong tsini- check ang pagdedekorasyon sa buong function hall ng HPR, kung saan gaganapin ang engagement party namin ni Vincent.Hindi ko kasama sina Vincent at Tanya ngayon. Si Vincent ay nasa suite ko, may inihanda syang masarap na recipe nya na syang ipapatikim nya kina mommy at daddy mamaya. Si Tanya naman ay may pinuntahan daw muna sandali. Wala pa naman akong nakita na maaaring maging problema sa selebrasyon bukas, so, nakahinga din ako ng maluwag.Napahinto ako habang nakatingin sa stage na pinalilibutan ng iba't ibang palamuti. May mga bulaklak na nakahugis puso. Hanggang ngayon, hindi parin tuluyan nag sink in sa aking isip na ikakasal na nga ako. Para parin akong nanaginip. Pero, kailangan ko ng magising sa reyalidad. Magiging married woman na ako, isang buwan mula ngayon. They say na masyado daw kaming nagmamadali ni Vincent, pati na nga ang engagement n

(Abby)Lumaki ako na saksi kung gaano kasaya ang mga kapamilya ko, kasama ang inilaan ng langit para sa kanila. Lumaki ako na saksi sa pagmamahalan ng aking mga magulang. Isang pagmamahalan na hindi natibag ng mga unos na dumating sa maraming taon na sila'y nagsama.Lagi akong nangangarap na sana isa ako sa mga maswerteng babae na makatagpo ng ganun klasing pag- ibig. Pag- ibig na handang ipaglaban sa kahit anong hadlang.Pag- ibig na kayang panindigan habang buhay. Sapagkat naniniwala ako na ang dalawang tao na pinagbuklod ng isang kasal, ay hindi dapat naghihiwalay. Pero sakop ba doon ang kaso naming dalawa ni Kuya Xavier? Alam ko naman na mahal namin ang isa't- isa, pero hindi humigit ang pagmamahal na 'yon bilang magkapatid.We're siblings, not in blood, but in our heart and soul. Kaya, bakit nakaharap kami ngayon sa amin mga bisita na syang naging saksi sa engagement namin. Nakangiti na parang excited kaming dalawa sa nalalapit naming kasal. Hawak ni Kuya Xavier ang aking k

(Abby)Nakaharap ako sa malaking salamin na nandito sa aking suite.Nakasuot na ako ng trahe de boda. Dahil beach wedding ang kasal namin ni kuya Xavier na gaganapin dito sa HPR, kaya isang tea length ang aking wedding gown. Simple lang ang desinyo pero halata ang karangyaan.Mas pinili namin ni kuya Xavier ang isang beach wedding, kahit pa lahat ng membro ng angkan namin ay dapat ikakasal sa San Bartolome Parish Church. Bahagi iyon ng tradisyong Del Fuengo. Nangako nalang kami pareho ni kuya Xavier na magpapakasal din sa SBPC, pagkatapos ng isang taon. Pero hindi na 'yon mangyayari kasi nga hindi naman aabot sa isang taon ang pagsasama namin bilang mag- asawa.Naisip ko na mas mabuti narin na hindi kami sa simbahan ikakasal dahil baka masira lang ang tradisyon ng angkan ko na sinusunod sa loob na ng tatlong henerasyon. Masyado pa naman sagrado sa angkan namin ang salitang "Kasal". At hindi kinu- consider ang salitang annulment sa aming angkan. Baka ang kasal namin ni Kuya Xavier ang

(Abby)We reach our destination. We are now in Bahamas, part of the Carribean. We're in a restaurant eating their famous dishes, conch fritters.Kuya Xavier has been ignoring me since that night. Our first night as married couple. And I don't have any idea why he got irritated of what I've said.But what really happened that night?(Flashback)"K- Kuya Xavier, nadula-----Ayy!" Hinatak nya ako pahiga sa kama, saka sya pumaibabaw sa akin. "Sabing wag mo akong kalabitin. Mainit pa naman ang katawan ko ngayon."Sunod- sunod ang paglunok ko nang napako ang kanyang mga mata sa aking labi.Parang may mga dagang naghahabulan sa loob ng aking dibdib nang papalapit ang labi ni kuya Xavier sa aking labi. "Kuya Xavier, ano---- please!"Mas lalo akong kinakabahan nang naramdaman ko ang paninigas ng "ano" ni Kuya Xavier. "You're my wife baby! This is one of my privileges as being your husband." My God! Panahon na ba para isuko ko ang bataan ko? Dahil mukhang hindi ko pa talaga