Gusto kong maging masaya na ng tuluyan. Pero hindi ko maiwasang isipin ang kalagayan ni Kristine. Para akong nanaginip ng gising. Naririnig ko ang mga sigaw niya sa isipan ko."Are you okay?" Isaac huskily asked when I suddenly woke up in the middle of the night.Dahan-dahan akong napalunok saka unti-unting umupo kaya umupo rin siya ng hindi naiistorbo ang tulog ni Trevor. Kristine's face flashed inside my head. I am feeling so guilty. Kahit alam ko na wala naman akong kasalanan.Isaac went beside me to slightly hugged me. Kaagad akong kumalma nang maamoy ang bango niya."I saw Kristine in my dreams. May balita ka ba tungkol sa kanya?" mahinang tanong ko na sinagot lang niya ng isang iling."Stop thinking about those things. Come on, sleep now," banayad na sabi niya bago ako pahigain sa dibdib niya.Unti-unti kong pinikit ang mga mata ko at kaagad naman akong dinalaw ng antok."Si Trevor, baka—""I got him don't worry," he whispered so I fell asleep on his chest.Kinabukasan ay tatlong

Seryoso kong pinagmamasdan ang babaeng nagbibigay ng saya, lungkot at takot sa akin. Hindi ko maiwasang matakot araw-araw dahil baka ulitin niya ang ginawa niyang pag-iwan sa akin noon. It will be my death.She's talking to her Dad. Ayaw ko pero pumunta sila dito at nagpumilit na kausapain si Glea. I can't forgive them. Noon, nakita ko kung paano siya saktan at insultuhin ng mga ito. I'll keep her by my side and I will never hurt her. When I saw her tears I fell I immediately walk closer to them. I hugged her waist and I stare at her face. Namumula ang ilong niya at ang mga mata niya ang puno na ng mga luha."I told you not to cry, right?" malambing na bulong ko."Isaac, Glea, we are truly sorry. Dadalhin na namin si Kristine sa America para doon magpagamot. Glea, I am so sorry for everything," Mr. Rodrigo said and my jaw clenched because of that.Sorry for everything? Does he think that it's enough?"Aalis na kami, please take care of her, Isaac," he said again so I looked at him col