After taking a shower I went inside his closet. Kaagad kong nakita ang malaking paper bag sa gitna ng glass storage. Ang glass na table na maraming drawers at nandoon ang napakaraming mga mamahalin na relo. I slowly opened the paper bag and I gasped when I saw what's inside.A stilletos, a pair of white suit for woman and underwear. Napalunok ako saka isa-isa na tiningnan ang mga iyon. A suit? Gucci.Napailing na lang ako at dahan-dahan na nagbihis. The hot shower made me feel better. Pero masakit pa rin ang gitnang bahagi ng katawan ko.Nang masuot ko ang pinabili niya ay nagulat ako dahil kasya ang lahat ng ito sa akin.And the suit, it looks so good. I look like a classy woman.Dahan-dahan akong lumabas mula sa walk in closet at naabutan ko siyang nakahiga sa kama. Dahil medyo maingay ang stilletos na suot ay kaagad niya akong napansin. He roam his eyes around my body before he slightly sit on the bed."It suits you," he said before putting his phone on the bed side table.Kaagad ak

Tinapos ko ang resignation letter ko sa araw na iyon at kinabukasan ay tanghali akong nagising. Ang una kong tiningnan ay ang itsura ko. I sighed when I saw my dark under eye.Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto para magluto ng agahan. Wala akong pakialam kung tanghali na akong makarating sa kompanya mamaya. Magpapasa lang naman ako ng resignation letter.I just made an avocado toast for breakfast before I took a bath. Sinulit ko ang pagligo kaya inabot ako ng isang oras. Halos dalawang oras akong nag-ayos ng sarili bago ako magpasyang umalis na.I brought my resignation letter with me and I'm serious about this. I'll quit this job kasi wala naman ng dahilan para manatili na ako. It's unprofessional but I don't care. I need to resign. I want to resign. Wearing my simple maroon dress and white stilettos I drove toward Isaac's company. Habang nasa loob ako ng kotse ko ay hindi ko maiwasan na kabahan. I can't help but to imagine Isaac's face. He will be angry. He will call me unprofessio

I wanted to work peacefully. At hindi ko maipaliwag kung bakit para akong biglang naging tahimik at naginhawaan nang malaman ko na hindi ko makikita si isaac ng isang linggo. I need to get rid of this stupid attraction towards him.Sa mga sumunod na araw ay talaga ngang hindi ko na siya nakita sa opisina. It is quite good but something is missing that I don't know. Parang may kulang na para kong hinahanap pero kahit ako mismo ay hindi ko alam kung ano iyon. Para mawala ang kaisipang iyon ay tinutok ko ang utak ko sa trabaho.And for almost every night I am partying. This is my life before. No stress and I don't like someone. This is me. "Glea! Come here!" Ashley shouted so I laughed before coming towards her.Kaagad akong humalik sa pisngi nila ni Margaux habang may hawak na isang bote ng beer."I am not yet drunk!" sigaw ko para marinig nila dahil kakarating lang nila dito sa bar habang ako ay mahigit isang oras ng nandito."You silly girl! May trabaho ka pa bukas hindi ba?" malakas

Maaga akong nagising at ang unang bumungad sa akin ay ang email mula sa editor ko na uumpisahan na ang pag-publish ng book ko. I was so happy because of that so my smile did not disappear as I cook my breakfast.It's not bad for my birthday.Pero ang sayang iyon ang biglang naglaho nang buksan ko ang pinto ng condo ko matapos ang isang doorbell. Dad's face welcomed me. Seryoso siya at hindi man lang nagbigay ng ngiti sa akin kaya kinabahan ako."Dad," mahinang bati ko saka akma akong magmamano sa kanya pero iniwas niya ang kamay niya sa akin. Parang biglang pinitik ang dibdib ko dahil doon pero kahit ganoon ay nagawa ko siyang nginitian at papasukin.It's December 01, and I think dad isn't here to great me. Hindi niya alam na birthday ko. "Glea! Araw-araw ka bang nagba-bar?! Kristine said that her friends saw you in the bar every night! Ano bang gusto mong gawin sa buhay mo? Habang buhay ka na lang bang magiging pabigat?!" sigaw niya sa tapat ng mukha ko kaya mabilis na namasa ang mga

After eating our lunch in a restaurant we bought snacks from a convenience store just like what he said. At pagkatapos niyon ay bumyahe na rin kami patungo sa Nueva Ecija. I think it's two to three hours of driving before we got into that place. But Isaac isn't too fast right now. Mabagal lang ang takbo niya kaya baka umabot pa kahit apat na oras ang biyahe namin.Hindi ko pinikit ang mga mata ko. Ninamnam ko bawat nadadaanan namin at talagang wala talaga akong hindi tiningnan. I even took a picture of some places that I find so beautiful.After one hour I took out the cookies that we bought earlier. Kumain ako pero matapos ang unang kahat ko ay napatingin ako kay Isaac na tutok na tutok lang ang mga mata sa daan. I think it's rude for me to eat here."You want?" alok ko kaya lang ay umiling siya.Kumagat ako sa cookies pero muli akong tumingin sa kanya."I'll feed you," wala sa sariling sabi ko saka dahan-dahan na nilapit sa bibig niya ang cookie na mabilis niya namang kinahat.And we