All Chapters of Dating the Billionaire's Son: Chapter 51 - Chapter 60

Hindi ako makapaniwala.Para akong nananaginip. Isa lamang ba itong panaginip?Nandito ngayon sa harapan ko si Levi, may dala siyang mga paper bags at nakatingin lang siya sa akin ng deretso. "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kaniya. Hindi ito ang tono na gusto ko at hindi din dapat ito ang itatanong ko pero wala e, lumabas na siya sa sarili kong bibig.Hindi ko na mababawi pa."Alam kong ayaw mo akong makita, lalo na ngayon at kasalanan ko kung bakit nandiyan ang nanay mo." Agad akong napapikit ng mariin nung marinig ko ang boses niya.Sa tono ng boses niya ay may halong pangungulila. Hindi ako sanay na ganito kaming dalawa."Alam ko na dapat ay hindi na ako nagpakita pa sayo. Pasensya na ulit sa kung ano man ang nangyare sa nanay mo."Hindi ko inaasahan na sinisisi niya ang sarili niya dahil sa nangyari sa nanay ko. Hindi ko sinasadya ang mga sinabi ko Levi, pasensya na. Ito ang mga kataga na gusto kong sabihin sa kaniya pero hindi ko masabi dahil parang may nakabara sa lalam

(WARNING: CONTAINS MATURED SCENES AND EFFECTS/Sexual, trauma)Nung magkaroon ako ng malay at nung imulat ko ang aking mga mata ay tumambad sa akin ang kadiliman. Tingin ko ay nasa isa akong sulok ng masikip na kwarto na ito. Nararamdaman ko ang malamig na pader sa likod ko. Hindi ko alam ang gagawin ko dahil bukod sa malamig na pader ay nararamdaman ko din ang mga lubid na nakatali sa aking mga paa at kamay. Matagal din ako sa ganoong position nung makarinig ako ng mga yabag ng mabibigat na paa na papalapit sa kung nasaan ako. Agad kong pinikita ang aking mga mata at nagkunwari ako na natutulog.Narinig ko ng ang padabog na pagbubukas ng tao na pumasok sa loob ng kwarto. Nakarinig din ako ng iba pang hakbang nasa tingin ko ay kasamahan nung pumasok."Natawagan niyo na ba?" barako na sabi nung lalaki. Ito ata yung nagbukas ng pinto at sa tingin ko ay siya ang bossing."Hindi pa sumasagot bossing e." Sabi nung isang lalaki.Ilang minuto na ang lumipas ay hindi pa din sila umaalis. Patul

Hindi ko na nagawa pa na tanungin ang ibig niyang sabihin nung bigla niya akong tinalikuran. Ayos lang naman kung umalis siya at iwan niya ako dito pero bakit higit higit pa din niya ang aking dextrose! Agad akong tumakbo para mahabol siya dahil nasasaktan ang kamay ko sa ginagawa niya."Parang siraulo 'to!" Hinampas ko siya ng sobrang lakas habang siya naman ay tumawa ng malakas.Ngayon ko lang siya nakita na tumawa. Well, kakakilala ko palang naman sa kaniya pero gwapo din pala ang isang ito."Ako nga pala si Duke." Pagpapakilala niya sa akin, napatingin ako sa kamay niya na nasa harap ko at parang hinihintay nito na makipagshake hands ako sa kaniya.Kinuha ko naman ito at nakipagkilala, "Celestine."Inabot din ako ng isang linggo dito sa hospital at ngayong araw na ako uuwi sa amin. Nakatawag na din ako kay mama nung pangalawang araw ko na dito. Nag-aalala siya sa akin pero sinabi ko na okay lang ako at nagsinungaling ako dito about sa pag-oovernight ko sa bahay ng kaibigan ko. A

[WARNING ⚠️: Suicide]Namalayan ko na lamang ang aking sarili na nasa harap ng aming bahay. Simula nung ibaba nila ako dito ay hindi ako gumagalaw ng kahit isang hakbang.Nakatitig lamang ako sa bahay namin habang malalim ang iniisip. Hindi ko lubos na maisip na hinayaan lamang ako ni Levi.Naiisip ko tuloy kung napanood niya na ba ang video kaya ganon niya ako tratuhin? At kung oo, bakit mas pinapaniwalaan niya ang video na iyon kesa sa akin.Halos matawa ako nung maalala ko ulit ang video. Sa bibig ko pala mismong nang galing ang mga masasakit na salita na iyon.Humakbang ako ng dahan dahan sa bahay pero bago pa man ako kumatok ay pinahidan ko muna ang gilid ng aking mga mata. Kinuha ko din ang cellphone na nasa bulsa ko at inopen ang camera nito para tignan ang aking itsura.Biglang nagflash sa screen ang isang name na hindi ko inaasahan na tatawag ngayon. Si Duke.Sinagot ko ito ng walang pag-aalinlangan."Nakauwi ka na ba?" Tanong niya sa akin."Wala man lamang hello?" pang-aasar

Simula nung gabi na iyon ay nagising nalang ako kinabukasan na nasa hospital na ulit. Tulala at tahimik.Sa buong isang linggo ay wala akong mailabas na salita. Pero ang isip ko ay punong puno ng tanong.Akala ko nung gabi na iyon ay makakasama ko na ulit nanay at tatay pero kahit ano sigurong gawin ko ay hindi ako tatanggapin sa taas."Ano na Celes, inggit ka ba sa boses ko?" Walang araw na hindi ako dinadalaw dito ni Duke. Madalas niya akong asarin dahil sa nawala ko na boses pero tingin ko kaya din niya ginagawa ito ay para mapasaya ako.'Letche ka talaga.' Gusto kong sabihin ang mga salitang ito pero siguro iipunin ko nalang muna ito sa isip ko para pagbumalik na ang boses ko ay mamura ko siya ng malutong.Nung araw na iyon ay hindi ako hinabol ni Levi. Siguro nga ay hanggang dito nalang din talaga ang love story namin."H-hayop k-ka." Medyo paos ang boses ko pero sapat na para marinig ni Duke.Nakita ko naman ang pagngiti niya sa akin."Kaya mo naman pala magsalita e." Gusto ko n