Dating the Billionaire's Son

Celestine POV.Simula nung lumisan sa mundo na ito ang aking ama ay hindi ko na muling nakita pa ang aking ina na ngumiti. Sa isang taon na pagkaka-hospital ng aking ama ay nagsimula na din malugi ang lahat ng business na naitayo niya.Simula nung wala na kaming mapa-sahod sa mga kasambahay namin ay nagsi-alisan na sila isa-isa ang tanging tao lamang na hindi kami iniwan ay si Aling Marta. Ibinenta ni mama lahat ng pwede namin ibenta kasama na do'n ang aming mga sasakyan at bahay pati na din ang nalulugi namin na negosyo.Habang ako ay nag-aaral ay nasa hospital ang aking ama. Si mama naman ay nagtatrabaho para may pang-bayad kami sa lahat ng gastusin. Halos sa hospital na kami nakatira dahil wala kaming pera para sa pang-upa ng bahay.Pinauwi namin si Aling Marta sa kaniyang probinsya at sinabi naman nito na tawagan siya kung may kailangan kami.Ngayon ay nandito kami ngayon sa labas ng bahay ni Aling Marta. Tutulungan daw niya kami maghanap ng mauupahan na bahay."Ang ganda mo pa di

Sa buong umaga ay walang ibang ginawa si Levi kung hindi ay inisin ako dahil nalalamangan niya ako masiyado."Gusto mo samahan kita mag-aral?" sabi ng asungot na to.Nandito kami ngayon sa canteen ng school. Sinundan niya pa din ako hanggang dito. Nakapila kami para mag-order at ang asungot ay nasa likod ko. Nung oras na para ako naman mag-order ay bigla siyang nagsalita muna sa likod ko."Parehas po kami ng order." kahit hindi pa naman niya time para mag-order ay sinabi na agad niya ito sa tindera. Inirapan ko muna siya bago humarap sa tindera para sabihin ang aking order. "One spaghetti with chicken, here po ang bayad.""No, take this." Kinuha niya ang pera ko na nasa tindera at inabot ulit ito pabalik sa'kin at imbis na pera ko ang nasa kamay ng tindera, pera niya.Nag-away pa kami sa harap."Napaka-pakilamero mo at pwede ba na tantanan mo na ako, sunod ka ng sunod." Kinuha ko ang tray na nasa lamesa na ang laman ay ang order ko.Pero kahit ano pa ata ang sabihin ko dito ay hindi

Inabot na kami ng gabi dahil sa kaniya. Sinamahan ko pa kasi siya mamili ng mga kagamitan daw na kailangan niya. Ngayon ay nandito kami ngayon sa labas ng bahay namin dahil nagpumilit siya na ihatid ako."Dito ba ang bahay niyo?" tanong nito saakin."Mm.. maliit lang ito pero masaya na kami ni mama sa bahay na ito." Nakangiti na sabi ko. Sa totoo lang ay kung papapiliin ako kung itong bahay na ito o ang bahay na tinitirahan namin noon ang pipiliin ko pa din ay ang bahay na ito.Maliit man ay madalas kaming magkita ni mama sa bahay, madali lamang para saamin hagilapin ang isa't-isa pero kung sa dati namin na bahay parin kami nakatira ay isa sa isang linggo lamang kami kung magkita na pamilya."Salamat sa paghatid." Sabi ko dito at naglakad na patungo sa pinto ng bahay. Hinintay niya ako hanggang sa makapasok ako dito sa loob bago siya umalis."Classmate mo ang naghatid sayo anak?" halos mapatalon ako sa gulat dahil kay mama, bigla bigla nalang nagsasalita sa likod ko."Opo ma, tinulung

"Dahil alam kong tatanggapin ka nila. You are the only one amazing person that I know and I like you."Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa pinagsasabi niya ngayon. Pero yung huli niya na sinabi ay hindi ko masiyado maintindihan. Paanong like ba kase yan?"Puro ka kalokohan napasobra ka ata ng kain kanina." Narinig ko naman ang mahinang tawa nito sa kabilang linya.Ang kaniyang boses ay parang nageecho nasa may comfort room pa ata siya. Hindi siya nagsalita at maya maya lang ay nakarinig ako ng paggalaw. Mukhang nakahiga na siya ngayon sa kaniyang kama."Nasaan ka? Bakit parang may naririnig akong malakas na hangin?" tanong nito sa akin. Nakalimutan ko nga pala na nasa labas ako."Nasa labas ako." tipid na sagot ko. Nakarinig ako ng parang paggalaw ulit ng kama. "Ha?!" nailayo ko naman ang cellphone ko sa aking tenga. Nakakabingi naman."Bakit nasa labas ka pa? Alam mo bang 10 pm na delikado na sa labas. Pumasok ka na sa inyo kung ayaw mong puntahan kita diyan.""E di dito n

"Anong ginagawa niyo?" Ito ang naging bungad na tanong ni Marcus nung maabutan niya kami dito sa kusina."Wala, iniihipan ko lang yung mata niya nalagyan kase ng sabon." sabi ko dito. Nakita ko naman ang pagtitig ni Marcus kay Levi. Pero hindi ko nalang ito pinansin at agad akong pumunta sa may cr para kumuha ng tabo. Matapos ko itong makuha ay bumalik ako sa kusina at naabutan ko sila na magkatitigan pa rin."Excuse." sabi ko kay marcus dahil hindi ako makadaan dahil nahaharangan niya yung daanan.Naglagay ako ng tubig sa tabo at pinadilat ko doon ang mata ni Levi habang nakababad doon ang mata niya.Naging okay din naman ang mata niya kaya pumunta na kaming tatlo sa sala. Hanggang ngayon ay hindi pa din mawala ang titigan nilang dalawa."Ah, Marcus si Levi, Levi si Marcus." pagpapakilala ko sa kanila sa isa't isa. Hanggang ngayon kase ay wala pa din nagsasalita sa kanilang dalawa."Marcus pare" pagpapakilala niya at inilahad niya ang kamay niya sa harap ni Levi para makipagkamay di