Kasabay ni Rey Jhon si Janine na kaklase niya rin noon papuntang canteen. Akala niya hindi matatapos ang question and answer ng mga estudyante niya sa third year college. Hindi naman siya magrereklamo kung magtatanong ang mga bata, pero sana tungkol sa klase ang itatanong ng mga ito. Hindi talaga puputok ang butse niya pero kasi hindi tungkol doon ang mga tanong nito.Napapailing na lang siya at pinigilan ang sarili na magreklamo. Itanong ba naman sa kaniya kung may asawa na siya. Tudo pigil talaga siya na hindi matawa, nakakaloka lang kasi. Ni girlfriend nga wala siya, asawa pa kaya? Saan siya maghahanap ng asawa? Okay lang sana kung may mabibili siyang gano’n. O baka may store online na puwede siyang mag-order ng instant asawa. Hilaw na ngiti na lang ang naibibigay niya sa estudyanting nagtanong at sabay sulyap kay Gabriella.Hindi pa rin nagbago ang dalaga. Masungit pa rin itong tingnan na para bang magiging kutsilyo ang mga kilay nito sa sobrang tulis at idagdag pa ang mga matang

“Ano ba!” sigaw nito at hinablot ang kamay. “Ano bang problema mo? Kung gusto mong gawin din natin ‘yon, sabihin mo nang diretso sa’kin. Hindi mo ‘ko kailangang hilahin!”Halos malaglag ang panga ni Rey Jhon, hindi na nga niya inasahan ang reaksiyon ni Gabriella sa ginawa niya ay mas lalong hindi niya inasahan na magsasalita ito nang gano’n. Wala siyang mahanap na salita kaya napahilamos na lang siya sa mukha niya at tinitigan ang babae.“Ano?” Nanlilisik ang mga mata ng dalaga habang nakapamaywang na tinitigan siya. “Hanggang titigan na lang ba tayo rito? Hindi ka man lang ba mag-so-sorry sa ginawa mo? Sinaktan mo ang boyfriend—”“Boyfriend?” pag-ulit niya. Hindi siya makapaniwalang sinabi nitong may boyfriend na ito. Kusang umangat ang sulok ng labi niya. “Boyfriend mo ang gagong ‘yon—”Lumagapak ang malakas na sampal sa mukha niya na nagbigay init sa kaniyang pisngi. Napamura siya nang palihim. Hindi siya papayag na ang lalaking ‘yon ang magiging boyfriend ni Gabriella.Bakit? Bulo

Kaharap ni Gabriella ang salamin habang ninanamnam ang sarap na dulot ng pagsuklay ni Y’da Mae sa buhok niya. Pagkatapos niyang magpalit ng damit ay nag-offer sa kaniya si Y’da Mae na ayusin ang kaniyang buhok. Kaya ngayon ay pasuklay-suklay lang ito sa buhok niya.“Talaga?” tanong niya habang nasa sariling repleksiyon lang din nakatuon ang mga mata. “So, dapat pala graduating ka na?”Nakita niya ang pagtango nito. “Oo, sana. Pero gano’n talaga, eh. May mga bagay na dapat isakripisyo.”“Pero sayang,” pagkuntra niya. “Kung may dapat mang i-sacrifice, hindi ang pag-aaral mo.” “Iyon lang kasi ang nakikita naming paraan—”“How about your parents?” giit pa niya at pinipilit na siya dapat ang tama. Ano ba namang klaseng kapatid itong si Rey Jhon kung hinayaan lang na tumigil ito sa pag-aaral. “At bakit ba kasi umalis kayo rito? Eh ‘di sana—” Agad siyang umiling. Sabagay, hindi siguro alam ng pamilya ng binata na nagtatrabaho ang binata sa kanila. “Well, siguro may rason kaya kayo umalis.”

“How about you, Miss Gabriella?”Lumipas ang tatlong araw mula nang maganap ang pagnanakaw ni Rey Jhon ng halik kay Gabriella. Hindi pa rin maalis sa utak niya kung paano ito nagulat nang makitang may abs na siya. Gusto niya talagang humalakhak sa tagpong iyon pero tudo pigil siya, ayaw niyang makatanggap ng isang malutong na sampal mula kay Gabriella.Baka hindi lang isang sampal. Baka may pasobra pa dahil special siya.Halos isang oras na rin mula nang pumasok siya sa classroom na ito at nakita na naman niya ang dalaga. Bawat tanong niya ay inuuna niya munang tanungin si Gabriella bago tanungin ang ibang estudyante niya. Gusto niya kasing makitang magpigil ng galit ang dalaga at paikutin ang mga mata nito. Na para bang sa paggawa no’n ay makakaganti ito sa kaniya.Lumabas ang matamis na ngiti sa labi niya nang makitang magkasalubong na ang mga kilay ni Gabriella at umikot pa ang mga mata. Ramdam na ramdam na niya kung gaano kainit ang dugo ni Gabriella sa kaniya ngayon pero gusto la

“Stop the car! Stop the car!” Patuloy pa rin sa pag-drive si Rey Jhon kahit pa feeling bida sa isang story ang kasama niya sa kotse at paulit-ulit na isinisigaw ang linyang ‘yon. Gusto niyang matawa pero tudo pagpipigil ang ginawa niya, ayaw niyang masaksihan ang pagpapalit ng anyo ni Gabriella at baka maging si Maleficent pa at magkaroon ng pakpak.“Ano ba, Rey Jhon! I said, stop the car!” sigaw na naman ni Gabriella at panay dabog pa.Pero hindi pa rin siya nagpatigil. Hindi siya papayag na matapos na naman ang araw na ito na hindi niya makakausap nang matino ang dalaga. Ilang araw na ba ang nasayang niya? Ngayon, sa mismong araw na ‘to, sa ayaw man ni Gabriella o sa hindi ay kailangan nilang mag-usap. Gusto niyang bumalik sila sa dati at ayaw niyang madagdagan pa ang paghihirap niya.“Where are we going? What the hell, Rey Jhon! Hindi na ‘ko natutuwa! Nauntog ka ba at nakalimutan mo kung saan ako nakatira?” Bumalot na naman sa buong kotse ang sigaw ng dalaga nang mapansin nitong