"Mama, bakit nandito ako sa hospital may sakit ba ako?"umupo ako sa tabi niya at hinaplos ang buhok niya"Nako nak wag kang mag-isip ng ganyang think positive lang ha kahit anong mangyari lalaban ka,""Opo mama," naiiyak ako ngunit pinipigilan ko lang ayaw kong Makita ako ng anak ko na umiiyak. Ayaw ko na makita niya ako na pinanghihinaan ng loob dahil gusto kung ipakita sa kanya na matatag ako at matapang para gumaya siya sa akin na kahit mahirap lalaban."Ma, sino po siya?" Tanong ng anak ko nakalimutan ko pala na nandito pa Yung Doctor na tumulong sa amin naka- upo ito sa sofa dito sa private room at tila busy sa kaka-cellphone."Ahh siya si Doctor Van Andrew Harper nak siya ang tumulong sa atin. Siya ang nagdala sayo dito sa Hospital magpasalamat ka sa kanya mamaya ha.""Ma, halos magkapareho name nya sa name ko ah. Opo mama magpapasalamat po ako sa kanya." Tiningnan ng anak ko si Doc at sakto glumingon sa amin si Van naglakad siya papalapit sa amin napansin ko hindi siya 'yung t

Chapter 13 "Yes anak magiging sikat at magaling ka din na doctor paglaki mo basta't alagaan mo ang sarili mo kakain ka ng ng gulay at maraming prutas para maging healthy ka game ka ba nak?""Yes po mama, hindi na po ako magiging maarte. Kakain na po ako ng maraming gulay" "Good boy nga talaga ang anak ko pa hug nga si mama." Niyakap ako ng anak ko at doon bumuhos ang luha ko hindi ko alam kung papaano ko sasabihin sa kanya na may sakit siya. Ayaw ko siyang masaktan kapag malaman niya iyon."Mama bakit po kayo umiiyak?" bumitiw sa yakap ang anak ko at pinunasan ang aking mga luha."Wala a-anak, magpagaling ka ha pa-para makalabas na t-tayo bukas,""Really mama? Pero ma gusto kong always makakita ng Doctor at nurse gusto ko din dito," matagal niya na kasing gustong makakita ng totoong doctor at nurse sa tv niya lang kasi nakikita iyon kaya siya tuwang-tuwa na nakapunta dito."Nako andro yung ibang bata nga ayaw na ayaw sa Hospital ikaw parang gustong-gusto mo dito," natawa na lang ak

"I'm on my way malapit na ata ako sa inyo," saad sa akin ni Van sa kabilang linya isang linggo na rin ang nakalipas mula noong tinulungan niya kami. Tatlong araw din akong nag-isip ng mabuti bago ko siya tinawagan na papayag ako sa offer niya ang sabi niya sa akin na saka na lang daw kami mag-uusap kapag tapos na siya sa seminar niya."Sige sabihin mo lang kung saang kanto ka na dito na lang kita hihintayin sa labas ng bahay,""Malapit na ako," Saad niya sa tawag."Mabuti naman kung ganon,""Oo, ... " Magsasalita pa sana ako ng bigla niya akong babaan ng tawag nagulat na lang ako ng may bumusina na kotse sa harapan k."Ay alien!" Saad ko at napasigaw sa gulat lumabas siya sa kotse niya. Napansin ko din na may mga taong chismosa at chismoso na nakatingin sa amin wow ha ang lakas ng Signal ng mga tao dito. Grabi ang radar aabot hangkang kabilang kanto pero hindi ko sila masisisi kung maki-chismis sila eh sa madalang lang ang mga taong may kotse ang pumupunta sa lugar namin dahil nga hin

MADELINE POVNoong nakaraang Araw ay pasekrito akong binigyan ni kuya ng calling card kaya tinawagan ko siya at nagkita kami sa Isang Coffee shop. Pagpasok na pagpasok ko sa shop ay si kuya agad ang nakita ko sa akin nasa likoran na bahagi si kuya na hindi agad mapapansin ng mga tao dahil mayroong nakaharang na bulaklak. Agad akong pumunta sa gawi niya."Hi kuya," bati ko sa kanya at umupo sa harapan Niya. " Hi madey. I didn't expect to see you here in Cebu madey(madey)""Ku-kuya I m-miss you," hindi ko maiwasan na umiyak dahil ilang taon ko na siyang Hindi makita"Kung alam ko lang na nandito ka sana kinuha na kita noon pa." Hinigop ni kuya ang kanyang Ice coffee.Kita mo to. Hindi man lang ako tinanong kung ano gusto ko."Anong gusto mo? caramel Coffee?," nakangising sabi ni kuya. Alam na alam niya talaga ang gusto ko. "Huwag na kuya, busog pa ako." saad ko sa kanya.Natawa si kuya at tinaasan ako ng kilay."Wow, ang isang Madeline. Tinangihan ang Caramel Coffee."Sumimangot ako s

KinabukasanPababa na sana kami ng hagdan ng anak ko ng nakasalubong namin si Van na nakahanda papasok na ata sa trabaho."Good morning andro,"masayang bati ni Van sa anak ko."Good morning din po" saad ng anak ko aba siya lang ang pinansin."Good morning love" saad niya at kumidhat napag-usapan kasi namin na maging sweet kapag nandiyan ang anak ko para naman kahit papano ay makuha niya ang loob ng anak ko ."Go-Good morning din Love," naiilang ako sa kanya Kaya hindi ako makatingin ng maayos sa kanya."Nga pala may breakfast na sa dining nandoon naman si manang tresa at si manang Kasandra. I didn't eat my breakfast sa office na lang ako kakain.""Thank you. " Pasasalamat ko sa kanyang kabutihan dahil sa mayroong kaming kakainin ngayon."Bye andro aalis na si tito , bye love ," nagulat ako ng hinalikan niya ako sa pisngi. Na bato ako sa kinatayuan ko. Natulala ako habang nakatingin sa kanyang likod na nagpalakad papalabas ng kanyang mansion."Uy love pala ha may pahalik pisngi pa," ni