Share

Chapter 17

MADELINE POV

Noong nakaraang Araw ay pasekrito akong binigyan ni kuya ng calling card kaya tinawagan ko siya at nagkita kami sa Isang Coffee shop.

Pagpasok na pagpasok ko sa shop ay si kuya agad ang nakita ko sa akin nasa likoran na bahagi si kuya na hindi agad mapapansin ng mga tao dahil mayroong nakaharang na bulaklak. Agad akong pumunta sa gawi niya.

"Hi kuya," bati ko sa kanya at umupo sa harapan Niya.

" Hi madey. I didn't expect to see you here in Cebu madey(madey)"

"Ku-kuya I m-miss you," hindi ko maiwasan na umiyak dahil ilang taon ko na siyang Hindi makita

"Kung alam ko lang na nandito ka sana kinuha na kita noon pa." Hinigop ni kuya ang kanyang Ice coffee.

Kita mo to. Hindi man lang ako tinanong kung ano gusto ko.

"Anong gusto mo? caramel Coffee?," nakangising sabi ni kuya. Alam na alam niya talaga ang gusto ko.

"Huwag na kuya, busog pa ako." saad ko sa kanya.

Natawa si kuya at tinaasan ako ng kilay.

"Wow, ang isang Madeline. Tinangihan ang Caramel Coffee."

Sumimangot ako s
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status