"Puwede naman na siya umuwi, pero kailangan mo pa rin siyang alagaan dahil hindi pa siya magaling. Saka huwag mo muna siyang papapasukin ng school para hindi mabinat," saad ng Doctor sa aming dalawa ni Daylon.Sabi na nga ba malalaman at malalaman ni Daylon na hindi pa ako magaling dahil sasabihin ng Doctor.Tinignan ko si Daylon, pero umiwas agad ako dahil nakatingin siya ng seryoso sa akin. Sinabi ko kasi sa kaniya na magaling na ako at gusto ko nang umuwi. Ayaw ko kasi sa hospital dahil kapag nasa loob ako ng hospital, ay naaalala ko ang pagkamatay ng mga magulang ko. Maiintindihan naman ako nila Tita kung gusto ko nang umuwi. Pero panigurado hindi ako maiintindihan ni Daylon dahil hindi naman niya alam kung ano ang pinagdaanan ko."Ito pala ang reseta na ibibigay ko sa inyo. Nakasulat na rin dyan kung kailan at ilan ang ipapainom mo sa kaniya. Sundin mo ang mga bilin ko sa iyo iho. Kailangan ka ng girlfriend mo dahil ikaw lang ang aasahan niya." Bigla akong nahiya dahil sa sinabi

Allian's POV"Ayus ka na ba, Allian? Hindi na ba masakit ang ulo mo?" Hinawakan ko ang noo ko nang pumasok sa kwarto ko si Auntie."Medyo mainit pa, pero mawawala na rin po ito mamaya.""Bakit ka ba pinalabas agad sa hospital? Hindi ka pa magaling.""Ayaw din po kasi ni Daylon magstay ng matagal sa hospital, Auntie. Naiintindihan ko naman siya dahil ayaw ko rin po magstay sa hospital. Kaya po kinausap ko si Daylon na kausapin niya ang doctor para makaalis na agad kami. Pinayagan naman po kami dahil ayus naman na raw po ako. Kaunting lagnat na lang daw po ang meroon ako.”“Pero hindi ka pa rin ayus. Pagkadating na pagkadating mo rito sa bahay nilalagnat ka pa rin. Buti nga nandyan si Daylon para alagaan ka dahil busy din kasi kami sa kompanya namin. Pasensya ka na, Allian. Hindi kita maalagaan ngayon.” Hindi pa ako makapagsalita dahil hindi ako makapaniwala na inalagaan ako ni Daylon. Totoo ba itong narinig ko?Nawala rin naman sa isip ko ‘yun dahil alam ko naman na kaya niya lang gina