Habang naglalakad sila Lirah sa hallway palapit sila sa kwarto kung saan naka-confine ang anak ni Matias. Mahigpit ang kapit niya sa braso ni Kiray na kanina pa salubong ang mga kilay. Pagkarating na pagkarating nila sa Italy ay agad na tinawagan ni Lirah si Jenia. Iniwan lang nila ang mga gamit sa hotel na kanilang inupahan at saka nagpunta na agad sa ospital na sinabi ni Jenia. “Sigurado ka na ba, Bessy? Haharapin mo talaga sila?” hindi pa rin makapaniwalang tanong ni Kiray. Kanina pa nito kinukulit si Lirah na h’wag na lang ituloy ang binabalak. “Kailangan ko ‘tong gawin, Kiray. Hindi lang para sa akin. Kung totoong anak ni Matias ang bata, kailangan kong malaman.” “Hay naku! Basta naka-ready lang ako. Kapag sinabi mong sabunutan ko, gagawin ko agad!” Natawa si Lirah. “Ano ka ba? Hindi tayo aabot sa ganiyan.” Isa-isang tiningnan ni Lirah ang mga pintong kanilang nadadaanan. May iilang mga nurse at staff silang nasasalubong. May mga nag-uusa

“The number you have dialed is currently unavailable. Please send your message after the tone.” Napasinghap si Lirah noong marinig ulit ang automated message mula sa kabilang linya. Kanina pa niya tinatawagan si Matias ngunit hindi ito sumasagot. Wala rin ito sa bahay nila noong makauwi siya.“Nasaan ka na, Matias? Sagutin mo naman ang tawag ko,” umiiyak na sabi niya. Sinubukan na rin niyang tumawag sa opisina nito ngunit wala rin ito roon. Hindi na niya alam kung saan ba hahanapin ang asawa.Nagkataon pala na pinapunta si Matias ng daddy nito sa kanila noong araw na iyon. Kaya aksidenteng nagkasabay silang mag-asawa sa pagpunta sa mansion at narinig nito ang pag-uusap nila ng byenan. Kanina pa siya hindi mapakali at labis na nagsisisi dahil sa nangyari. Iniisip niya kung sinabi na lang niya ang totoo ay hindi na sana magagalit nang ganito si Matias. Ngunit ano nga ba ang magagawa niya? Nangyari na ang nangyari.Maayos na sana ang kaniyang plano. Pagkatapos niyang kausapin ang byenan

Hingal na hingal na napaupo si Lirah sa upuan. Agad niyang nilagok ang tubig na kaniyang kinuha mula sa ref. Pakiramdam niya ay umiikot pa ang kaniyang paningin at ano mang oras ay muling susuka.“Ano’ng nangyayari sa akin?” nalilitong tanong niya sa sarili. Sinapo niya ang dibdib ay tumikhim. Ngunit muli lang siyang nakaramdam nang pagkaduwal kaya agad siyang uminom ng tubig.“Lirah! Kumusta? Ano ang nangyari sa ‘yo? Masama ba ang pakiramdam mo? Hindi ka ba nasarapan sa luto ko? Diyos ko! Namumutla ka!” nag-aalalang sabi ni Myrna. Sinapo niya ang noo ni Lirah at pinakiramdaman ito. “Mabuti naman. Bakit ka nasusuka?”Umiling si Lirah. “Hindi ko po alam, ‘Nay. Pagtikim ko po ng ulam, bigla na lang bumaliktad ang sikmura ko.”“Nag-almusal ka ba kanina?”“Ahm… opo. Hindi ba kasabay ko kayo kanina?”“Oo nga pala. Bakit ka naman biglang masusuka sa—” Biglang natigilan si Myrna. Matagal na tinitigan niya ang alaga. “H-Hija… kailan ang huling buwanang dalaw mo?”Nangunot ang noo ni Lirah. “P

Tulala si Lirah habang nakatanaw sa bintana. Pakiramdam niya bigla ay bumalik sa umpisa ang kaniyang buhay. O mas lumala pa nga dahil ngayon ay wala na siyang gana sa lahat. Ni pagkain ay kailangan pa niyang pilitin ang sarili para sa dinadala niya.Nasapo ni Lirah ang tiyan. Buntis siya. Imbes na dapat ay masaya siya ngayon ay kabaliktaran ang kaniyang nararamdaman. Hihiwalayan na siya ni Matias. Pinipilit niyang ipaintindi sa sarili niya na darating naman talaga sila sa puntong ito dahil ipinagkasundo lang naman sila. Ngunit hindi pa rin niya mapigilang masaktan. Sa saglit na panahon na nakasama at nakilala niya ang binata ay minahal na rin niya ito. Umasa siya na magiging totoo ang lahat. Na nangyari naman ngunit sa sandaling panahon lang.Muling nanubig ang mga mata ni Lirah. Labis ang saya ang kaniyang naramdaman noong makita niyang muli si Matias. Ngunit ngayon? Parang hindi pa rin siya makapaniwala sa nangyari.“Lirah, Anak.”Agad na pinunasan ni Lirah ang mga pisngi noong mari

“Are you really leaving, Matias?” nalulugang tanong ni Jenia. “Iiwan mo na naman ako?”Napabuga ng hangin si Matias. Itinigil niya ang paglalagay ng mga gamit sa maleta. “I already told you about this. After Mateo’s burial, I will go home.” Muling bumalik sa ginagawa si Matias.Dalawang linggo na ang nakalipas noong binawian na ng buhay si Mateo. Hindi na kinaya ng katawan nito ang mga gamutan. Masakit para kay Matias na makita ang anak na naghihingalo. Lalo na kay Jenia na nakasama nito nang matagal. Kaya naman minabuti ni Matias na manatili muna roon ng ilang araw. Ngunit pagkarating pa lang niya roon ay kinausap na niya si Jenia na babalik siya ng Pilipinas. Ilang araw niyang pinag-isipan ang kaniyang desisyon. Ngayon ay sigurado na siya kung sino talaga ang kaniyang minamahal. At walang iba kundi si Lirah. Nanatili lang siya ng ilang araw dito dahil naaawa siya kay Jenia.“No!” Agad na kinuha ni Jenia ang mga damit na nilagay ni Matias sa maleta at inilabas ang mga iyon. “Hindi ak