Lahat ng Kabanata ng Elisi ni Elisa (Scarce Series #18): Kabanata 61 - Kabanata 70

Bumalik kami sa funeral para mag-bantay sa anak namin umuwi sa condo ang mga bayaw ko."Mama..." tawag ko sa dati kong biyenan nagulat ako na nandito ulit sila ng asawa niya."Hija.." tawag nila sa akin nakita ko rin ang pinsan ko mula sa likod nila."Kamusta na kayo?" tanong ng pinsan ko sa aming mag-asawa nang makalapit kami sa kanila."Nakatulog din ng maayos." sabat na lang niya sa bisita namin iniwan niya ako para puntahan ang anak namin.Sumunod sa kanya ang mga anak namin umupo kami sa dulo ng dati kong biyenan at ang pinsan ko."Ayos lang ba ang tulog mo? Kilala kita, hija." sabi ng dati kong biyenan nang tignan niya ako."Oo, Mama ayos na ayos po." sagot ko kaagad sa dati kong biyenan.Tumitig pa sila akin bago ako bumuntong-hininga."Okay na talaga ako." pag-kukumbinsi ko sa kanila."Kilala ka namin kaya nag-aalangan kaming maniwala sa'yo." sabi ng pinsan ko sa akin.Ngumiti

Makalipas nang ilang taon, hindi na ako nakaka-byahe nang hindi ko kasama ang pamilya nagalit ako para sa sarili ko dahil sa kapansanan na meron ako hindi tuloy nila nararanasang magsaya nang normal katulad nang kanilang kaibigan.Ang asawa ko ang palagi kong kasama kapag wala ang dalawang panganay ko mga binata na ngayon."Kasi naman!" bulalas ko na lang sa kanya at naramdaman kong niyakap niya ako.Nagkaroon ako ng sakit nang mahimatay ako pagkatapos ko masilayan ang mga anak ko nagalit ako sa itaas kung bakit ako nagkaroon ng matinding sakit."Mommy..." pagtawag niya sa akin nang marinig ko."Gusto ko nang mamatay..." pahayag ko sa kanya hindi ko na kaya ang nangyayari sa akin.Wala akong narinig na nagsalita kundi bumuntong-hininga na lang."Ayaw mo na bang makasama ang mga anak mo?" pagtatanong niya sa akin natahimik ako sa sinabi niya."Gusto ko pero ganito naman ang kalagayan ko ayokong maging pabigat sa

I arrived at our house and everything around was quiet. Elisa's eldest son, Richard, has been away from home since college but, even though he lives far away, he still visits us every week and never forgets."Dex? Racel? Eliseo?" pagtawag ko sa mga anak ko.Pumunta ako sa kwarto ng mga anak ko nang wala akong narinig na kaluskos mula nang namaatayan kami ng anak bumukod na kami ng tirahan. Umiiyak ang asawa ko sa tuwing nakakarinig ng iyak nang bata sa bahay at sinasabi nitong nakikita nito ang kanilang anak pati ang lola ko.May third eye ang asawa ko kaya nag-desisyon akong bumukod nang tirahan. Nang makarating ako sa second floor ng bahay namin pumunta kaagad ako sa kwarto ng mga anak ko wala sila.Pumunta ako sa kwarto namin at nang buksan ko ang pintuan kaagad kong binuksan ang ilaw. Bumungad sa akin ang pamilya ko na natutulog sa kama. Kaagad akong lumapit, at tinignan ko sila dalaga na at binata ang mga ampon ko. Ang nag-iisa kong anak na si Eliseo malaki na rin hindi ko na ka

Napangiti na lang ako nang mahawakan ko ang umbok kong tyan nagdadalang-tao ako sa bunso namin ng asawa ko. Gusto kong magkaroon ulit nang anak namiss ko ang may inaalagaan dahil ang mga anak ko malalaki na at may sarili nang ginagawa.Ayaw man noong una ng asawa ko dahil gusto niya kapag nagkaroon ulit kami nang anak 'yong nakakakita na ako hindi ako pumayag noon dahil kaya kong alagaan ang dinadala ko kahit wala akong paningin kabisado ko ang buong bahay kahit hindi ko kasama sa tabi ko ang mga anak ko.Pero, nangangamba ako nang sabihin ito nang anak ko."Ma, gusto ka namin bumalik sa dati 'yong Mama namin na kahit nahihirapan sa buhay nandyan at kasama pa rin namin at hindi ka namin nakikitang malungkot at nasasaktan gusto ko na makita kang masaya." sabi ng anak ko sa akin."Hindi ba ako masaya sa paningin mo, anak?" pagtatanong ko na lang pagkatapos namin kumain hinihintay lang na umuwi ang kapatid niya mula sa school.Kinapa ko ang

Umusog ako nang bahagya at tumayo nang mahawakan ko ang tungkod ko pupunta ako sa banyo. Kinakapa ko ang bawat dinadaanan ko at nang mapansin ko na malapit na ako may humawak sa kamay ko."Ma, hindi ka nagsabi." sabi ng anak ko mula sa likod ko."Ricky?" tawag ko bigla nang marinig ko ang boses nang panganay ko."I'm back," bulong ng anak ko sa akin.Lumingon ako sa likuran ko nang may ngiti sa labi hindi ko naramdaman ang presensiya nang panganay ko."Kuya, ikaw muna bahala kay Mama." sabi ng anak ko sa kapatid niya."Hindi ko naramdaman ang presensiya mo, anak kamusta?" tanong ko hinaplos ko ang mukha niya at may nahawakan akong balahibo sa mukha may balbas o bigote na ang anak ko."Mabuti naman ako, Ma dito muna ako nang isang linggo." sabi ng anak ko kinutuban ako sa sinabi niya.Inaya ko na lang ang anak ko na samahan ako sa banyo hindi ko pipilitin na magsabi ito sa akin nang problema. "Ma," tawa