"TAKBO pa," ani France habang nakasampay ang katawan ko sa kaniyang balikat. Nakahawak siya sa magkadikit kong mga hita habang naglalakad paroon sa likod ng mansyon. Wala akong nagawa kundi magpaubaya sa kaniya. Naabutan niya ako. Pero kung hindi lang ako natalisod, hindi mangyayari 'to."Ikaw kasi..." parang batang sisi ko sa kaniya. Aba, kasalanan niya naman talaga. Tinakot niya ako. Ayan tuloy, napatakbo ako. Nilaro-laro ko ang mga daliri ko sa may likuran niya. Hinila-hila pa ang tela ng kaniyang damit para amuy-amuyin. Ang bango-bango niya talaga."Ako na naman? Pinalalapit ka nga.."Pumasok kami sa isang pinto. Sa bungad pa lang ay amoy ko na ang mabangong pagkain. Alam ko na kung nasaan kami. Medyo nahiya pa ako nang pagtinginan kami ng mga katulong. Nakita ko pa si Aling Citas at ngumiti sa akin. Tipid ko siyang ginantihan.Makalipas ang ilang sandali ay inilapag niya rin ako. Ngunit hindi sa sahig kundi paupo sa isang mesa."S-Saan ka ba ga ---"Kusa akong natigilan nang makit

"A-ALAM mo, Shandy, sha totoo lang, inggit na inggit ako sha 'yo..." ani Jean na sinisinok pa sabay tungga sa basong pinuno nito ng alak. "H-Huwag kang mag-alala, Jean... a-alam ko naman matagal na..." aniko habang sinisinok-sinok din. Andami na naming nainom. Ilang bote na ang nauubos namin, iba-iba. Kung ano'ng bago sa paningin, sige kami bukas nang bukas. Natutuwa ako dahil nakahanap ako ng drinking buddy. Ang gaganda ng baso. Marami ring laman ang ref. Talagang naka-ready ang lugar na ito para sa inuman anytime. Iyong ice cream sa fridge ang ginawa naming pulutan nang maubos na ang mga pinaluto ko."P-Paano mo n-naman nashabi? Bakit... " Halos malugmok na si Jean sa mesa. Pareho na kaming nawawala sa sarili. "A-Alam mo b-ba... k-kung p-paano kami n-nagkakilala ng c-crush mo...?" nakangising tanong ko. Nakahilig na ang ulo ko sa mesa. Magkaharapan kami. Pilit na inaaninag ang isa't isa dahil parehas nang nanlalabo ang aming mga mata."P-Paano...?" Pinilit niyang patinuin ang sar

KINABUKASAN, dahil Monday, kailangan pumasok ni France sa opisina. Sinabi niyang uuwi na rin kami sa bahay niya. Pumayag na lang ako tutal wala rin naman akong gagawin doon. At hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko torture itong ginagawa niya sa akin. I mean, wala naman siyang ginagawang masama. Kaswal niya naman ako kung kausapin pero feeling ko medyo aloof na siya sa akin. Ni hindi na niya ako hinahalikan. Magkatabi kaming natutulog pero hanggang doon na lang. Ni yakap wala, madalas pa akong talikuran. Parusa niya ba 'to dahil sa ginawa ko? Ano ba 'yan hindi ko siya maintindihan.Dahil wala pang pasok sa school at wala naman akong pinagkakaabalahan, minsan nasama ako sa kaniya sa office niya. Nauupo ako ro'n sa table ko dati dahil hindi niya naman pinaalis iyon. Wala, madalas pagmamasdan ko lang siya habang busy sa trabaho niya. Kapag naman inantok ako, natutulog ako sa silid doon. Minsan naman nagtatanong ako kung may gusto siyang iutos o ipagawa sa akin pero palagi niyang sinasa

NAALIMPUNGATAN ako sa sunud-sunod na ring ng telepono. Nasa tabi lang pala ng ulunan ko. Doon sa kuwarto ni France.Matagal bago ko nasagot dahil nagdadalawang-isip pa ako. Baka isa na naman 'to sa mga ex ni France na manggugulo. Hay nako! Mang-aaway na talaga ako."H-Hello?" Pero sa huli ay sinagot ko pa rin. Maigi nang malaman ko kung may iba pa siyang babae maliban sa akin. Malilintikan talaga siya sa akin."Who's this? Nasaan ang kapatid ko?"Ngunit boses ng lalaki ang narinig ko. Arogante.Napalunok ako. Kapatid? Si Blue Eyes pa lang ang nakikilala kong kapatid ni France. At sa tono ng pananalita ng lalaki alam ko nang hindi ito si Blue Eyes. Iba ang timbre ng boses nito, medyo soft kumpara rito ngunit halatang may pagkamasungit."G-Girlfriend niya 'to. Nasa shower room pa siya eh," kiming tugon ko."Katukin mo. Sabihin mo urgent. Ayoko nang pinaghihintay ako."Nanlaki ang butas ng ilong ko. Aba. Ang bossy nito ah."Ano ba 'yong sasabihin mo? Puwede namang ako na ang magsabi." Pi

SA likod ako dumaan para hindi kami magpang-abutan. Buti't hindi naka-lock ang pinto. Konektado iyon sa kitchen kaya kunwari ay nagtitimpla ako ng kape. Sa ganoong sitwasyon niya ako naabutan."Please, make it two." Saglit ko lang siyang nilingon. Naupo siya sa upuan sa may dining table.Tahimik ko lang siyang sinunod at mayamaya nga ay ipinatong ko ang tasa ng kape sa may tapat niya. Maging ang sa akin ay dala ko rin. Napatda pa ako nang maramdamang ipinulupot niya ang isang kamay sa beywang ko."I'm sorry," pabulong niyang sabi habang nakatingin sa akin. "I should have done it before."Napakunot ang noo ko. Ang alin? At bakit siya nagso-sorry? Ano ang tinutukoy niya? Iyong pagpapakasal ba?"A-Ako dapat ang mag-sorry," kabadong tugon ko. "D-Demanding akong masyado. Hindi ako makapaghintay. Parang wala akong tiwala sa 'yo. A-Alam kong may ibang bagay ka ring pinoproblema at inaasikaso..." Iniisip ko ang mga narinig kanina. Ano kaya iyon? Tungkol saan? Galit siya kanina, pero ngayon ba