YUMI I was playing with Reign nang may sunod-sunod na sasakyan na dumating. Gulat akong natulala na nakatingin sa labas. Si Sir Rex! Salamat naman. Mabilis akong tumayo at buhat si Reign na palabas sana para makita ko ang boss ko na kung maka-feeling excited naman ako ay parang asawa ko ang dumating. Lalapit na sana ako nang manlaki ang mga mata ko sa babaeng nasa likod ni Sir Rex, na hawak-hawak niya ang kamay, habang sumusunod sa kaniya. May… may diyosa!!! Ang ganda niya! Nakanganga akong nakatingin sa kaniya. Her soft white skin, her chestnut brown hair. And her eyes… her eyes na parang nangungusap. Ay hindi, mukha pala siyang anghel… Pero teka… ang sabi ay lalaki lang ang mga anghel kaya hindi pala siya anghel, diwata! Ay parang diyosa naman din ang mga diwata pala! Ah basta maganda siya. Sobrang ganda! Kaya naman pala… kaya naman pala hindi maka-move on si boss. I looked at my boss and smile. Halatang masaya na siya. Sino nga naman ang hindi magiging masaya na ang akala m

YUMI Kanina pa ako napipikon sa pinagsasabi ng lalaking ito. Ang akala ko pa naman ay ang tungkol sa amin ang sinasabi niya pero tungkol pala sa pamimintang niya sa akin sa pagkamatay ng pamilya niya. At ang galing na ibintang pa sa akin ang pakikipagsabwatan sa mga Italiano na iyon. Siraulo! I sighed. Ayoko man magpaliwanag ay mukhang kailangan ko nang gawin. And then I explained… pero nakakainis na sa haba ng sinabi ko ay biglang— “Inaamin mo na ngayon na ikaw ang bumaril sa akin.” Damn… That's not a question. He said that with certainty. Parang siguradong-sigurado na ako nga ang gumawa ng pamamaril sa kaniya. “Kung ako ‘yon ay patay ka na!” galit kong sabi. Totoo naman. Kung ako iyon ay siguradong nauna pa siya sa pagsabog ng pamilya niya. Masamang tingin ang ibinigay niya sa akin pero ano rin. Ginantihan ko lang din ng masamang tingin ang ibinibigay niya. Ano ‘yon?! Siya lang pwede magbigay ng masamang tingin? Kagago! Nagpapaliwanag na nga ako pero ayaw pa rin alisin

YUMI In every move. In every in and out of Ice length in my drenching cavern, I feel like my eighteen-year-old self. Impulsive. Adventurer. Explorer. Full of hopes. That was why I said my name was Hope when we first met. That was a beautiful romance between us. At puno ako ng pag-asa. Pag-asa na baka pwedeng magpatuloy kami noong umpisa. Pag-asa na unti-unti nawala dahil kamatayan ang katumbas ng pag-alis sa Incognito. Ang muling pag-ulos ni Ice ang dahilan kaya napatitig ako sa kaniya. At kahit anong pigil ko sa mga braso ko na yumakap sa lalaking nasa ibabaw ko ay hindi ko pa rin nagawa. Ang mga braso ko ay pumulupot na sa kaniya at kung ang katawan ko lang ang pagbabasehan ko sa dapat kong gawing desisyon ay si Ice pa rin ang pipiliin ko. I let Isidro delve me deeper, fill me more, and fuck me harder. At pucha… ayokong mabaliw sa nararamdaman ko pero nilulunod ako ng libog ko sa lalaking ito na dahilan bakit basang-basa na ako at sarap na sarap sa bawat pagpasok at paglabas ni

YUMI I woke up na nasa tabi ko pa rin si Ice. I kissed his forehead at masayang isiniksik ang ulo ko sa leeg niya. Nakangiti ako nang biglang maisip ko ang email na nabasa ko nakaraan. Nga pala… Napatuwid ako ng higa at napabuga ng hangin. Ano na bang nangyayari sa akin at hirap ako magkontrol ng nararamdaman ko? Sa ilang taon na tinikis ko ang sarili na magpakita sa kaniya na nagawa ko naman ay… bakit nabalewala ang lahat ng ‘yon? Bakit ang bilis kong nahulog? Tumaas-baba ang dibdib ko as I heavily sighed. Working to Incognito before made me busy, kaya nagawa kong ma-divert ang utak ko sa mga trabaho, at hindi isipin si Ice. But now… Questions are thrown at me by my guardian devil. Mga tanong na kung handa na nga ba ako talagang makipagbalikan kay Ice? May dapat pa kasi akong malaman sa likod ng email na nakita ko lang nakaraan. Maliban sa dapat malaman ay kailangan ko ang taong dapat ay target ko years ago. Alam ko na matutulungan niya ako. Muli akong tumagilid at tiningnan a

YUMI Isang linggong mahigit na mula nang iwan ako ni Isidro nang walang paalam. Ang walanghiya at hindi na talaga nagparamdam. Huwag lang talaga ako matamaan na naman ng kamandag ng lalaki na ‘yon at baka nakabuo na naman kami ng bata. Ayoko… huwag naman. Hindi ko pa nga nahahanap ang kambal namin kaya ayokong magkaroon na naman ng panibagong alalahanin. ‘O, Diyos kong mahabagin. Patawarin mo ako sa aking kapusukan. Hindi ko na talaga uulitin ang bumukaka para sa lalaking ‘yon. Promise! Walanghiya po si Isidro! Guwapo siya, masarap at matigas pero… pero walanghiya talaga siya! Gano'n na lang ba 'yon. Pagkatapos niya magpasarap ay iiwan na lang niya ako ng walang paalam?!' Itinigil ko ang kalokohang panalangin ko. Huminga na lang ako ng malalim para mawala ang inis ko kay Ice. May kailangan akong gawin na trabaho ngayong gabi at kailangan kalmado ako. Muli kong tiningnan ang ayos ko sa salamin. Langya! Ang seksi ko naman masyado! Tingnan ko lang kung hindi ko maakit ang aboga