ICE "Are you insecure with Rex?" A question from Mayumi that made me clench my jaws. Insecure? Me? I'm not. I am Isidro Andrade Ferreira. No one could make me feel insecure, even Rex Pellegrini. I know my worth. “No,” I answered and walked towards her. Kanina pa ako lapit ng lapit at kanina pa siya layo ng layo. “Then why bring up this matter?!” she hissingly asked at kanina pa rin siya umiiyak. Wala naman nakakaiyak sa tanong ko. Why she needs to cry? And I also answered her 'why' query with what she was asking. I said that I wanted to know why she changed after that afternoon. That goddamn fucking afternoon after she talked with Rex! We are good together after we get here on the island. I love her so much but… but she kept making me feel she wanted to be with Rex rather than me. That her loyalty is with Rex and not with mine. Yes, I know the hellish fact that she admires that man so much for protecting her when she had no memories, but I am here with her now. I am here

ICE I woke up without Yumi in my arms. Fuck headache! Naparami ang inom ko kagabi. Bumangon ako at ibinaba na ang mga paa sa sahig. Nasa banyo si Yumi at naririnig ko ang tunog ng tubig na tumutulo mula sa shower. Hindi naman sana ako mapapainom nang marami kung hindi dahil sa nabuhay kong asar nang makita ko ang mukha ni Alguien. Sim. Não gosto de Alguien Esposito. Who would like a guy like him who hurt and caused harm to his wife? His wife, who happened to be my sister. Half-sister but still my only sibling in this fucking yet fantastic world. Pinakinggan ko ang tulo ng tubig mula sa banyo, malakas pa rin kaya siguradong matagal pa bago matapos si Mayumi. I took my phone from the side table and call someone that I seldom talked to but always there for me once I need her to give me her positive thoughts and kindest words. “Ice! Hur mår du?” Freya answered me as instantly as always. Excitement in her voice made me smile. “Vad hände? Nakalimutan mo na ba ako? Ilang buwan na wala

ICE Kung ano man ang gumugulo sa isipan ni Mayumi ay kitang-kita sa anyo niya. She will surely say she’s fine if I ask what’s the problem but it’s obvious she’s not. I followed her making steps in the ice above the waters of the place. Inangat ko ang tingin ko at tinanaw ang pupuntahan namin. We were nearing it. Natatanaw na ang buong mansion ni Sloane na ginawang orphanage mula sa kinatatayuan namin. Kung paanong si Sloane Siegel ang nagtago sa kambal ay nakakapagtaka talaga sa akin. Sloane is my cousins’ friend dahil iisa lang ang psychiatrist nila nina Lash at Thea. Trace accidentally helped her when she tried to kill herself was another thing. Ang nakakagulat lang ay ang pagiging malapit ng triplets kay Sloane at doon naiwan ang kambal sa teritoryo nito. “I haven’t seen Sloane personally. Is she pretty? Did her photos do her justice?” tanong ni Mayumi na hindi ko maiwasan na hindi mapangiti. “Ikaw man lang ang maganda sa paningin ko,” biro kong totoo, maraming maganda but Ma

ICE Absent-mindedly ay kanina pa ako napapangiti habang nakatingin kay Mayumi at sa mga anak namin. Mabuti na lang at magagaling sina Ebony at Ivory magsalita ng English kahit ang mga kasama nila ay Greenlandic ang gamit na salita. Kanina pa na sila lang ang iniintindi ni Mayumi. At ang dalawang bata na kahit ngayon lang kami nakita ay agad nakagaanan ng loob ang mama nila. And who wouldn’t? Mayumi is a lovable person. Kahit sino ay madaling nakakapalagayan ng loob nito. Kung hindi nga raw siya pinalaki sa Incognito ay siguradong isa siyang preparatory teacher o pediatrician, she love kids. Iyon din ang rason kaya napalapit siya sa triplets, the three were her only family in Incognito before. “Mama…” narinig kong tawag ni Ivory sa atensyon ni Mayumi. “Where are we going to live after we leave here?” Napalingon sa akin si Mayumi. Nasa mga mata niya ang kalituhan sa isasagot. “Your… your father will surprise us,” she smiled to remove her worries at muli akong tiningnan. “Tama ba a

ICE Today is the day. I take another look at the mirror to check my suit and it fits perfectly. Gusto ko nang makita si Mayumi pero ayaw pumayag ni Mama na puntahan ko siya sa kuwarto kung saan siya inaayusan at kinukuhaan ng mga pictures at video. Kanina ay may mga photographer at videographer din dito pero saglit lang naman ang pagko-cover sa akin. “Masyado ka nang guwapo. Bigay ko na ang araw na ‘to sa ‘yo.” Napalingon ako sa nagsalita. I chuckled at lumapit siya sa akin. He hugged me and I hugged him back. “Thanks, Patricio.” I tapped his back. “Salamat at dumating ka.” “Yeah, hindi kita matiis.” Natawa ako sa biro ni Trace sa seryosong tono. Gusto ko siyang kumustahin kaso baka imbes na okay pa ang mood niya ay mawalan na naman ng gana. Siya pa naman ang best man ko. “I’m with Paige.” “Nice. And Freya?” “Nauna kaming umalis ng Pilipinas ni Paige. May meeting pa siya sa Malacañan Palace ang kapatid mo. Prinsesa nga naman.” I smirked with that. Totoo naman na masyado