Semua Bab Hiding the Billionaire's Daughter : Bab 191 - Bab 200

Damian's POVKANINA pa hindi mapakali si Margot at nagpapabalik-balik ng lakad sa harap ko. Halata ang inis sa lukot nitong mukha na puno ng kolorete. Nasa loob kami ng kitchen ng unit ko at kasalukuyang nag-aalmusal."Hanggang ngayon, wala pa rin!""Margot, will you relax? Ilang araw ka nang ganyan.""E, paano, sinasagad talaga ng babaeng iyon ang pasensya ko! Ang tagal na, wala pa rin tayong balita mula sa kaniya!""Maghintay pa tayo.""Hanggang kailan tayo maghihintay? Hindi pa ba sapat ang isang linggo!""Margot, Anya is in shock. At galit iyon sa atin kaya hindi niya basta-bastang ibibigay ang gusto natin.""Well, fuck her! Palibhasa, selfish siya. Ganyan na iyan simula noong bata pa kami. Gusto niya siya lagi ang bida! Gusto niya, sa kaniya lang ang atensyon at pagmamahal ng mga magulang namin. Akala mo kung sino! Nasa loob naman ang kulo!"Napapikit ako sa lahat ng narinig. "Margot."I looked at her with disappointment. Alam kong nadadala lang siya sa emosyon niya, pero napag-u

Anya's POVMATAGAL kong sinalubong ang matalim na mga titig ni Damian. Kung tutuusin, ako ang dapat na magalit pero bakit binabaliktad pa niya ang sitwasiyon?"Hindi ko nilalason ang isip ng anak ko. Baka naman kung ano-ano ang pinaggagawa n'yo sa harap niya habang wala ako kaya ganoon na lang magsalita si Andi!"Ilang sandali kaming nagkatinginan na parang nagsusukatan ng tingin. Maya-maya ay binawi niya ang paningin niya, inis na umiling at tinangka na umalis.I grabbed his arm to stop him. "Hindi ako katulad ng iniisip mo, Damian. Bakit ba parang masamang babae ang tingin mo sa akin? Naniniwala ka ba talaga na ganoon akong klaseng tao? Na ganoong klaseng babae ang pinakasalan mo?""Hindi ko rin naisip noon na magloloko ka."Mariin akong pumikit. "Hindi nga kita niloko! Maniwala ka naman.""Dahil lang sa sinabi mo, paniniwalaan ko na? At ang nakita ng mga mata ko, kasinungalingan, ganoon ba?"Nagbuga ako ng hangin. Bakit pa ba ako nagpapaliwanag? Bakit pa ako umaasa na maniniwala si

Anya's POVMATAGAL kaming nagkatitigan bago tumawa si Damian na para bang may nakakatawa sa sinabi ko. "Stop trying to be funny."Sa kabila nang pagtawa niya ay halatang-halata ko ang inis sa mga mata niya."Mukha ba akong nagpapatawa? Ang mga luha ko, ang pagmamakaawa ko, joke lang ba itong lahat para sa iyo?"Gusto kong magmura sa sobrang inis, pero napapagod na ang puso ko sa pakikipag-away. Gusto ko rin ibigay sa anak ko ang gusto nito—ang makasama ang papa niya. At para mangyari iyon, alam kong kailangan kong tanggapin na hinding-hindi na babalik sa akin si Damian. Na si Margot na ang mahal niya at kapag nawala ako, si Margot na rin ang tatayong pangalawang ina ni Andi.Kung gusto kong sumaya at maging maayos ang buhay ng anak ko oras na iniwan ko ito, ngayon pa lang, kailangan ko nang ayusin at tanggapin ang lahat. Kailangan kong sanayin si Andi sa presensya ni Margot, at kailangan kong masanay na makita ang mag-ama ko... masaya kasama ang ibang babae. Kasama ang stepsister ko.

Anya's POVNAKASUOT ako ng sweet floral dress na may spaghetti straps at hanggang hita lang ang haba ng laylayan. Matapos akong paayusan ni Luci kanina, nag-shopping kami at kung ano-anong pampaganda ang binili namin.Katulad niya ay nagpaputol din ako ng buhok. Ngayon ay hanggang balikat na lang ang haba ng buhok ko at medyo pinakulot ko rin ito. Inayusan din ako at nilagyan ng kolorete kaya ang dating maputla kong mukha ay may kulay na ngayon."Saan ka ba nanggaling? Kanina ka pa hinihintay—" natigilan sa pagsasalita si Damian nang mapansin ang ayos ko. Kabababa lang nito mula sa hagdan.Napahawak ako sa buhok ko at napangiti habang naglalakad palapit sa kaniya. Bumaba ang paningin niya sa kabuuan ko bago muling nag-angat ng paningin sa akin. Punong-puno ng paghanga ang mga mata.Napasikdo ang puso ko nang muling magtama ang paningin namin. "Sorry, ginabi ako. Nagpasama pa kasing mag-shopping si Luci."Matagal na nawalan ng imik si Damian habang nakatingin lang sa akin. Nang salubun

Anya's POVMALAKI ang ngiti sa mga labi ko habang hinahagod ng tingin ang bawat tanawin na nadadaanan namin. Ever since, I always loved joyriding with Damian and Andi. May kung anong saya akong nararamdaman sa twing bumibyahe kami nang malayo at magkasama."Don't eat or drink inside my car."Natigilan ako sa pagbabalak na buksan ang coke in can na hawak ko dahil sa sinabi ni Damian. Nagtataka ko siyang nilingon."Bakit? Noon naman, sa loob tayo ng kotse kumakain, ah?""Noon iyon. Mukha bang may karapatan ka pa rin gawin iyon ngayon?"Matagal na sandali akong hindi nakapagsalita dahil sa sinabi niya. Gulat at sakit ang una kong naramdaman. Ah, oo nga pala. Nakalimutan kong wala na nga pala akong karapatan."Sorry, nakalimutan ko." Ngumiti ako at binalik na lang ang coke sa lagayan. "Kumusta pala sa office? Hectic ba ang schedule mo?""Kailan ba hindi naging hectic ang schedule ko?" balik tanong niya sa pasubladong paraan.Umismid ako. "Ah, paano ang trabaho mo? Marami ka bang trabaho n