Era’s POV Hindi iniwan ng mga mata ko ang kanyang mukha habang kinukumbinsi niya ang mga magulang kong paniwalaan siya lalo na ang Daddy Mel ko. Kung sinceridad man ang pagbabasehan, sobrang dama ko ang bawat katagang binitawan niya, lalo ng titigan niya ko ng mariin sa mga mata habang sinasabing mahal niya ko. Sobrang damang-dama ko ang saloobin ng puso niya na dumirekta sa puso ko. Ni ‘di ko namalayan ang paglandas ng luha sa mga pisngi ko habang tinititigan at pinapakinggan ang mga sinasaad niya. Kinagat ko ang pangibabang labi upang pigilan ang pagkawala ng hikbi sa mga labi ko. Sobrang nahiya ako sa sarili na pinagdudahan ko ang pagmamahal niya para sa’kin. “Sana hayaan niyo po akong alagaan siya. Hayaan niyo kong ipadama sa kanya ang pagmamahal ko at mapunan ang mga mga araw na wala ako sa tabi niya at ang mga pagkukulang ko. Hayaan niyo po sana akong gawin lahat upang maibalik ang tiwalang nawala niya para sa akin,” saglit na napayuko ito at mabilis na pinunasan ang pumatak n

Nakatambay muli ako sa terrasa upang makalanghap ng sariwang hangin. Muli’y nagbabasa ako ng Guide to a healthy pregnancy ng maagaw ang atensyon ko sa ibaba ng terasa. Unti-unti ko ibinaba ang hawak na libro habang labi ko. Dahan-dahan akong dumungaw sa ibabaw ng terasa upang tanawin ang taong nakatayo habang pinapanood si Kuya Renz kung paano magsibak ng kahoy. Kay raming kahoy na pinakuha si Daddy sa kung saan na ngayo’y nakahelera at nakapatong sa isa’t-isa bilang sunod na pagsubok ni Nicco.. Naaawa na nga ako ng malaman kong tatlong higanteng drum ang pinag-igib ni Nicco mula sa deepwell ilang metro ang layo mula sa bahay namin na kahit abundant naman kami sa tubig. May-ari nga kami ng number one water refilling station sa bansa, ang Lardizabal Crystal Water na may mahigit isang daang branches na sa buong Pilipinas. Kahit putulan man kami o mawalan ng tubig sa mansion, our branches can deliver tons of bottled water for us. Grabe talaga ang galit at sama ng loob ni Daddy kay Nicc

“By the way, how was Sam and our baby?” tanong ko sa kanya. Kakatapos ko lang linisin ang sugat niya at lagyan ito ng benda.“Emmanuelle is doing great!” Masiglang saad niya. Bakas ang saya at excitement sa mga mata niya. “Nagdagdag ng dalawa pang nurse si Daddy to take good care of Samantha and so she intake only healthy foods.” “If you get a chance, can you at least whisper to Emmanuelle how much I love her? Gustuhin ko mang makita siya pero natatakot akong baka ikasama ng loob ni Samantha ang makita ako at baka mapano pa ang anak natin.”“Don’t worry, sweetheart. I will bring you a photo of Emmanuelle, tomorrow. I have her 3D photo and she’s so adorable, just like you.”“Talaga?” Tumango-tango siya sa akin.“Yes, sweetheart. Sana kung pwede lang hilahin yung araw para lumabas na siya upang makapiling nating dalawa.”“Oo nga eh.”“And ofcourse our twin. I’ll be a father of three in an instant! Ang saya, nun tapos kapiling ka pa mas masaya yun.” Ngumiti lamang ako sa kanya. “What

Samantha’s POVPagkalabas at pagkalabas ko ng suite namin ng anak ko ay ‘di ko na maawat ang pag-agos ng luha sa mga pisngi ko. Nasasaktan yung puso ko na iwan siya ngunit kailangan. Naninikip ang puso ko sa galit, sa sakit, sa pangungulila, sa konsensya. “Ma’am saan po kayo?” Untag sa akin ni Olen, ang inatasang bodyguard ni Sir Manuel upang tulungan akong hakutin ang mga gamit ko mula sa mansion ng mga Sandoval. Kay laki ng kasalanan ko sa pamilya nila. Sobrang bait at inalagaan ako ng mag-asawang Sandoval pati na rin ni Nicco at ni Era. Wala akong magagawa, sumusunod lamang ako sa gusto niya dahil kung hindi ipapalaglag niya ang bata sa sinapupunan ko.“Mauna ka na muna sa sasakyan, dadaan muna ako ng banyo, saglit.” Saad ko sa kanya na hindi tumitingin sa kanyang gawi upang itago ang luhaan kong mukha. Lumihis ako ng daan at pumasok sa isang girl’s comfort room. Nagila ako ng bigla akong hinawakan ng mahigpit sa braso ng taong kasunod ko. It was Noel, Emannuelle’s father. “Noel,

Era’s POV“Ano yan?” Nakakunot noo na tanong ko kay Kuya Renz nang pagbaba ko sa hagdanan ay nakasalubong ko itong may pasan-pasan na puting sako sa balikat. Napahinto ito saglit at napatingin siya sa akin. Nagningning ang mga mata nito at kay lapad ng pagkakangiti na para bang kinikilig.“Sundan mo ko sa kusina ma’am nang malaman mo ang laman tiyak na ikakatuwa mo to at nang kambal," nakangiting saad nito sa akin.Bigla naman akong na-intriga at na-excite sa sinabi nito. Nagpatuloy ito sa paghakbang at nauna sa akin patungong kusina. Ninais kong sundan ito ngunit napatingin ako sa gawi ng pintuan ng makitang papasok ang mga magulang ko sa loob ng aming bahay. Sabay ang mga itong pumasok habang nakakapit sa isang braso ni Daddy si Mommy.Kaya imbes na sundan si Kuya Renz papuntang kusina ay inuna kong lapitan ang mga magulang ko upang batiin ang mga ito at halikan ang pisngi ng bawat isa.“How was your day?” Dad asked me, sabay akbang ng isa niyang braso sa balikat ko. He pulled me cl