All Chapters of Stuck on you: The brat and the broken billionaire: Chapter 61 - Chapter 70

Era’s POV“Daddy Manuel, tama na po. Okay na po yan,” awat ko sa Daddy ni Nicco ng makita ko itong pasan-pasan ang dalawang timba ng tubig patungo sa likod ng bahay. "Don't worry, Era. I'm good!" Masiglang saad nito. Bahagya lamang niya akong sinulyapan at nginitian ngunit tuloy-tuloy pa rin ang malalaking hakbang nito patungo kung saan nakalagay dalawang malalaking drum. Binalak kong sundan ito ngunit naagaw ang atensyon ko sa kasunod na sasakyan nito, si Nicco. Inihinto niya ang sasakyan sa bakuran ng mansion. Pinatay ang engine ng kotse, binuksan ang pintuan at bumaba mula rito. "Asawa, yung Daddy mo, awatin mo na," utos ko sa kanya. Humakbang ito palapit sa akin. Inakbayan niya ko at sabay naming tinungo ang kinaroroonan ni Daddy Manuel."Kanina ko pa yan inaawat, sweetheart, ayaw talaga makinig. Ewan ko saan nagmana katigasan ng ulo ng matandang yan-" natawa ito at natigil sa pagsasalita ng hampasin ko ang tiyan nito. Bahagya pa itong umiwas at hinuli ang kamay ko. "Tatay mo

Xhymich POV Kay lakas ng buhos ng ulan. Kumikidlat. Kumukulog. Sobrang lakas pa ng hangin. Isa-isa nang nawawala ang mga kasama kong estudyanteng nakikisilong habang hinihintay ang mga sundo nila. Wala ang tiga sundo ko. I told my driver not to fetch me up dahil may susundo sa akin. Kay aga naming pinauwi dahil may darating na bagyo ngunit heto ako’t parang tangang naghihintay sa waiting shed sa labas ng campus mahigit kahating oras na ang lumipas. I kept on glancing at the phone I was holding. Nagbabakasali na may text o tawag mula sa kanya ngunit wala. Hindi naman sira ang signal dahil may pumapasok na text sa akin at mensahe mula sa group chat naming magkakaklase. “Vrix, where are you?” I texted him again sa hindi ko na mabilang na beses. He’s my first love, my first boyfriend, my first in everything. We’ve been together for a year now but just lately he has changed. He has changed a lot. I wanted to talk to him to clear things out between the two of us. I tried to reach him even

No! Hindi! Kay bilis kong tumalikod upang iwan siya habang yakap-yakap ko ang anak kong si Ranz. Hindi totoo yung nakita ko! Hindi ko matanggap! Hindi ko kayang paniwalaan! Lalo at ayaw tanggapin ng puso ko! Hindi ako bingi at lalong hindi ako bulag. Rinig na Rinig ko ng tawagin siyang Daddy ng ibang bata. Kitang-kita ng dalawang mga mata ko kung gaano niya kamahal yung batang tinatawag siyang Daddy ng maluha siya sa tinuran nito na baka hindi na niya ito mahal. Rinig na Rinig ko at kitang-kita ng dalawa kong mga mata pero ayaw pa rin maniwala ng puso ko. Hindi ko kayang tanggapin na magagawa sa akin ng asawa kong lokohin at pagtaksilan ako. Sa loob ng mahabang panahon na pagsasama namin ni isang beses ay hindi niya naipadama sa aking may kulang sa akin, na hindi ako sapat, na hindi siya kontento sa pagmamahal na ibinibigay ko sa kanya araw-araw. Sa katunayan laging niyang sinasabi na higit yung mga binibigay ko, na sobra-sobra ako para sa kanya, na sapat lamangng ako! Muling

Ate Eds Point of View Part III Dama ko ang pananabik niya at tuwa ng sa wakas ay masilayan niya kami ni Ranz. Hindi na siya naghintay na dumilim. Tila pinalipad agad nito ang kotse papunta sa bahay pagkatapos kaming mag-usap dahil yung dalawang oras na biyahe mula sa siyudad papunta rito sa probinsya ay isa’t kalahating oras lang niya binyahe. Insakto pagdating niya’y nagising na muli si Ranz. Pagkababang-pagkababa nito mula sa sasakyan ay kumaripas ng takbo si Ranz papunta sa kanya habang nakatanaw lamang akong salubungin niya ng yakap ang anak naming dalawa. Kay bilis kong pinunasan ang luhang kay bilis na tumulo sa pisngi ko. Naiyak ako para sa anak ko. Dama ko ang panananabik nila pareho para sa isa’t isa. Binuhat niya si Ranz at mahigpit na niyakap. Nagtagpo ang mga mata naming dalawa ng tignan niya ko. He smiled at me and sincerely mouthed, thank you. Tipid akong ngumiti sa kanya pabalik. Nagbawi siya ng tingin ng may sinabi si Ranz sa kanya. Tumalikod ako at pumasok sa loo

Hindi kami nagkaroon ng gender reveal dahil yung babies ko sa sinapupunan ay magkaharap habang mahigpit na magkayakap sa isa’t isa at sa sobrang dikit nilang dalawa ay nahirapan si Doc. Jinkee na makita sa ultrasound ang kanilang gender but it’s okay at least nandoon pa rin yung excitement naming mag-asawa kung anong posibleng gender ng twins namin pero kahit anong ibigay ng Diyos sa amin ay buong puso naman naming tatangpin. We've prayed and waited for them to come at sobrang swerte pa namin dahil dalawa agad. Pinarada ng asawa ko ang sasakyan namin sa parking lot ng hospital. Pinatay niya ang makita. Binuksan ang pintuan sa driver seat at bumaba. Kay laki ng mga hakbang nito na umikot sa harapan ng kotse patungo sa side ko. Hinintay ko siyang pagbuksan ako ng pintuan. Ilang saglit lang ay Inalalayan na niya akong makababa mula sa shotgun seat. Ingat na ingat ito sa pagalalay sa akin at mariing nakabantay sa bawat hakbang at aapakan ko. Sa sobrang laki ng tiyan ko ay nahirapan akon