Todos os capítulos de Carrying The Professor's Twins : Capítulo 61 - Capítulo 70

KASPER I WOKE up with a harsh splash of cold water on my face. Sa gulat ko ay diretso akong napatayo ngunit nahila rin pababa ng kung anong bagay. Nangunot ang aking noo, I don't have any idea of what's happening. The last time I checked, I planned on hitting on a woman for a night then when we were in a parking lot, someone covered my face with something black the reason why I don't see anything.What the hell... Don't tell me, I am kidnapped?! "Where am I? Sino kayo?" Matapang kong tanong nang may maramdaman akong kaluskos. Imbes na sagutin ako ay napaubo pa ako nang makalanghap ng sigarilyo na sigurado akong ibinuga sa akin. "Fuck you! Sino kayo? Anong kailangan ninyo sa akin?! Kapag ako nakalabas dito, I swear! Papatayin ko kayo!" Sinubukan kong kumawala sa pagkakatali ngunit hindi ko magawa, bagkus ay mas humihigpit pa ang tali sa tuwing nagagalaw ko. "Anong kailangan ninyo?! Ha? Pera? Then I will fucking give it to you! You don't have to make me a hostage like you are some o

THE POLICE officers confirmed that Lisa really kidnapped my children. Hindi ako naniniwala, ayaw kong maniwala dahil kahit papaano ay kilala ko si Lisa. Hindi ko maalalang nagawan ko siya ng masama para gawin niya sa akin ito ngunit nang mapanood mismo ng aking sariling mga mata ang CCTV footage ay halos madurog ako. Paano niyang nagawa sa akin iyon? I have been good to her! I treated her as my family! We treated her as part of our lives then she'd do this?! Nanghina ang aking mga tuhod at basta na lang napaupo. Mabuti at may upuang nakasalo sa akin. I want to be strong, I want to gain strength to find solution on how I could able find my children but I couldn't help but to cry like a lost child. Hindi ako puwedeng umiyak dahil pakiramdam ko, marami ng nangyayari sa mga oras na ito. "Matagal na po ba ninyong kasama ang suspect, ma'am? Parang planadong-planado ang gagawin niyang ito." Anang police. "Mula sa scrub suit bilang yata ay nagpalit ng mas maganda at magarang damit kung saa

HALOS manigas ako sa aking kinatatayuan matapos marinig ang sinabi ni Lisa. Siguro ay sa sobrang galit niya sa akin na hindi ko alam kung saan nanggagaling ay nasasabi niya ang mga bagay na ito. "Ano? Hindi ka naniniwala?" Ngumisi siya sa akin. "Edi, huwag! Tingnan mo na lang, panoorin mo. Panoorin mo kung gaano ka kalaking isang uto-uto," sambit niya at tinalikuran ako. Hindi ako naniniwala. Paano kong pagkakatiwalaan ang taong trinaydor ako? Ha! Hindi na, hinding-hindi na ako maniniwala. "Dalhin mo na lang ako sa kung nasaan ang mga anak ko, Lisa. Huwag ka ng maraming sinasabi dahil sa tuwing may salitang lumalabas diyan sa bibig mo ay hindi ko paniniwalaan. Traydor ka na nga, sinungaling ka pa." Walang emosyon kong sinabi. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa at saka nakakainsultong nginisihan. "Alam mo nakakaawa ka, you do evil things for others, you obey their evil deeds. How about you? Ano bang nagawa mo para sa sarili mo? Para sa pamilya mo?" Taas noo kong tanong. "Iyan

NANGINGINIG ang kalamnan ko sa mga kaganapan ngunit alam kong hindi ako maaaring manghina ngayon dahil natatakot akong muling umiyak ang mga anak ko. I was embracing them tightly even though my body is shaking with the sounds of gunshots. Wala akong ideya sa mga nangyayari! Pumunta ako rito para kunin ang mga anak ko at saka matiwasay na maiuwi, hindi ganitong may putukang magaganap! Sa pagputok ng baril kanina ay madali kaming itinakbo nina Silas at Lisa sa isang sulok! Sila covered us with his big frame and when we successfully sheltered away from the gunshots, he kissed my forehead. Kinuha ni Silas si Prescilla sa akin. "I love you, I love you, I love you!" Tila nagmamadali niyang sinabi at humalik sa aking labi, ganoon din ang ginawa niya sa kambal. "Lisa will protect you, okay? I know that you don't trust her because of what she did but please, for now, do so." Saglit siyang sumulyap kay Lisa sa likod ko at tumango. "I have to find Chealsea to prevent her from saying anythin

||SIX YEARS LATER|| "MY pretty tita-ninang!!!" A bouncy cutie little girl jumped in my arms the moment I opened the door of my house. "Savsav misses you so, so, so, so muuuuchhh like trillion dollars!" She moved away from my embrace and gestured her hands how much she misses me. Aww... My sweet little darling. "Tita-ninang missed you so much, too!" I said and opened my arms widely, welcoming her another warm hug. "I love you, little princess! Tita-ninang is so happy you're here!" Pinupog ko ng halik ang bata dahilan upang parang uod siyang inasinan habang matinis na humahagikhik. Natigil lamang kami nang may tumikhim, nang mag-angat ako ng tingin ay sila ate iyon at Mommy. "Pwede bang ma-estorbo ang mag-tita-ninang? Gusto na naming pumasok, baka naman." Natatawang sambit ni Mommy, natatawa akong tumayo karga ang bata. Mommy come near me and gave the warmest embrace that I could ever had in this world. She kissed my forehead and ask how I am doing before letting go of me and proc